به گزارش ایسنا، جراحان دانشگاه دوک(Duke) ایالات متحده یک قلب مرده را که بیش از پنج دقیقه از تپش ایستاده بود، احیا کردند. این عضو سپس به سینه یک کودک سه ماهه پیوند زده شد و جان او را نجات داد.

به نقل از اس‌ای، نوزادی که این قلب به او اهدا شده، اکنون شش ماهه است و همچنان عملکرد قلبی طبیعی دارد و هیچ نشانه‌ای از رد عضو را نشان نمی‌دهد.

این داستان گواه آن است که مفهوم «احیا روی تخت» در حفظ قلب‌ها برای پیوند (حداقل برای نوزادان) مؤثر است.

جراحان با رضایت خانواده اهداکننده، با استفاده از یک اکسیژناتور(اکسیژن‌دَم)، یک پمپ گریز از مرکز و یک مخزن آویزان برای جمع‌آوری خون دفع شده، این قلب اهدایی کوچک را روی تخت اتاق عمل احیا کردند.

این دستگاه باید به صورت سفارشی طراحی می‌شد، زیرا سیستم‌های مراقبتی فعلی که اندام‌ها را در خارج از بدن زنده نگه می‌دارند، برای قلب نوزادان بسیار بزرگ هستند.

امروزه در ایالات متحده تا 20 درصد از نوزادان نیازمند، در انتظار قلب اهدایی، جان خود را از دست می‌دهند.

بیشتر اهداکنندگان عضو باید قبل از اهدا، مرگ مغزی‌شان تایید شود. تنها 0.5 درصد از پیوندهای قلب کودکان پس از توقف گردش خون، یعنی زمانی که قلب از تپش باز می‌ایستد و گردش خون متوقف می‌شود، اهدا می‌شوند.

برخی از منتقدان فکر می‌کنند که از نظر اخلاقی درست نباشد که یک بیمار لاعلاج را از دستگاه تنفس جدا کنیم، قلب او را دوباره به تپش بیندازیم و سپس آن را برای پیوند خارج کنیم. نگرانی‌هایی در مورد اعلام مرگ و نحوه احیای مجدد اندام‌ها به روشی اخلاقی وجود دارد.

قلب‌های اهداکننده پس از توقف گردش خون می‌توانند در حالی که هنوز در بدن اهداکننده هستند، دوباره اکسیژن‌رسانی شوند یا می‌توان آنها را روی تخت اتاق عمل با استفاده از دستگاه‌ها احیا کرد.

منتقدان استدلال می‌کنند که اگر قلبی در بدن اهداکننده احیا شود، تعریف مرگ گردش خون را نفی می‌کند.

طرفداران «احیا روی تخت»، مانند جراحان دانشگاه «دوک» استدلال می‌کنند که کار کردن قلب در خارج از بدن اهداکننده، نگرانی‌های اخلاقی را کاهش می‌دهد. آنها همچنین خاطرنشان می‌کنند که استفاده از اندام‌ها پس از مرگ گردش خون، پتانسیل افزایش تعداد اهداکنندگان را تا 30 درصد دارد.

تیم دیگری از جراحان در دانشگاه وندربیلت(Vanderbilt) ایده متفاوتی دارند. آنها راهی برای جلوگیری از رایج‌ترین نگرانی‌های اخلاقی ابداع کرده‌اند. تکنیک آنها به دنبال احیای فوری قلب‌های اهداکننده نیست، بلکه در عوض، آنها را حفظ می‌کند.

این تیم در یک گزارش کوتاه اخیر توضیح داده است که با یک گیره آئورت و یک مایع نگه‌دارنده سرد، با موفقیت سه قلب اهداکننده را برای پیوند بازیابی کرده است.

این تیم توضیح می‌دهد: تکنیک ما محلول نگهدارنده اکسیژن‌دار را بدون احیای قلب، فقط به قلب اهداکننده می‌ریزد.

در جراحی‌های اولیه، این تکنیک نتایج اولیه عالی پس از عمل را نشان داده است و هر سه قلب اهداکننده با موفقیت و با عملکرد سالم پیوند زده شده‌اند.

جراحان دانشگاه «وندربیلت» در نتیجه می‌گویند: این روش بازیابی قلب امکان کاربرد گسترده را فراهم می‌کند.

گزارش‌های جراحان دانشگاه‌های «دوک» و «وندربیلت» هر دو در مجله NEJM منتشر شده‌اند.

انتهای پیام