به گزارش ایسنا، در یکی از راهروهای باریک و پر از بوی دارو و درماندگی بیمارستان الشفاء در شهر غزه، کودکی به نام عمر ابو عاصی روی تختی کهنه و فرسوده دراز کشیده است؛ کودک چهار ساله‌ای که همچون جسدی در زندگی‌ای شتاب‌زده فراموش شده است. جسم نحیف و کوچک او، نمایانگر سال‌ها محرومیت و گرسنگی است. سینه‌اش به آرامی بالا و پایین می‌رود و نفس‌هایش همچون سفری از چاه بی‌انتهای درد می‌آیند و اعضای بدن باریکش زیر پتویی کدر و نازک جمع شده‌اند که توان محافظت از لرزش‌های مرگ‌آور را ندارد.

عمر دیگر توان گریه ندارد و قدرت فریاد زدن از او گرفته شده است. بدنش تبدیل به سایه‌ای از استخوان‌هایی پوشیده با پوستی نازک و شفاف شده و چشمان گودافتاده‌اش به سقف نگاه می‌کنند، انگار به آسمان فریاد کمک می‌زنند. عمر تنها یکی از هزاران کودک گرسنه این منطقه است.

دکتر «اسامه جندیه» پزشک مسئول درمان کودکان دچار سوءتغذیه در بیمارستان الشفاء، این وضعیت را یک نمونه بارز از شرایط بغرنجی می‌داند که مردم غزه را در بر گرفته است. او با دلی پر از اندوه می‌گوید: بدن عمر دیگر ذخیره‌ای از انرژی ندارد، عضلات ذوب شده، چربی‌ها از بین رفته و سیستم ایمنی تقریباً نابود شده است.

این کودک نتوانست جایگاهی در بخش مراقبت‌های ویژه بیابد و در گوشه‌ای تاریک تحت مراقبت قرار گرفته است و این در حالی است که دستگاه‌های قدیمی و امیدهای کم‌رنگ او را محاصره کرده‌اند.

مادرش، «سلمی ابو عاصی» ۲۷ ساله، با چشمانی خسته و دلی پر از اندوه در کنار تخت نشسته است. او با دست لرزان پیشانی پسرش را نوازش می‌کند و با صدایی گرفته می‌گوید: «هرگز تصور نمی‌کردم که حالش تا این حد خراب شود. روزگاری کودک من پر از زندگی بود، در خیابان‌ها می‌دوید و می‌خندید، بی‌توجه به هیچ چیز. اما به تدریج ضعیف شد تا امروز که دیگر شبیه یک انسان نیست».

سلمی شرح می‌دهد که در ابتدا فکر می‌کرد خستگی یا گرما عامل وضعیت پسرش است، اما احساس کرد خطر بزرگی در کمین است. او به سختی توانسته برای او نان و شیر فراهم کند و اغلب تنها مقداری آب برنج یا چای رقیق به او داده است که بدن کودک این حد از فقر تغذیه‌ای را تاب نیاورد و باعث تهوع مکرر شد.

در هفته‌های اخیر حال عمر به شدت رو به وخامت گذاشته است؛ دچار اسهال شدید شد و سپس سکوت کرد، دیگر چیزی نمی‌خواست، فقط با نگاهی پر از ملامت به مادرش خیره می‌شد. مادر می‌گوید: در آغوشش می‌گرفتم به امید آنکه گرما جایگزین غذا شود، اما درد بسیار عمیق‌تر از قلب من بود.

طبق گزارش برنامه جهانی غذا در ژوئیه ۲۰۲۵، حدود ۹۵ درصد جمعیت غزه با ناامنی غذایی در سطوح مختلف روبرو هستند و بیش از ۷۴ درصد کودکان زیر پنج سال نشانه‌های سوءتغذیه حاد یا مزمن دارند که شامل ضعف عضلانی، تاخیر رشد و ضعف سیستم ایمنی است.

سازمان جهانی بهداشت نیز تنها در ماه گذشته بیش از ۱۸ هزار کودک مبتلا به عوارض گرسنگی را به بیمارستان‌ها معرفی کرده است که حدود ۱۲۰۰ نفر از آنها در وضعیت بحرانی هستند.

در شرایطی که کمبود شدید داروها و مکمل‌های درمان سوءتغذیه وجود دارد، پزشکان با توانایی‌های اندک خود در حال تلاش برای نجات جان کودکان هستند، اما بسیاری از آنها به دلیل کمبود امکانات و دارو جان خود را از دست می‌دهند.

طبق آمار وزارت بهداشت فلسطین در نوار غزه، کسری داروهای درمان سوءتغذیه به ۹۳ درصد رسیده و داروهای خاصی مانند «فورتیمل» و «ریبلید» که برای درمان کودکان حیاتی هستند، به دلیل محاصره رژیم صهیونیستی و مشکلات انتقال ماه‌هاست وارد غزه نشده‌اند.

در چنین شرایط بحرانی، برخی پزشکان به ناچار از روش‌های جایگزین ناسازگار و گاه مضر مانند رقیق کردن شیر خشک با آب یا ترکیب مواد غذایی کم‌ارزش تغذیه‌ای استفاده می‌کنند که اغلب وضعیت کودکان را وخیم‌تر می‌کند.

افزایش مرگ و میر کودکان ناشی از سوءتغذیه در غزه نگرانی‌های شدید به وجود آورده است. سازمان جهانی بهداشت اعلام کرده که تا پایان ژوئیه ۲۰۲۵، ۷۴ کودک بر اثر سوءتغذیه جان باخته‌اند که ۲۴ نفر از آنها زیر پنج سال بوده‌اند.

بر اساس گزارش یونیسف در همین ماه، بیش از ۷۸۰ هزار کودک در غزه به مداخلات فوری غذایی نیازمندند و نرخ کوتاهی قد در کودکان تا ۶۷ درصد افزایش یافته است. همچنین نرخ کم‌خونی در کودکان زیر پنج سال به ۹۲ درصد رسیده که فاجعه‌ای به شمار می‌رود و نشان‌دهنده نابودی نسلی کامل است.

مادر عمر با نگاهی پر از درد و ناامیدی می‌گوید: هر شب او را در آغوش می‌گیرم و برایش آواز می‌خوانم، انگار که هیچ اتفاقی نیفتاده است. می‌گویم فردا غذا خواهیم خورد، شیر می‌رسد و سوپ مورد علاقه‌ات را می‌پزم، اما او جوابی نمی‌دهد و فقط با چشمانی پر از یأس به من نگاه می‌کند.

او با بغض می‌افزاید: دیگر انتظار زندگی شرافتمندانه ندارم. فقط می‌خواهم فرزندم زنده بماند؛ صبح‌ها بدون درد معده بیدار شود، بدون استفراغ غذا بخورد و قبل از آنکه گرسنگی او را به کام مرگ بکشاند. مانند گذشته بخندد.

عمر تنها یک کودک در آستانه مرگ نیست، بلکه تصویری زنده از درد و رنج تمام مردم غزه است. او نماد کودکی است که از حقوق اولیه زندگی و از غذا، درمان و امنیت محروم شده است و چهره واقعی محاصره و پیامدهای آن بر بشریت است؛ پیامی که جهان به دلیل بی‌تفاوتی و کوتاهی از آن چشم پوشیده است.

پزشکان و کارشناسان بارها تأکید کرده‌اند که عمر نه تنها قربانی بلکه شاهدی زنده بر جنایت‌های عصر ماست. جنایتی که هر روز با مرگ تدریجی کودکان غزه به نمایش گذاشته می‌شود.

انتهای پیام