سیدمحمد مداح حسینی در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: از نگاه من، «روز سینما» بیش از آنکه معنایی ویژه و عمیق داشته باشد، یک روز نمادین است. این مناسبت را نمی‌توان با سالروزهایی همچون مشروطه یا نوروز مقایسه کرد؛ چراکه آن ایام انسان را به تأمل در گذشته و بازخوانی هویت تاریخی و فرهنگی وامی‌دارند. روز سینما چنین کارکردی ندارد و عمدتاً به فرصتی برای گردهمایی اهالی این هنر تبدیل می‌شود؛ روزی که سینماگران یکدیگر را می‌بینند، از حال هم باخبر می‌شوند، گفت‌وگو می‌کنند و از تازه‌ترین فعالیت‌های یکدیگر آگاهی می‌یابند.

وی ادامه داد: در سال‌هایی که مسئولیت داشتم، به‌خوبی دریافتم که افراد بسیاری در کشور دست‌کم در سطح نرم‌افزاری با فناوری‌های نوین آشنا هستند و از آن‌ها بهره می‌گیرند؛ اما مشکل اساسی این است که هیچ‌کس از فعالیت دیگری مطلع نیست. گاه فردی در گوشه‌ای مشغول کار جدی است، اما حتی نزدیک‌ترین همکاران یا هم‌محله‌ای‌های او نیز از توانمندی‌هایش خبر ندارند. این فقدان اطلاع‌رسانی و نبود چرخه‌ای منسجم میان صنوف سینمایی یکی از چالش‌های بنیادین محسوب می‌شود. برای رفع این مشکل، وجود یک بانک اطلاعاتی جامع و ساختاری مشخص ضروری است تا همه بتوانند از ظرفیت‌ها و توانایی‌های یکدیگر آگاه شوند.

سرپرست انجمن سینمای جوانان مشهد بیان کرد: از سوی دیگر، باید توجه داشت که تکنولوژی‌های روز بسیار پرهزینه هستند. در بسیاری از کشورها، یا این فناوری‌ها در داخل تولید می‌شوند یا سازوکارهای مصرف صحیح آن‌ها به‌خوبی طراحی شده است، اما در ایران به دلیل فقدان چرخه سالم تولید و بهره‌برداری اقتصادی، بخش خصوصی توان استفاده از این امکانات را ندارد. در چنین شرایطی، ورود دولت و نهادهای مرتبط ضرورت دارد؛ یا باید این تجهیزات را در اختیار مجموعه‌های خصوصی قرار دهند، یا دست‌کم با اعطای تسهیلات و وام، شرایط بهره‌برداری از آن‌ها را فراهم سازند.

مداح حسینی در خصوص استفاده از هوش مصنوعی در سینمای ایران گفت: در زمینه هوش مصنوعی هنوز با ابهام‌های بسیاری مواجه هستیم. بی‌تردید این فناوری تحولات بزرگی در سینما ایجاد کرده و تولید فیلم را بسیار سریع‌تر و کم‌هزینه‌تر ساخته است. امروز کاری که پیش‌تر به همکاری یک گروه صدنفره نیاز داشت، گاه توسط یک نفر انجام می‌شود. در عرصه‌هایی مانند نورپردازی، جلوه‌های ویژه، صداگذاری، تدوین و اصلاح رنگ، هوش مصنوعی نقشی چشمگیر یافته و حتی در بخش تبلیغات و عرضه نیز اثرگذار است. بااین‌حال، مشکل اصلی ما فقدان سند هویتی و راهبردی در این حوزه است. فعالیت‌ها پراکنده و فردی است، در حالی که این عرصه چنان گسترده و پرشتاب رشد می‌کند که بدون برنامه‌ریزی کلان نمی‌توان آن را سامان داد. به باور من، مراکز دانشگاهی و اندیشکده‌ها باید پشتیبان این حوزه باشند تا به‌تدریج امکان بومی‌سازی و عمومی‌سازی آن فراهم شود.

