ساسان صفریان در گفتوگو با ایسنا اظهار کرد: بخش خانگی حدود ۴۰ درصد از مصرف برق کشور را به خود اختصاص داده است، در حالی که این بخش مولد نیست. در سالهای اخیر با ورود لامپهای الایدی که سهم عمدهای در مصرف خانگی دارند، تا حدی بهینهسازی انجام شده، اما هنوز جای کار زیادی وجود دارد.
وی با تأکید بر لزوم اجرای مبحث ۱۹ مقررات ملی ساختمان افزود: باید گامهای بزرگی برای عملیاتی شدن این مبحث برداشته شود تا بتوان مصرف برق خانگی را کاهش داد. فرهنگسازی در این زمینه اهمیت زیادی دارد و باید به سمت هوشمندسازی بخش خانگی حرکت کنیم تا از انرژی موجود به شکل بهینهتری استفاده شود.
دکترای مدیریت و آیندهپژوهی ادامه داد: در حال حاضر، مصرف بخش خانگی ایران حدود دو تا دو و نیم برابر کشورهای دیگر است و باید این میزان به استاندارد جهانی نزدیک شود. رسانهها، مدارس و دانشگاهها نقش کلیدی در فرهنگسازی دارند و باید آموزش بهینهسازی مصرف انرژی از سنین پایین آغاز شود.
صفریان تصریح کرد: به نظر من جای خالی این آموزشها در کتابهای درسی و دانشگاهی محسوس است. باید آموزش بهینهسازی مصرف انرژی از دوران کودکی تا دانشگاه در برنامههای آموزشی گنجانده شود. صداوسیما نیز میتواند با تهیه برنامههای جذاب آموزشی، خانوادهها را نسبت به اهمیت استفاده صحیح از انرژی آگاه کند.
وی با تأکید بر اینکه «مصرف بیهوده انرژی به آینده مردم و فرزندانشان صدمه میزند»، گفت: باید مردم را آگاه کرد تا بتوان سهم ۴۰ درصدی بخش خانگی از مصرف انرژی را به استاندارد جهانی نزدیک کرد. بخشهای کشاورزی، صنعت، حملونقل و تجاری نیز نیازمند برنامهریزی دقیق هستند، بهویژه بخش صنعت که حدود ۳۵ تا ۴۰ درصد مصرف برق را به خود اختصاص داده است.
دکترای مدیریت و آیندهپژوهی با اشاره به فرسودگی زیرساختهای صنعتی کشور اظهار کرد: بخش صنعت نیز نیازمند حمایت دولت است تا بتواند از تجهیزات و فناوریهای نوین برای کاهش مصرف انرژی و افزایش بهرهوری استفاده کند.
صفریان با بیان اینکه هر کشوری باید الگوی خاص خود را در زمینه بهینهسازی مصرف انرژی داشته باشد، گفت: نمیتوان نسخه کشورهای دیگر را برای ایران کپی کرد، زیرا فرهنگ، جامعه و زیرساختهای ما متفاوت است. باید با متخصصان داخلی مشورت کرد و یک استراتژی ملی پنج یا دهساله تدوین کرد که هم دولت و هم مردم بر اساس آن گام بردارند.
وی افزود: در حوزه خانگی، بهویژه در بحث گرمایش و سرمایش، میتوان با بهرهگیری از مبحث ۱۹ مقررات ملی ساختمان و استفاده از متریالهای مناسب، عایقبندی مؤثر، پنجرههای استاندارد و تجهیزات کارآمد در موتورخانهها، بخش قابل توجهی از اتلاف انرژی را کاهش داد.
دکترای مدیریت و آیندهپژوهی در ادامه به ضعف شدید در بخش حملونقل کشور اشاره کرد و گفت: ما در این حوزه انرژی زیادی را هدر میدهیم و ظاهرا برنامه مدونی هم وجود ندارد. باید در کلانشهرها دگرگونی اساسی رخ دهد تا استفاده از ناوگان حملونقل عمومی بهصرفهتر و آسانتر از خودروی شخصی باشد.
صفریان افزود: دولت باید برنامهای شفاف برای نوسازی ناوگان اتوبوسرانی و توسعه خطوط مترو داشته باشد تا مردم بتوانند با رغبت از حملونقل عمومی استفاده کنند، همچنین باید حرکت به سمت خودروهای برقی جدی گرفته شود، اما متأسفانه تاکنون اقدامات انجامشده بیشتر جنبه تبلیغاتی داشته است. این برنامهها باید پیوسته و استراتژیک باشند تا با پایش مداوم، نقاط ضعف و قوت آن مشخص شود و در آینده اصلاح گردد.
وی با اشاره به نقش نهادهای مدنی نظیر مساجد، فرهنگسراها، دانشگاهها و مدارس گفت: این نهادها زمانی میتوانند مبلغ سیاستهای بهینهسازی مصرف انرژی باشند که دولت استراتژی مشخصی تدوین کرده باشد. وقتی برنامهای وجود ندارد، آموزش و تبلیغ نیز بیاثر است.
دکترای مدیریت و آیندهپژوهی افزود: باید از مهدکودک تا دانشگاه و از مسجد تا رسانههای جمعی، همگی بر اساس یک برنامه واحد بسیج شوند تا آموزش عمومی در زمینه مصرف انرژی نهادینه شود. این برنامه باید شامل تشویق و تنبیه، آموزش و ارزیابی مستمر باشد.
صفریان تصریح کرد: مشارکت ملی زمانی محقق میشود که مردم ببینند دولت برنامه و استراتژی مشخصی دارد و خود نیز در اجرای آن پیشقدم است. دولت باید ابتدا در بخش خانگی، صنعت، کشاورزی و حملونقل تکلیف خود را روشن کند و برنامه پنج یا دهسالهای تدوین نماید. تنها در این صورت میتوان از مردم انتظار داشت در این مسیر همراهی کنند. اگر اقدامات دولت تنها در حد شعار باقی بماند، مردم دیگر به آن گوش نخواهند داد و شرایط از وضعیت فعلی نیز بدتر خواهد شد.
انتهای پیام
نظرات