خدیجه باقرآبادی در گفت و گو با ایسنا، با اشاره به اینکه اضطراب جدایی در برخی از سنین در کودکان طبیعی است و در آغاز فصل مدرسه در برخی کودکانی که قرار است برای اولین بار وارد مدرسه یا پیش‌دبستانی شوند مشاهده می‌شود، گفت: اضطراب جدایی یک روند طبیعی و بخشی از فرآیند رشد مغزی کودک است که از حدود شش ماهگی در کودکان آغاز می‌شود و در محدوده سه سالگی تقریبا فروکش می‌کند. این اضطراب زمانی رخ می‌دهد که کودک از منبع تغذیه روانی خود که معمولا مادر، پدر و نزدیکان هستند دور شده و به غریبه‌ها نزدیک می‌شود و عمدتا به صورت گریه و بی‌قراری خود را نشان می‌دهد.

وی ادامه داد: این اضطراب جدایی در زمانی که قرار است کودک وارد پیش‌دبستانی و دبستان شود دوباره عود کرده و خود را نشان می‌دهد. البته کودکانی که سابقه رفتن به پیش‌دبستانی را دارند در ورود به کلاس اول کمتر این اضطراب جدایی را نشان می‌دهند.

این روانشناس با بیان اینکه اضطراب جدایی در سن مدرسه خود را با گریه، بی‌قراری، چسبیدن به والدین و... نشان می‌دهد، یادآور شد: گاهی ممکن است بچه‌ها از علائم جسمی مانند دل‌درد، تهوع، سردرد و سرگیجه نیز گلایه کنند که در برخی مواقع بهانه و گاهی نیز واقعی و ناشی از اضطراب جدایی از فضای امن خانه و قرار گرفتن در فضای اجتماعی جدید است.

باقرآبادی اضافه کرد: این اضطراب جدایی به خودی خود طبیعی و معمولا مرتفع می‌شود، مگر اینکه تبدیل به اختلال اضطراب جدایی شود که در این صورت نیازمند مداخله و درمان خواهد بود.

پرهیز از تندی و دروغ گفتن

وی بهترین راهکار برای کاهش اضطراب جدایی در کودکان را جدا شدن تدریجی کودک از والدین دانست و افزود: والدین باید کم کم از فرزند خود فاصله بگیرند، چند روزی همراه او به مدرسه بروند و حتی در صورت نیاز چند روز در حیاط مدرسه و یا پشت در کلاس بمانند تا کودک به تدریج از اضطراب فاصله بگیرد.

وی ادامه داد: در روزهای بعدی والدین باید به فرزند خود قول بدهند سر ساعت برای بردن کودک به مدرسه بیایند و در صورت امکان در روزهای اول مدرسه خود والدین به جای سرویس، دنبال فرزندانشان بروند.

به گفته این روانشناس، بدترین رفتار والدین با کودکانی که با اضطراب جدایی در سن مدرسه مواجه هستند این است که با تندی و خشونت کودک را از خود برانند و در پاسخ به نگرانی کودک پاسخ‌های نامناسب بدهند.

باقرآبادی آرامش دادن به کودک و جدا شدن تدریجی را بهترین راهکار عنوان کرد و ادامه داد: کار بسیار بد دیگری  که ممکن است برخی از والدین انجام دهند این است که به کودک خود بگویند در حیاط مدرسه می‌مانند، اما به قول خود عمل نکنند و مدرسه را ترک کنند. چنین کاری بدترین نتیجه را دارد و باعث می‌شود اعتماد کودک از مهمترین فردی که در زندگی به او اطمینان دارد سلب شود. از همین رو والدین باید از دادن وعده‌ای که نمی‌توانند به آن عمل کنند، خودداری کنند.

وی تاکید کرد: همکاری معلم مدرسه با دانش‌آموزانی که دچار اضطراب جدایی هستند نیز بسیار حائز اهمیت است.

با کودکان حرف بزنیم

این روانشناس با تاکید بر اینکه باید اجازه دهیم کودکان درباره دلیل نگرانی و ترس از جدایی با ما صحبت کنند، گفت: سرکوب حرف‌های کودکان و دادن پاسخ‌های تند اشتباه است. باید احساس کودک و منشاء اضطراب او را استخراج کنیم و به جای داده‌های اشتباهی که در ذهن دارد، داده‌های درست را جایگزین کنیم.

باقرآبادی با بیان اینکه بسیاری از کودکان می‌ترسند اگر از والدین خود جدا شوند دیگر آنها را نبینند و یا آنها را برای همیشه از دست بدهند، یادآور شد: باید در این زمینه به کودکان امنیت خاطر بدهیم.

این روانشناس به والدین توصیه کرد که تا حد امکان همیشه و خصوصا در این ایام نزدیک بازگشایی مدارس از مشاجره مقابل فرزندان خودداری کنند.

توصیه دیگر این وی، برای اینکه کودکان راحت‌تر وارد مدرسه شوند این بود که والدین به آنها مسئولیت بدهند تا کودک احساس کند بزرگ شده و راحت‌تر جدایی از والدین را بپذیرد.

انتهای پیام