عاطفه فرشباف، کارگردان و تهیه‌کننده نمایش، در نشست خبری «آوازخوان طاس» گفت: خیلی‌ها معتقدند این متن کمدی نیست، اما یونسکو آن را کمدی می‌داند. ما در این کار تلاش کرده‌ایم وجه طنز و در عین حال نقد تیز آن به روابط انسانی و ضعف ارتباطی میان آدم‌ها پررنگ باشد. به نظر من، زبان در این نمایش - همانند دنیای واقعی خودمان - به تحریف کشیده شده و همین باعث می‌شود شخصیت‌ها نتوانند با هم ارتباط واقعی برقرار کنند. این همان بخشی است که هم مفاهیم فلسفی در خود دارد و هم نوعی آشفتگی که مخاطب را به خنده وامی‌دارد.

وی با اشاره به دشواری‌های شکل‌گیری این اجرا افزود: بازبینی کار از اسفند سال گذشته انجام شده بود، اما به‌دلیل شرایط جنگ و مشکلات اجرایی و مدیریتی _ هرچند نامطلوب _ تئاترشهر، روند کار چند بار متوقف شد. نزدیک به چهار ماه تمرین مستمر داشتیم و بازیگران تغییراتی هم در میانه مسیر داشتند. با وجود سختی‌ها، تیم ما تلاش کرد تا اجرا به صحنه برسد. متأسفانه حمایت چندانی از سوی نهادهای رسمی وجود نداشت و محل اجرا بدون اطلاع قبلی به بخش خصوصی منتقل شد که هیچ نهادی پاسخ‌گوی وضعیت ما نبود. هزینه‌ها زیاد بود و هیچ اسپانسری هم نداشتیم.

وی درباره نگاهش به این متن گفت: این نمایش برای من یادآور روابط انسانی در جامعه امروز است؛ جایی که آدم‌ها کنار هم هستند اما همدیگر را درک نمی‌کنند. به همین دلیل، کار را نوعی کمدی تلخ و فانتزی طراحی کرده‌ام. امیدوارم مخاطب این تلخی شیرین را درک کند. در تهران هم این اثر اجرا شده بود، اما برداشت و طراحی صحنه آنجا متفاوت بود. اجرای ما ساختارشکنانه‌تر و به نوعی پر جزئیات‌تر است. البته قبل از شروع جنگ ۱۲ روزه، سه شب اجرا داشتیم که نقدهای مثبتی هم از سمت مخاطبان دریافت کرده‌ایم.

کارگردان «آوازخوان طاس» در ادامه نشست به مشکلات تئاتر در تبریز اشاره کرد: تئاتر در این شهر با کمبود حمایت، کمبود منتقد درست و دشواری‌های مالی روبه‌روست. بسیاری حتی نمی‌دانند تئاتر در تبریز چه جایگاهی دارد. رسانه‌ها باید کمک کنند تا فرهنگ تئاتر بیشتر شناخته شود. متأسفانه بیشتر نقدها به‌جای تحلیل درست، جنبه تخریبی دارد. اما به‌عنوان نسل جوان با سختی‌ها کنار می‌آییم و پا پس نمی‌کشیم.

وی افزود: ما مراسم افتتاحیه هم خواهیم داشت و امیدواریم رسانه‌ها و اهالی هنر در کنار ما باشند. این تجربه برای من فرصتی است تا یاد بگیرم و در فضای تئاتر تبریز مسیری تازه باز کنم. کار ما شخصی نیست؛ همه گروه دیت به دست هم داده‌اند و به امید تغییراتی در وضعیت تئاتر تبریز، چشم به به یاری مردم دوخته‌اند.

وی تصریح کرد: با وجود بی‌مهری‌ها و هجمه‌هایی که به من به‌عنوان یک کارگردان جوان وارد شد، از پای ننشستیم. شاید کار کامل نباشد، اما متن یونسکو ارزشمند است و ما تلاش کردیم اجرایی صادقانه و نزدیک به زندگی واقعی ارائه کنیم. می‌دانم که این نمایش مخاطب‌پسند خواهد بود و مسیر تازه‌ای برای تئاتر تبریز باز می‌کند. زیرا نسل جوان نیز به اندازه باقی نسل‌ها، در این هنر حرفی برای گفتن دارد و تسلیم ناسازگاری‌ها نمی‌شود.

سارا جاهد، طراح صحنه و لباس، درباره نگاه خود به نمایش توضیح داد: پوچ‌گرایی در این متن بسیار برجسته است. ما تلاش کرده‌ایم این مفهوم را در صحنه هم نشان دهیم. برای همین اشیا و طراحی صحنه را به شکل متفاوتی ارائه داده‌ایم و ساختارشکنی‌هایی در فرم و لباس داشته‌ایم. هر عنصر روی صحنه می‌تواند معناهای دیگری داشته باشد و این همان چیزی است که ابزورد بر آن تأکید دارد.

نگین ابوالفتح‌زاده نیز با اشاره به مشکلات هنرمندان جوان در تبریز گفت: از نسل جوان حمایت نمی‌شود و این دیدگاه غلط مانع رشد تئاتر شهرمان است. این نمایش تلاش می‌کند نگاه مردم به کمدی را اصلاح کند. کمدی فقط خنداندن نیست؛ بلکه باید پس از اجرا ذهن تماشاگر را به فکر فرو ببرد.

حسن حسن‌زاده، دیگر بازیگر نمایش، ضمن تحسین جسارت کارگردان اظهار کرد: کار ما نسبت به آثار مشابه متفاوت است. یونسکو متنی ابزورد نوشته و ما کوشیده‌ایم با تغییرات ظریف و حفظ روح اثر، اجرایی دلچسب و دور از ابتذال ارائه کنیم. طنز این کار سخیف نیست؛ بلکه لذت‌بخش و تفکر برانگیز است.

مهدی آتشی نیز خطاب به جامعه هنری تبریز گفت: اساتید و پیشکسوتان باید از نسل جدید حمایت کنند، نه اینکه قبل از دیدن اثر، نقد غیرمنطقی وارد کنند. ما انتظار حمایت داریم تا این فضا رشد کند.

این نمایش با بازی نگین ابوالفتح‌زاده، حسن حسن‌زاده، سارا جاهد، مهدی آتشی، عاطفه فرشباف و نیما محمدپور اجرا می‌شود. روایت آن به ظاهر ساده است: دو زوج، یک خدمتکار و آتش‌نشان در موقعیتی قرار می‌گیرند که گفت‌وگوهایشان پوچ، بی‌معنا و گاه خنده‌دار به نظر می‌رسد؛ اما در پس این بی‌ربطی‌ها نقدی تیز به روابط انسانی و فروپاشی زبان در جوامع مدرن نهفته است.

نمایش «آوازخوان طاس» در ژانر ابزورد و کمدی تلخ به زبان فارسی اجرا می‌شود. مدت زمان این اجرا ۷۵ دقیقه بوده و برای گروه سنی بالای ۱۳ سال مناسب اعلام شده است. به گفته گروه اجرایی، احتمال دارد پس از پایان اجراهای تبریز، در تهران نیز به صحنه برود.

انتهای پیام