حمید احمدی سرپرست سابق فدراسیون ژیمناستیک در گفت‌وگو با ایسنا، در خصوص مشکلات موجود در فدراسیون ژیمناستیک گفت: جامعه ژیمناستیک از این وضعیت خسته شده‌ است. فدراسیون در سکوت است و کسی حرفی نمی‌زند. زمانی جامعه ژیمناستیک اعتراض می‌کرد و یا هیات‌ها فعال بودند و وزارت ورزش هم این شرایط را رصد و مدیریت می‌کرد اما به نظرم جامعه ژیمناستیک هم از سکوت مسئولان وزارت خسته شده‌ است. اکنون باید بین رییس فدراسیون و پیشکسوتانی که به فراموشی سپرده شده‌اند یک مناظره برگزار شود تا در آن، وضعیت فعلی و آینده ژیمناستیک به بحث گذاشته شود. باید فکری به حال این فدراسیون شود. با این شرایط آینده این رشته خوب نخواهد بود و برخی از اعزام‌ها اکنون بر زمین مانده است. باید از این بن بست خارج شویم.

او در مورد ادعاهایی که مطرح شده در مورد اقدامات دستگاه قضایی و پرونده‌های سازمان بازرسی اظهار کرد: از سال ۱۳۸۸ رئیس هیات استان قزوین بودم و بعد از آن در سال ۱۴۰۰ یعنی  دو سال آخر اولین دوره ریاست اینچه‌درگاهی مسئولیت نایب‌رئیسی فدراسیون بر عهده من بود. با پایان دوره ریاست اینچه‌درگاهی طبق اساسنامه فدراسیون ژیمناستیک، نایب‌رئیس باید به‌عنوان سرپرست انتخاب می‌شد؛ به همین دلیل به وزیر وقت معرفی شدم و سرپرستی فدراسیون به من محول شد. در ارتباط با اقدامات اخیر دستگاه قضایی، دقیق نمی‌دانم این پیگیری‌ها مربوط به اقدامات سازمان بازرسی در زمان مسئولیت خانم درگاهی بوده یا پس از آن مجددا انجام شده است.

وی افزود: در اوایل سرپرستی بنده، وزارت ورزش به من نامه زد که گروهی برای بازرسی اسناد مالی به فدراسیون خواهند آمد و از ما خواسته شد با آنها همکاری کنیم. با این وجود روز ورودشان را در جریان نبودم و بدون اطلاع قبلی، این گروه به فدراسیون آمدند و ۲۰ روز در فدراسیون حضور داشتند. در همان زمان گزارشی ارائه شد، اما من نمی‌دانم محتوای آن چه بود؛ یک نسخه به وزیر، یک نسخه به بخش حقوقی وزارت و یک نسخه هم به آقای پولادگر داده شد. این گزارش در آن دوره مسکوت ماند و من از وزارت ورزش تعجب می‌کنم که چرا همان موقع اقدام نکردند. اگر بازرسی کردید، چرا نتیجه را اعلام نکردید؟ البته به نظرم زمان زیادی از آن بررسی‌ها گذشته و بنابراین بعداً دوباره اقدام و پیگیری شده است. با اتفاقاتی که در این مدت برای ژیمناستیک افتاده نمی‌توان در مورد پرونده کسی اظهار نظر کرد. من قضاوتی هم در مورد عملکرد آنها ندارم و نخواهم داشت و به نظرم آنچه دستگاه قضایی در نهایت حکم کند همان است و باید تابع بود.

