کاشت درخت، ایده ساده‌ای است اما اینکه کدام گونه‌ها مورد استفاده قرار گیرند تا نحوه چیدمان آنها در جنگل، مزایای اقلیمی به همراه داشته باشند نیازمند بررسی دقیق است. اکنون، مدل‌های رایانه‌ای پیشرفته، این امکان را برای دانشمندان فراهم کرده است که ایده خود را با جنگل‌های مجازی بررسی کنند حتی می‌توانند قبل از اینکه نهالی در زمین کاشته شود، هر چیدمان ممکن را مورد بررسی قرار دهند. محققان با کمک این روش دریافتند که طرح‌بندی تقریبا به اندازه انتخاب گونه اهمیت دارد.  

ترکیب درختان رشد را افزایش می‌دهد

آنان بر اساس ترکیب گونه‌های مختلف درختان در یک منطقه که آن را «ناهمگونی مکانی» می‌نامند، دریافتند، وقتی ترکیب گونه‌ها زیاد باشد، درختان همسایه مواد مغذی مختلفی را جذب می‌کنند، نور را به اشتراک گذاشته و شاخ و برگ‌های مختلفی به جا می‌گذارند که حیات زیرزمینی را تغذیه می‌کند.

محققان هشت گونه نیمه‌گرمسیری را در هزاران قطعه زمین شبیه‌سازی شده، مدل‌سازی کردند و طرح‌هایی از بلوک‌های تک گونه‌ای تا شبکه‌های کاملا درهم‌ریخته را با هم مقایسه کردند. مدل‌ها پیش‌بینی کردند که طرح‌های تصادفی، مواد مغذی را سریع‌تر در این سیستم جابجا می‌کنند و رشد را افزایش می‌دهند.

طرح‌های تصادفی جنگل نتیجه می‌دهند

در سراسر شبیه‌سازی‌های جنگل، استفاده از گونه‌های درهم‌آمیخته حتی اگر در هر قطعه زمین تعداد ریشه یکسانی داشته باشد،  زیست‌توده را ۱۱ درصد نسبت به کاشت‌های بلوکی افزایش دادند. نتایج تحلیل جهانی در سال ۲۰۲۳ نیز با بیش از ۱۰ هزار قطعه زمین، الگوی مشابهی نشان داد.

درختان مختلط خاک را غنی می‌کنند

سایت ارث گزارش کرد، برگ‌های مرده، زباله نیستند آنها تجزیه «لاشبرگ» (فرآیند تجزیه بقایای گیاهی مرده) را برعهده دارند که نیتروژن و کربن را به ریشه‌ها بازمی‌گرداند. در این طرح، از دست دادن کربن با «لاشبرگ» پس از ۹ ماه از ۳۶.۵ درصد در کاشت‌های بلوکی به ۴۷.۱ درصد در مخلوط‌های تصادفی افزایش یافت، جهشی به اندازه کافی بزرگ که کل بودجه کربن خاک را تغییر داد.

تنوع کاشت، افزایش جنگل را تقویت می‌کند

طرح کاشت فقط نیمی از روند است و افزودن گونه‌ها، اثر آن را تقویت می‌کند. در توده‌های مختلط، هر گونه اضافی، مزیت طرح را چند برابر می‌کند اما در طرح‌های بلوکی، اثر تنوع تقریبا از بین می‌رود. هنگامی که هشت گونه به‌طور تصادفی پراکنده شدند، تجزیه در مقایسه با بلوک‌های مشابه بیش از ۱۰ درصد افزایش یافت.

اهداف اقلیمی به طرح‌های جنگلی نیاز دارند

با توجه به اینکه تقریبا ۴۷۰ میلیون هکتار زمین در سراسر جهان برای احیا تعهد شده است، حتی افزایش ۱۰ درصدی زیست‌توده به افزایش این رقم کمک می‌کند.  انتخاب طرح جنگلی مناسب از ابتدا هیچ هزینه‌ای ندارد اما قرن‌ها سود به همراه دارد و آن را به یکی از ساده‌ترین موارد در جعبه ابزار اقلیمی تبدیل می‌کند.

نتایج تحقیق کنونی در مجله Nature Communications منتشر شده است.

انتهای پیام