به گزارش ایسنا، «ایرج الهی» سفیر ایران در هند در واکنش به یادداشتی تحت عنوان «بازگشت به واقعیت: ۴۵ سال تلاش ایران برای رسیدن به هیچ کجا» که در وبگاه شبکه هندی ان‌دی‌تی‌وی منتشر شده و در آن ادعاهایی علیه ایران مطرح شده است، گفت که این یادداشت دیدگاهی را ارائه می‌کند که هرچند از نظر ادبی پرطمطراق است، در اصل، تاریخ، هویت و انتخاب‌های راهبردی ایران را تحریف می‌کند.
سفیر ایران در یادداشتی که در ان‌دی‌تی‌وی منتشر شده، با انتقاد از دیدگاه مطرح‌شده در این یادداشت گفت: جمهوری اسلامی ایران هموازه از بحث آزاد و نظرات متنوع استقبال کرده است اما روایت‌هایی که بر پایه حافظه گزینشی، حذف حقایق تاریخی و قضاوت یک‌طرفه باشند، نه به صلح منجر می‌شوند و نه به تفاهم، بلکه تنها بی‌عدالتی ریشه‌دار را تقویت می‌کنند.
سفیر ایران بیان کرد: نویسنده این یادداشت ادعا کرده که سیاست‌های به اصطلاح «گمراه‌کننده» و «خصومت دیرینه» با آمریکا و رژیم صهیونیستی ، ریشه چالش‌های کنونی است. او مدعی است که این سیاست‌ها ایران را به وضعیت بحران و انزوا کشانده است. به گفته او، ایران باید سیاست‌های تقابلی خود را کنار بگذارد و به بازیگری «عادی» در صحنه تبدیل شود؛ در غیر این صورت، آینده تاریکی در انتظار کشور خواهد بود. او همچنین مدعی است که آمریکا و متحدان غربی‌اش آماده‌اند در ایران سرمایه‌گذاری کنند و آن را به کشوری شکوفا و پیشرفته تبدیل کنند، البته به شرطی که ایران از توانایی‌های هسته‌ای خود چشم بپوشد.
نگارنده با اشاره به این که سفارت ایران خود را موظف می‌داند برای روشنگری افکار عمومی توضیحاتی در این باره ارائه دهد، نوشت: «انقلاب اسلامی ۱۳۵۷ محصول کینه‌ای کور یا خیره‌سری ایدئولوژیک نبود. بلکه بیداری جمعی ملتی بود که دهه‌ها سلطه خارجی، کودتاها، حکومت‌های تحمینی و غارت ثروت ملی را متحمل شده بود. شعارهایی که آن زمان و امروز شنیده می‌شود، بازتاب یک حافظه تاریخی عمیق است. این شعارها صرفا درباره آمریکا یا اسرائیل نیست، بلکه درباره مقاومت در برابر استکبار استعماری، تجاوز نظامی و دهه‌ها خیانت است.
برخلاف آنچه یادداشت مذکور القا می‌کند، ایران خود را با دشمنی تعریف نمی‌کند، بلکه با استقلال، حاکمیت ملی و عدالت‌خواهی در منطقه‌ای زخم‌خورده از جنگ‌ها، اشغالگری‌ها و دیکتاتوری‌های حمایت‌شده از سوی خارج تعریف می‌شود. مسئله این نیست که چرا ایران مقاومت می‌کند، بلکه این است که چرا دیگران احساس می‌کنند که حق دارند درخواست تسلیم آن را داشته باشند؟»
برجام و تعهدات غرب
الهی در این یادداشت نوشت: «ایران برجام(توافق هسته‌ای) را که آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نیز اجرای آن را تایید کرده، مذاکره و رعایت کرد. این آمریکای تحت ریاست‌جمهوری ترامپ بود که به طور یکجانبه از این توافق خارج شد و بدون هیچ دلیلی تحریم‌ها را بازگرداند. این ادعا که ایران این اقدامات را با غنی‌سازی اورانیوم تلافی کرد، نادیده گرفتن ترتیب زمانی و واقعیت‌هاست. ایران در چارچوب برجام و بر اساس سازوکارهای مجاز آن عمل کرد.
امروز، ایران آماده مذاکراتی متوازن، قابل راستی‌آزمایی و محترمانه است اما نه مذاکراتی که تهدید و ارعابی در پوشش دیپلماسی باشد. «سازوکار ماشه»(بازگردانی یک‌باره تحریم‌های بین‌المللی علیه ایران) که امروز به عنوان یک ابزار تهدید استفاده می‌شود، تنها برای زمانی طراحی شده بود که طرفین به تعهداتشان پایبندی نکنند صبوری ایران و اقدامات مکرر آن برای نشان دادن حسن نیت خود، برخلاف مورد حمله قرار گرفتن آن از سوی اسرائیل و تحریم‌های غیرقانوی که اقتصاد کشور را در تنگنا قرار داده است، گواهی بر تعهد ایران به حل‌وفصل مسالمت‌آمیز است.
انتخاب واقعی بر اساس تعادل، نه تسلیم
سفیر ایران مطرح کرد: یادداشت مذکور آینده ایران را به دوگانه «لجبازی یا بقا» محدود می‌کند. اما «رئال پلتیک» هیچ گاه این طور ساده نبوده است. ایران خواستار جنگ نیست، بلکه خواستار انصاف است. اگر غرب واقعا به دنبال آشتی است، باید ابتدا نقش خود در دهه‌ها بی‌اعتمادی را بپذیرد، مجازات جمعی از طریق تحریم‌ها را متوقف کند و داوری درباره ایران از منظر ایدئولوژی منسوخ جنگ سرد پایان دهد.
اگر اسرائیل با مصونیتی به دانشمندان و تاسیسات حاکمیتی ایران حمله کند و زمانی که تحت فشار قرار می‌گیرد خود را یک قربانی جلوه دهد، چه کسی واقعا صلح منطقه‌ای تضعیف می‌کند؟»
ضرورت احترام متقابل
در بخش پایانی این یادداشت مطرح شد: «ایران همواره از مذاکره استقبال کرده است، به این شرط که منصفانه و برابر باشد، حقوق آن محترم شمرده شود. هیچ ملتی نباید مجبور شود حاکمیت خود را با بقا معامله کند.
انتخاب پیش روی آمریکا این است که با ایران همان گونه که هست رفتار کند، ملتی مستقل، با تمدنی دیریانه و توانمند که خواهان جایگاه شایسته خود در نظام بین‌المللی است؛ با احترام، نه با اجبار.
ایران نیازی ندارد که چیزی غیر از این باشد و همواره همانی که بود باقی می‌ماند؛ ایران مستقل، سربزند و بی‌هراس از انتخاب مسیر خود.»
انتهای پیام
نظرات