نایب‌رئیس سابق فدراسیون ژیمناستیک در ادامه به مواردی اشاره کرد که در دوره سرپرستی به او نسبت داده شده و گفت: اتهام زدن به کسی که در ۱۴ سال حضورش در ژیمناستیک پاک دست بوده هنر نیست. حتی در شش ماه حضورم به‌عنوان سرپرست، ۴ سفر خارجی داشتیم که من هیچکدام را نرفتم. هیچ چیزی از فدراسیون نبردم و حتی ۲۱ میلیون تومان مبلغ ماموریت‌ها را بازگرداندم. سند این موضوع هم موجود است و دیوان محاسبات هم در اواخر سرپرستی من همه چیز را بررسی کرد. من حتی از قزوین صبحانه، ناهار و شام را همراه می‌آوردم و گاهی دیگران را هم مهمان می‌کردم. من آنقدر چشم و دل‌سیر هستم که دنبال این چیزها نروم. در دوره من لوح‌های سطح‌بندی سرقت شد؛ مسئولان حراست در جریان بودند که به سرقت رفته بود اما به نام من تمام شد. هر کس این ادعاها را دارد، بیاید علنی بیان کند تا من شکایت کنم و خودم را اثبات کنم. ادعاهایی هم درباره کارت‌های داوری و مربیگری غیرقانونی که در زمان من صادر شده مطرح می‌شود. اگر این ادعاها درست است، باید علنی اعلام شود تا من بتوانم شکایت کنم و آنها در محکمه حرفشان و ادعایشان را اثبات کنند. اتهام‌زنی کار سختی نیست؛ هر کسی می‌تواند اتهام بزند، اما باید محاکم مشخص کنند که جرمی رخ داده است.

رییس سابق هیات ژیمناستیک استان قزوین ادامه داد: اینچه‌درگاهی در دوره اول حضورش در فدراسیون به عنوان رییس تلاش کرد تا اساسنامه مستقل را مصوب کند. با این اساسنامه فاصله‌ زیادی میان فدراسیون و وزارت ورزش ایجاد شده که به زیان ژیمناستیک است. به نظرم وزارت ورزش باید تغییرات اساسی در اساسنامه فدراسیون‌ها اعمال کند تا اکثریت فدراسیون‌ها آن را بپذیرند و به دنبال اساسنامه جدید و پرماجرا نروند. دوچرخه‌سواری و فوتبال نیز اساسنامه خود را دارند که اینها اختلاف ایجاد می‌کند و باید اصلاح شود. شاید یکی از دلایل داشتن اساسنامه مستقل انتخاب‌های اشتباه وزارت ورزش در نفرات رای‌دهنده باشد. باید اساسنامه‌های مجامع بازنگری شود تا فقط افرادی که شناخت کامل از رشته‌ها دارند حق رای داشته باشند. متأسفانه از هیات‌ها امضا گرفته شد و در نهایت اساسنامه در FIG تصویب شد. با این اساسنامه به گونه‌ای انتخابات پیش می‌رود که یک فرد در راس فدراسیون مدت‌ها بماند که درست نیست. هر جامعه‌ای برای رشد نیاز به تحول دارد.

وی در ادامه گفت: من از وزارت ورزش خیلی گله دارم. اینچه‌درگاهی زمانی که به عنوان سرپرست آمد تمامی روسایی که مجامع انتخاباتی آنها در زمان سرپرستی من انجام شده بود و حکم‌ها را من صادر کرده بودم را برکنار کرد. وزارت ورزش هم سکوت کرد. من برای ریاست هیات اصفهان، کرج یا اردبیل حکم زده بودم، از وزیر وقت به عنوان سرپرست حکم داشتم و قانون به من این اجازه را داده بود که مجمع برگزار و حکم صادر کنم. چرا وزارت در آن زمان سکوت کرد. وزارت ورزش و مدیران کل استان‌ها با سکوت خود او را همراهی کردند.

نایب‌رئیس سابق فدراسیون ژیمناستیک در پایان گفت: وقتی فدراسیونی خود را جزیره‌ای جدا می‌بیند وزارت ورزش هم باید بودجه فدراسیون را قطع کند. اگر فدراسیون می‌خواهد مستقل باشد، خودش باید درآمدزایی کند و ساختمان و امکانات را با درآمد خود تهیه کند و چشم‌داشتی به بودجه وزارت نداشته باشد. اگر زیر نظر وزارت ورزش هستیم، باید تمکین کنیم. نمی‌شود هم ساز خود را زد و هم ادعای بودجه داشت. وزارت ورزش باید در مواجهه با فدراسیونی که معترض است، تمکین نمی‌کند، به fig گزارش دخالت کردن می‌دهد و تهدید به تعلیق می‌کند، محکم بایستد و سالن و ساختمان و امکانات را از آن بگیرد.

انتهای پیام