وی در پاسخ به این سوال که آیا هوش مصنوعی برای فعالان سینما، تهدید محسوب می‌شود گفت: درباره نگرانی‌هایی مبنی بر تهدید هویت هنری و خلاقیت انسانی توسط هوش مصنوعی، اعتقاد دارم چنین بحثی چندان ثمربخش نیست. تکنولوژی همانند مهمان ناخوانده‌ای است که دیر یا زود وارد زندگی ما می‌شود. همان‌طور که تلویزیون و تلفن همراه آمدند و گریزی از آن‌ها نبود، هوش مصنوعی نیز حضور خود را تحمیل خواهد کرد. بنابراین، پرسش اصلی این نیست که آیا اصالت هنر را از میان می‌برد یا نه، بلکه این است که چگونه می‌توان آگاهانه و درست از آن بهره برد. مخالفت صرف هیچ ثمری ندارد؛ باید مسیر استفاده صحیح را جست‌وجو کرد.

سرپرست انجمن سینمای جوانان مشهد بیان کرد: جلوه‌های ویژه در سینمای جهان امروز به سطحی استاندارد و جهانی رسیده است، اما فاصله ما با آن بسیار زیاد است. ریشه این فاصله در زیرساخت‌ها نهفته است. در کشورهای پیشرفته، فناوری با مدیریت، قوانین و ساختارهای صنفی هماهنگ است، در حالی‌که ما هنوز با مشکلات ابتدایی دست‌ به‌ گریبان هستیم. وضعیت ما شبیه کودکی است که هنوز سواد خواندن و نوشتن ندارد، اما از والدین خود تقاضای خرید کامپیوتر می‌کند. تا زمانی که مسائلی چون فیلمنامه خوب، سالن‌های استاندارد، امنیت روانی جامعه و مدیریت کارآمد حل نشود، رشد تکنولوژیک نیز محقق نخواهد شد.

مداح حسینی در ادامه گفت: در مشهد نخبگان بسیاری در حوزه جلوه‌های ویژه و هوش مصنوعی فعالیت دارند؛ جوانانی خوش‌استعداد و درجه‌یک که حقیقتاً مایه افتخار هستند، اما متأسفانه حمایت ساختاری از آن‌ها صورت نگرفته است. برخی مراکز خصوصی توانسته‌اند شماری از این استعدادها را جذب کنند، اما در سطح مدیریتی اقدام جدی مشاهده نمی‌شود. نتیجه آن است که بسیاری از این افراد به تهران یا خارج از کشور مهاجرت می‌کنند و جذب مجموعه‌های دیگر می‌شوند. ما بیش از هر چیز به شایسته‌سالاری، سرمایه‌گذاری ویژه بر جوانان و فراهم کردن امکانات برای فعالیت آن‌ها نیازمندیم.

حمایت از جوانان و آموزش؛ کلید شکوفایی دوباره سینمای کشور

وی تصریح کرد: در حوزه آموزش نیز مشهد ظرفیت‌های بالایی دارد. آموزش همانند گیاهی است که نیازمند مراقبت و تغذیه مداوم است. برای شکوفایی آن باید ارتباطات بین‌المللی تقویت شود. تجربه دهه‌های ۶۰ و ۸۰ نشان داد که تعاملات بین‌المللی نقشی کلیدی در رشد سینمای ایران داشت، اما امروز این ارتباطات تقریباً از میان رفته است. در حال حاضر، بار اصلی آموزش سینما در مشهد بر دوش بخش خصوصی است و بخش دولتی کمتر وارد این عرصه می‌شود. اگر نهادهایی چون وزارت کشور و استانداری، بنیاد سینمایی فارابی و وزارت ارتباطات حمایت کنند و زیرساخت‌های لازم را فراهم سازند، می‌توان آینده روشن‌تری برای سینمای مشهد متصور شد.

سرپرست انجمن سینمای جوانان مشهد با بیان اینکه سینمای ایران در طول تاریخ فراز و فرودهای بسیاری را تجربه کرده است، گفت: متأسفانه امروز، حوزه فیلم بلند با یکی از دشوارترین دوران‌های خود روبه‌رو است؛ چراکه افراد غیرمرتبط بسیاری وارد این عرصه شده‌اند. با این‌ حال، وضعیت فیلم کوتاه امیدوارکننده‌تر است؛ زیرا همچنان در اختیار جوانان عاشق سینما است و کمتر در معرض آسیب‌هایی مانند پولشویی قرار گرفته است. امیدوارم سینمای ایران بیش از گذشته به جوانان میدان دهد و با حمایت از آن‌ها بتواند دوباره مسیر رشد و شکوفایی را در پیش گیرد.

انتهای پیام