محمد مشهدی نوش‌آبادی در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: مرمت هر اثر تاریخی، نیازمند آن است که مدیران و تصمیم‌گیران آن در هر سطحی که باشند، فهم درستی از باستان‌شناسی و مرمت داشته باشند.
وی افزود: این محوطه احتیاج به برنامه جامع مرمت و بودجه کافی با هدف استحکام‌بخشی و ساماندهی این بنای به شدت فرسوده و به لحاظ مصالح آسیب‌پذیر دارد و اینکه هر سال با بودجه‌ای محدود و مقطعی بخش کمی از آن مرمت شود، بیشتر به این فرایند لطمه می‌زند.
رئیس پیشین مرکز کاشان‌شناسی دانشگاه کاشان بیان کرد: محوطه هراسکان، یک موقعیت بی‌نظیر در باستان‌شناسی، تاریخ و فرهنگ دوران ساسانی و اوایل اسلامی منطقه است و نباید از این مهم غفلت کرد.
مشهدی نوش‌آبادی گفت: آتشکده هراسکان، در چند سال اخیر چندین نوبت مورد مرمت ناقص و بی‌برنامه قرار گرفته و برخی مواقع مرمت‌های پیشین برداشته شده و شیوه جدیدی به کار گرفته می‌شود. این مسئله ضمن هدر رفت منابع مالی و انسانی باعث آسیب جدی به بنا می‌شود.
وی افزود: گرچه مرمت‌گر اخیر، کارهای خوبی برای استحکام‌بخشی بدون اضافه کردن عناصر سازه‌ای و حجم‌دار انجام داده، اما هیچ برنامه و اعتبار مالی برای اتمام مرمت کل بنا در کار نیست.
این عضو هیئت علمی دانشگاه کاشان افزود: انتظار است که مسئولان میراث فرهنگی، نگاه فنی و دل‌سوزانه‌ای به این مسائل داشته باشند و جهت طرح و اجرای مرمت زیر نظر بهترین مرمت‌گران اعتبار کافی اختصاص دهند.
محوطه ویگل و هراسکان شهر آران‌وبیدگل در شمال استان اصفهان واقع شده است. مطالعات باستان‌شناسی فصل اول این محوطه منجر به شناسایی بخش چهارطاقی یک آتشکده و قسمتی از راهروی طواف آن شد. این آتشکده از دوره‌های قبل از اسلام تا دوره‌های دیگر، کاربری خود را داشته است. گروه باستان‌شناسی دانشگاه کاشان در سال ۱۴۰۰ عملیات کاوش در محوطه باستانی هراسکان را آغاز کرد و پس از ۶۰ روز، بخش‌های زیاد و مهمی از یک آتشکده اواخر دوره ساسانی و اوایل اسلامی در آن کشف شد.
انتهای پیام
نظرات