به گزارش ایسنا، روزنامه «العربی الجدید» در یادداشتی با واکاوی تصمیم دولت آلمان برای محدود کردن صادرات سلاح به رژیم صهیونیستی نوشت: حکومت آلمان در ماه اوت سال جاری اعلام کرد صدور تسلیحات به اسرائیل که ممکن است در عملیات‌های نظامی در نوار غزه مورد استفاده قرار بگیرد، به حالت تعلیق درآمده است. «فریدریش مرتس»، صدر اعظم و رهبر حزب دموکرات مسیحی محافظه‌کار، در تاریخ هشت اوت با ابراز نگرانی شدید از ادامه رنج‌های مردم غیرنظامی در غزه، تصمیم خود را اعلام و تاکید کرد که کابینه رژیم اشغالگر مسؤولیت بیشتری در تأمین نیازهای مردم دارد.

مرتس افزود که تحت این شرایط، آلمان تا اطلاع ثانوی اجازه صدور هیچ تجهیز نظامی که قابلیت استفاده در غزه را داشته باشد نخواهد داد.

دولت برلین دلیل این اقدام را اقدامات سختگیرانه‌تر کابینه امنیتی رژیم صهیونیستی علیه غزه و تلاش این رژیم برای گسترش کنترل خود بر نوار غزه دانست. بر اساس این تصمیم، صادرات تجهیزات نظامی که ممکن است در غزه استفاده شود، تا اطلاع ثانوی متوقف شده است و این اقدام به عنوان پیام سیاسی و مسؤولیت انسانی آلمان نسبت به مردم تحت محاصره غزه تفسیر می‌شود.

آلمان پیش از این، از زمان آغاز جنگ در هفتم اکتبر ۲۰۲۳، اجازه صادرات تسلیحات به رژیم صهیونیستی به ارزش نزدیک به نیم میلیارد یورو را صادر کرده بود. بر اساس پاسخ وزارت اقتصاد آلمان به درخواست فراکسیون حزب چپ، طی بازه هفتم اکتبر ۲۰۲۳ تا ۱۳ مه ۲۰۲۵، تسلیحات و تجهیزات نظامی به ارزش ۴۸۵.۱ میلیون یورو به اسرائیل تحویل شده است. فروش تسلیحات آلمانی به رژیم صهیونیستی در سال ۲۰۲۴ بالغ بر ۱۶۱.۱ میلیون یورو بود و در سال ۲۰۲۳ با آغاز جنگ، صادرات تسلیحات به این رژیم ۳۲۷ میلیون یورو برآورد شد که ۱۰ برابر سال ۲۰۲۲ افزایش داشته است.

آلمان علاوه بر تجهیزات سنگین، موشک‌ها، سیستم‌های الکترواپتیک و مجموعه‌هایی برای تولید موشک و مهمات مختلف را نیز به سرزمین‌های اشغالی صادر می‌کند. این تجهیزات شامل موشک‌های ضدتانک، مهمات توپخانه، سیستم‌های دریایی و قطعات یدکی بالگرد و تانک و تجهیزات ویژه برای صنایع نظامی است.

در همین راستا، تحلیلگران معتقدند اثر محدودیت‌های آلمان بر توان عملیاتی رژیم صهیونیستی در کوتاه‌مدت اندک است. «زین حسین»، پژوهشگر مؤسسه بین‌المللی تحقیقات صلح استکهلم در گفت‌وگو با العربی الجدید تصریح کرد: اسرائیل عمدتاً به تسلیحات آمریکایی وابسته است و صنایع داخلی آن قادر به تولید مقادیر قابل توجهی تجهیزات و مهمات هستند.

وی افزود که محدودیت‌ها تنها برخی تسلیحات غیرضروری را شامل می‌شود و امکان دور زدن محدودیت‌ها توسط برخی شرکت‌های آلمانی وجود دارد. برای نمونه، شرکت «رینک» در اوگسبورگ در نظر دارد بخشی از تولیدات خود را به آمریکا منتقل کند.

