به گزارش ایسنا، پژوهش جدید «دانشکده پزشکی ییل»(Yale School of Medicine) و «مرکز پزشکی وکسنر دانشگاه ایالتی اوهایو»(OSUWMC) نشان می‌دهد یک اپلیکیشن تلفن همراه که برای ارائه درمان‌های ویژه خودکشی طراحی شده است، رفتار خودکشی را در میان بیماران پرخطر مبتلا به اختلالات روانی کاهش می‌دهد.

به نقل از وب‌سایت رسمی دانشگاه ییل، این پژوهش نشان داد اپلیکیشن «OTX-202»، تکرار اقدام به خودکشی پس از ترخیص را در بیمارانی که قبلاً اقدام به خودکشی کرده بودند، ۵۸.۳ درصد کاهش داده است. پژوهشگران گفتند که این آمار کاهشی، یک دستاورد حیاتی برای گروهی است که در برابر رفتارهای مکرر خودکشی آسیب‌پذیر هستند.

این پژوهش نشان داد کاربران این اپلیکیشن تا ۲۴ هفته پس از بستری شدن در بیمارستان روانی، کاهش مداوم افکار خودکشی را تجربه کرده‌اند. در مقابل، بیمارانی که علاوه بر درمان معمول از یک اپلیکیشن کنترل فعال نیز استفاده کردند، بهبود اولیه را نشان دادند اما افکار خودکشی تا هفته ۲۴ دوباره افزایش یافت.

یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهند که OTX-202 ممکن است به حفظ دستاوردهای بلندمدت در سلامت روان طی دوره پرخطر پس از ترخیص از بیمارستان کمک کند. «کریگ برایان»(Craig Bryan) پژوهشگر ارشد این پروژه گفت: اگرچه درمان‌های ویژه‌ خودکشی برای کاهش افکار و تمایلات خودکشی بسیار مؤثر هستند اما پیدا کردن درمان‌گرانی که می‌دانند چگونه این درمان نجات‌بخش را پس از ترخیص از بیمارستان انجام دهند، می‌تواند چالش‌برانگیز باشد. اپلیکیشن OTX-202 یک راهبرد امکان‌پذیر را برای این مشکل ارائه می‌دهد.

خودکشی همچنان در میان ۱۰ علت اصلی مرگ‌ومیر در آمریکا قرار دارد. خودکشی دومین علت اصلی مرگ‌ومیر در افراد ۱۰ تا ۱۴ ساله و ۲۵ تا ۳۴ ساله، سومین علت اصلی مرگ‌ومیر در افراد ۱۵ تا ۲۴ ساله و چهارمین علت اصلی مرگ‌ومیر در افراد ۳۵ تا ۴۴ ساله است. از سال ۱۹۹۹، میزان خودکشی بیش از ۳۳ درصد افزایش یافته است.

سالانه بیش از یک میلیون بزرگسال، رفتارهای خودکشی غیرکشنده را از خود نشان می‌دهند و نزدیک به ۵۰۰ هزار نفر به دلیل اقدام به خودکشی در بیمارستان بستری می‌شوند. خودکشی و اقدام به خودکشی سالانه حدود ۵۰۰ میلیارد دلار برای سیستم مراقبت‌های بهداشتی آمریکا و اقتصاد آن هزینه دارد که نیاز فوری به مداخلات مقیاس‌پذیر، مؤثر و مقرون‌به‌صرفه را برجسته می‌کند. خودکشی تنها عامل اصلی مرگ‌ومیر بدون هیچ گونه داروی تجویزی برای بیشتر بیماران در معرض خطر است.

«پاتریشیا سیمون»(Patricia Simon) از پژوهشگران این پروژه گفت: مراجعه به پزشک پس از ترخیص می‌تواند هفته‌ها تا ماه‌ها طول بکشد؛ در حالی که هفته‌ها و ماه‌های پس از ترخیص از بیمارستان روانی، دوره‌های پرخطری برای مرگ‌ومیر ناشی از خودکشی هستند. این امر، نیاز مبرم به مداخلات مؤثر مانند OTX-202 را برجسته می‌کند.

اپلیکیشن OTX-202 که توسط شرکت «Oui Therapeutics» توسعه داده شده است، یک رویکرد مقیاس‌پذیر و مقرون‌به‌صرفه را در این شکاف بحرانی ارائه می‌دهد.

آزمایش OTX-202 توسط پژوهشگران دانشگاه ییل و دانشگاه ایالتی اوهایو شامل یک آزمایش تصادفی کنترل‌شده‌ چندمرکزی و دوسوکور با ۳۳۹ بیمار مبتلا به اختلالات روانی بستری‌شده در ۶ بیمارستان متفاوت در سراسر آمریکا بود.

شرکت‌کنندگان به طور تصادفی علاوه بر درمان معمول خود، به یکی از دو گروه اپلیکیشن OTX-202 یا یک گروه اپلیکیشن کنترل‌ اختصاص داده شدند. اپلیکیشن OTX-202 یک ماژول درمانی ویژه خودکشی را ارائه ‌داد؛ در حالی که اپلیکیشن کنترل شامل برنامه‌ریزی ایمنی و آموزش روانی بود.

در مقایسه با گروه اپلیکیشن کنترل، بیمارانی که از OTX-202 استفاده می‌کردند، به طور قابل توجهی بیشتر احتمال داشت که بهبود بالینی را نشان دهند.

«سث فیورستین»(Seth Feuerstein) از پژوهشگران این پروژه گفت: بیماران و کسانی که از آنها مراقبت می‌کنند، به فناوری‌ها و منابع قابل اعتماد و مؤثر برای کاهش خطر خودکشی در آینده دسترسی ندارند. این جمعیت مسلماً با بزرگترین شکاف در دسترسی به مداخلات مؤثر روبه‌رو هستند. تأثیر بالقوه بالینی و سلامت جمعیت این گزینه جدید، فوق‌العاده است.

این پژوهش در مجله «JAMA Network Open» به چاپ رسید.

انتهای پیام