به گزارش ایسنا، نشریه آمریکایی در مطلبی با اشاره به دستاوردهای ملموس روسیه در جنگ اوکراین، به مسکو توصیه کرد که به این جنگ پایان دهد، زیرا همین حالا هم به اهداف اصلی خود دست یافته و نباید منابعش را در این راه هدر دهد.

نشریه آمریکایی «نشنال اینترست» می‌نویسد: «روسیه در میدان نبرد دست بالا را دارد و زیرساخت‌های حیاتی، صنایع دفاعی و شهرهای بزرگ اوکراین را از طریق حملات هوایی هدف قرار می‌دهد. خط مقدم نیز به‌تدریج به سمت عمق خاک اوکراین پیش می‌رود.»

«ولادیمیر پوتین» رئیس‌جمهور روسیه وعده داده تا زمان تحقق کامل اهدافی که در آغاز تهاجم اعلام کرده بود، به جنگ ادامه خواهد داد. در همین حال، مذاکره‌کننده ارشد روسیه با طرف اوکراینی نیز گفته است که روسیه در صورت نیاز، همانند «جنگ بزرگ شمالی» در اوایل قرن هجدهم، دهه‌ها برای پیروزی خواهد جنگید. کرملین نیز تصمیم اخیر «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور آمریکا برای افزایش ارسال تسلیحات به اوکراین و اعمال تحریم‌های سنگین در صورت عدم موافقت روسیه با آتش‌بس را نادیده گرفته است.

نشریه آمریکایی استدلال می‌کند که از بسیاری جهات، روسیه در عمل به بخش زیادی از اهداف خود دست یافته است و ادامه جنگ تنها توان ملی مورد نیاز روسیه برای رقابت در صحنه جهانی را بیشتر تحلیل خواهد برد. در این گزارش آمده است: «از منظر یک استراتژیست واقع‌بین، اکنون زمان آن فرا رسیده که اعلام پیروزی شود.»

پوتین یک سال پیش اهداف خود را چنین اعلام کرده بود: جلوگیری از عضویت اوکراین در ناتو، به‌رسمیت شناختن الحاق پنج استان اوکراینی به روسیه، خلع سلاح اوکراین، «نازی‌زدایی» و لغو تحریم‌های غرب. اما وضعیت کنونی چگونه است؟

نشنال اینترست می‌نویسد: «در حال حاضر بعید است که اوکراین در آینده نزدیک به ناتو بپیوندد. از زمان الحاق کریمه به روسیه در سال ۲۰۱۴، ایالات متحده و متحدان اروپایی‌اش آشکارا نشان داده‌اند که حاضر نیستند برای دفاع از اوکراین وارد جنگ با روسیه شوند و اکنون نیز قصد ندارند با پذیرفتن اوکراین در ناتو این خطر را به جان بخرند.»

روسیه حدود ۸۵ درصد از اراضی اوکراینی را که رسماً به خاک خود الحاق کرده، در اختیار دارد و گرچه کی‌یف هنوز رسماً کنترل روسیه بر این مناطق را به‌رسمیت نمی‌شناسد، اما اذعان کرده که قادر به بازپس‌گیری آن‌ها از طریق نظامی نیست. به اذعان نشریه آمریکایی، غرب نیز رفته‌رفته با واقعیت‌های سرزمینی کنار خواهد آمد و مالکیت روسیه را به رسمیت خواهد شناخت.

از سوی دیگر، گفت‌وگوها درباره وضعیت بی‌طرفی اوکراین می‌تواند به محدودیت‌هایی در اندازه ارتش و روابط امنیتی این کشور با اروپا و آمریکا منجر شود؛ که از منظر روسیه نوعی خلع سلاح محسوب می‌شود.

همچنین پیش‌بینی می‌شود که پس از اعلام آتش‌بس، انتخابات ریاست‌جمهوری و پارلمانی در اوکراین برگزار شود و دولتی جدید در این کشور شکل گیرد. حقوق روس‌زبان‌ها نیز تضمین خواهد شد؛ چرا که اولاً روسیه هم‌اکنون مناطق اصلی روس‌زبان را در کنترل خود دارد، و ثانیاً اوکراین در فرآیند عضویت در اتحادیه اروپا باید متعهد به عدم تبعیض علیه روس‌تبارها و دیگر اقلیت‌های قومی شود. این اقدامات، به تحقق خواسته تغییر رژیم که روسیه خواستار آن است، کمک شایانی خواهد کرد.

با برقراری آتش‌بس، ایالات متحده و اروپا روند تدریجی رفع تحریم‌ها را آغاز خواهند کرد.

رسانه آمریکایی استدلال می‌کند که روسیه به احتمال زیاد با ادامه جنگ، بدون آن‌که بتواند به‌طور قابل‌توجهی شرایط فعلی را بهبود بخشد، منابعی را تحلیل خواهد برد که در آینده برای رقابت با دیگر قدرت‌های بزرگ به آن‌ها نیاز دارد. به بیان دیگر، هرچه این جنگ فرسایشی طولانی‌تر شود، روسیه نسبت به دیگر قطب‌های قدرت در جهان چندقطبیِ مورد نظر پوتین، ضعیف‌تر خواهد شد.

نشنال اینترست در انتها می‌نویسد: «بیست‌وپنج سال پیش، پوتین با عزم جزم برای احیای جایگاه روسیه به‌عنوان یک قدرت بزرگ به قدرت رسید. او با سیاست‌های محتاطانه و صبر، به این هدف دست یافت. اما اکنون، با پافشاری بر اوکراین و تلاش برای دستیابی به پیروزی کامل، در حال فرسایش پایه‌های قدرت روسیه است و آینده کشورش را برای دستاوردهایی کوتاه‌مدت و مشکوک قربانی می‌کند».

در پایان این گزارش آمده است: «یک استراتژیست واقع‌گرا ترجیح می‌دهد همین پیروزی نسبیِ موجود را بپذیرد و تمرکز خود را بر بازسازی کشور در برابر رقابت جدی آتی میان قدرت‌های بزرگ قرار دهد.»

انتهای پیام