تحقیق کنونی صدها قانون را که بین سال‌های ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۳ تصویب شده بود بررسی کرد سپس این سیاست‌ها را با بیش از ۴۵ هزار پاکسازی داوطلبانه در سراسر آمریکا مطابقت داد تا مشخص شود چه چیزی واقعا در عمل تغییر کرده است.

محققان دانشگاه «دلاویر» آمریکا تصمیم گرفتند زباله‌ها را و نه رفتار خرید را اندازه‌گیری کنند، بنابراین نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که در نهایت چه چیزی در طبیعت باقی می‌ماند.

هزینه‌ها در مقابل ممنوعیت‌ها

هزینه‌ها، پیش‌فرض را تغییر می‌دهند و شما را از برداشتن کیسه در مواقعی که نیازی به آن ندارید، منصرف می‌کنند که این امر استفاده از کیسه‌های نازک و ضخیم را نیز کاهش می‌دهد.

شواهد دیگر در خارج از آمریکا نیز به همین نتایج اشاره دارند؛ انگلستان از زمان شروع اعمال این هزینه، تقریبا ۹۸ درصد کاهش در کیسه‌های یکبار مصرف در خرده‌فروشان بزرگ را گزارش می‌دهد. سیاست‌هایی که فقط کیسه‌های نازک را محدود می‌کنند، اغلب پلاستیک ضخیم‌تر که به‌عنوان قابل استفاده مجدد برچسب‌گذاری شده است را مجاز می‌دانند.

این ممنوعیت‌های جزئی، کوچکترین و کم‌دقت‌ترین تاثیرات را در تجزیه‌وتحلیل کنونی نشان دادند که با جایگزینی یک نوع پلاستیک توسط خریداران با نوع دیگر سازگار است.

برخی ایالت‌های آمریکا همچنین قوانین پیشگیرانه‌ای را تصویب می‌کنند که شهرها و شهرستان‌ها را از تنظیم کیسه‌ها به طور کلی منع می‌کند. وقتی دولت‌های محلی نمی‌توانند اقدامی انجام دهند، داده‌های این تحقیق نشان می‌دهد که سیاست‌های ایالتی اهمیت ویژه‌ای پیدا خواهند کرد.

حیات وحش و گرفتاری‌ها

سوابق پاکسازی شامل تحقیقاتی در مورد حیواناتی است که در زباله‌ها گرفتار شده‌اند. در مناطقی که سیاست‌های کیسه‌ای اعمال می‌شود، حضور حیوانات گرفتار تقریبا ۳۰ تا ۳۷ درصد کاهش یافته، اگرچه محققان هشدار می‌دهند که این تخمین‌ها دقیق نیستند و به داده‌های بیشتری نیاز است.

این یافته با آنچه ما در مورد پلاستیک‌های یکبار مصرف می‌دانیم، همسو است. کیسه‌های نازک در آب و در امتداد خطوط ساحلی باقی می‌مانند، لاک‌پشت‌ها، پرندگان و ماهی‌ها در آن گیر کنند، خفه شوند یا خورده شوند.

گام‌های جهانی سیاست پلاستیک

هزینه کوچک و جهانی، ابزاری ساده است که بدون ممنوعیت انتخاب‌ها، رفتار را تحریک می‌کند. ممنوعیت‌های کامل نیز می‌توانند موثر باشند و نتایج  تحقیق کنونی نشان می‌دهد که هر دو رویکرد، سهم کیسه‌های پلاستیکی یافت شده در طول پاکسازی‌ها را کاهش می‌دهند.

ترکیب سیاست‌ها باید با شرایط محلی مطابقت داشته باشد. در مکان‌هایی که در ابتدا زباله کیسه‌ای بیشتری وجود داشت، تاثیرات بیشترین بود، بنابراین هدف قرار دادن مناطق با مشکل بالا با اقدام سریع می‌تواند دستاوردهای سریعی را به همراه داشته باشد.

قوانین کیسه‌های پلاستیکی فقط بخشی از این تلاش هستند. مذاکره‌کنندگان ۱۷۵ کشور در حال تلاش برای دستیابی به معاهده پلاستیک هستند که می‌تواند اقدامات مربوط به مجموعه وسیع‌تری از محصولات و مواد شیمیایی را استاندارد کند.

این بررسی نشان می‌دهد که با تصویب سیاست‌های کیسه پلاستیکی، میزان مصرف بطری‌ها، درب‌ها و سایر اقلام کاهش نیافت. این نشانه‌ای است که برای مهار کلی زباله، به قوانین هدفمند برای سایر محصولات یکبار مصرف نیاز است.

نتایج این تحقیق در مجله «ساینس» (Science) منتشر شده است.

انتهای پیام