با این وجود، همکاری نظامی بلندمدت بین آلمان و اسرائیل ادامه دارد و پروژه تأمین زیردریایی‌های مدل «داکار» در جریان است. همچنین، صادرات برخی تجهیزات حیاتی، از جمله سیستم‌های مخابراتی و تانک‌های زرهی «مرکاوا» همچنان تحت بررسی قضایی است و تصمیم نهایی دادگاه ایالت هسن به‌زودی اعلام خواهد شد.

گزارش‌ها حاکی است که در سال ۲۰۲۵، آلمان محموله‌های کوچک‌تری شامل تسلیحات سبک ضدتانک، نیم میلیون گلوله برای سلاح‌های خودکار و نیمه‌خودکار، قطعات یدکی بالگرد و تانک و تجهیزات تخصصی دریایی برای اسرائیل ارسال کرده است. این محموله‌ها شامل سیستم‌های راداری و تسلیحات پیشرفته برای شناورهای کوچک نیروی دریایی رژیم صهیونیستی و تجهیزاتی برای عملیات‌های نظامی در نوار غزه بوده است.

بر اساس داده‌های موجود، حدود ۳۰ درصد از واردات تسلیحات رژیم صهیونیستی از آلمان، ۶۹ درصد از آمریکا و یک درصد از ایتالیا تأمین می‌شود.

در همین راستا، «کارلو ماسالا»، استاد دانشگاه ارتش آلمان در مونیخ بر اهمیت واردات رژیم صهیونیستی برای آلمان تأکید کرد و یادآور شد که سامانه‌های پدافند هوایی «پیکان ۳» و پهپادهای مسلح «هرون تی‌بی» به ارزش ۴.۵ میلیارد یورو از اسرائیل خریداری می‌شود و جایگزینی آن‌ها دشوار است.

وی افزود که محدودیت صادرات آلمانی، بیشتر جنبه سیاسی دارد و ممکن است تأثیر عملی کمی بر توان رزمی رژیم صهیونیستی بگذارد.

تصمیم آلمان از نظر سیاسی پیام روشنی داشت و مورد توجه برخی احزاب محلی از جمله حزب سبز قرار گرفت که خواستار فشار دیپلماتیک برای پایان جنگ و بحران انسانی شدند. «فرانسسکا برانتنر» رهبر مشترک حزب سبز، از دولت آلمان خواست تا فوراً راه‌حل سیاسی برای پایان دادن به جنگ بیابد و از محدودیت‌ها برای تسریع تلاش‌های اروپایی در حل بحران استفاده کند.

در مقابل، «ینس شبان»، رئیس فراکسیون اتحادیه دموکرات مسیحی در بوندستاگ، ضمن دفاع از تصمیم مرتس، تأکید کرد که امنیت و حق حیات رژیم صهیونیستی برای آلمان اهمیت بالایی دارد و دولت تلاش خواهد کرد روابط با تل‌آویو حفظ شده و روند ارسال تسلیحات از سر گرفته شود.

او افزود که حق رژیم صهیونیستی در وجود و امنیت خود، مصلحتی راهبردی برای آلمان محسوب می‌شود و این رویکرد، آلمان را از دیگر کشورهای اروپایی همچون فرانسه و انگلیس متمایز می‌کند.

تحلیلگران نظامی تأکید دارند که با وجود محدودیت‌های آلمانی، توان رزمی رژیم اشغالگر در غزه همچنان بالا است و این محدودیت بیشتر به عنوان پیام سیاسی و اخلاقی در سطح بین‌المللی دیده می‌شود و اثر آن بر عملیات‌های جاری کوتاه‌مدت خواهد بود. همچنین، بر اساس پیش‌بینی‌ها، آلمان به دنبال حفظ همکاری‌های بلندمدت نظامی و اطلاعاتی با اسرائیل است و محدودیت‌ها تنها بخش‌هایی از صادرات را شامل می‌شوند که کاربرد حیاتی در دفاع از خود رژیم صهیونیستی ندارند.

در مجموع، تصمیم آلمان برای محدود کردن صادرات تسلیحات به رژیم صهیونیستی، ترکیبی از پیام سیاسی، مسؤولیت انسانی و تأثیر محدود نظامی است که هم توجه محافل داخلی و هم روابط بین‌المللی را به خود جلب کرده است.

انتهای پیام