به گزارش ایسنا، «عبدالباری عطوان» تحلیلگر روزنامه فرامنطقهای رأی الیوم در این تحلیل نوشت روزی نیست که گزارشهای خبری متعددی در مورد آوارگی صدها هزار نفر از نوار غزه به کشورهای آسیایی یا آفریقایی، از جمله کشورهای عربی، منتشر نشود. جدیدترین این گزارشها روز پنجشنبه توسط کانال ۱۲ رسمی رژیم صهیونیستی پخش شد که گزارش داد کابینه نتانیاهو در حال برقراری تماس با پنج کشور اندونزی، سومالیلند، اوگاندا، سودان جنوبی و لیبی است. این کانال هیچ اطلاعاتی در مورد نتایج این تماسها، چه مثبت و چه منفی، فاش نکرد.
در ادامه این تحلیل آمده است تشدید این تماسها همزمان با اجرای قریبالوقوع طرح رژیم صهیونیستی برای حمله و اشغال کامل نوار غزه است. یکی از برجستهترین مفاد این طرح، آوارگی ۸۰۰ هزار نفر از شهر غزه در دو مرحله است: مرحله اول به جنوب نوار غزه و مرحله دوم، انتقال آنها از طریق زمینی، دریایی یا هر دو به مقاصد نهاییشان.
اخیرا، «شارون هاسکل»، معاون وزیر امور خارجه رژیم صهیونیستی برای مذاکره وارد جوبا، پایتخت سودان جنوبی شد. او پیشنهاد کمک مالی و اقتصادی را در صورت موافقت دولت با پذیرش تعدادی از آوارگان نوار غزه و ایجاد اردوگاههایی برای اسکان آنها ارائه داد. اما دولت سودان جنوبی که رئیس جمهور و وزیر امور خارجه آن از مقام صهیونیستی استقبال کردند، بر امتناع خود از پذیرش هرگونه آواره از نوار غزه تاکید کرد.
وزارت امور خارجه اندونزی نیز همین کار را کرد و با صدور بیانیهای شدیداللحن، رژیم اشغالگر را به نژادپرستی و ارتکاب جنایات جنگی در غزه متهم کرد و تمام گزارشهای مربوط به پذیرش هرگونه آواره فلسطینی در خاک ملی خود را تکذیب کرد.
انتخاب این پنج کشور برای پذیرش آوارگان فلسطینی ناشی از طرح رژیم صهیونیستی برای آواره کردن فلسطینیها به کشورهای غیرعربی بسیار دور از فلسطین است تا از تکرار اشتباه سال ۱۹۴۸ با تبعید آنها به کشورهای عربی همسایه مانند اردن، سوریه، لبنان و عراق جلوگیری شود.
نکته قابل توجه این است که تمام صحبتها در مورد این عملیات آوارگی بر ساکنان نوار غزه متمرکز است که جمعیت آنها بیش از ۲.۵ میلیون نفر است، در حالی که بیش از چهار میلیون نفر از ساکنان کرانه باختری از این طرحها مستثنا هستند. دلیل این است که همه مردم کرانه باختری به اردن تبعید خواهند شد که به عنوان یک وطن جایگزین آماده در نظر گرفته میشود، به ویژه پس از آنکه کنست رژیم صهیونیستی تصمیمی مبنی بر «قانونی» کردن الحاق کرانه باختری به رژیم صهیونیستی صادر کرد.
قانون غالب این است که هر آنچه در پشت درهای بسته به دست میآید، به ویژه در مورد موضوع حساس آوارگی، علنی نمیشود. بعید نیست که مشوقهای مالی آمریکا و رژیم صهیونیستی نقش مهمی در سوءاستفاده از شرایط اقتصادی ضعیف برخی از این کشورها برای ترغیب آنها به پذیرش آوارگان داشته باشند، به ویژه که هزینههای مالی و زندگی این میزبانی به طور کامل توسط دولت ترامپ که آن را تصویب میکند، پوشش داده میشود.
اما جای تأسف است که هیچ هیئت عربی از این کشورها که در طرح آوارگی رژیم صهیونیستی نام برده شده است، برای مقابله با این پروژه که ناقض تمام قوانین بینالمللی است، بازدید نکرده است.
انتهای پیام
نظرات