این مراسم چهارشنبه، ۲۳ مهر با همکاری مؤسسه فرهنگی هنری نابینایان بصیر، جامعه نابینایان استان، سازمان فرهنگی هنری شهرداری تبریز و اداره‌کل بهزیستی استان، به‌عنوان فرصتی برای برقراری ارتباط مستقیم و صمیمی میان این افراد و مسئولان استانی برگزار شد.
در این گردهمایی، نابینایان با تأکید بر ضرورت مناسب‌سازی فضای شهری و بهبود شرایط زندگی، از مسئولان خواستند تا گام‌هایی مؤثر برای ایجاد شهری شایسته و برابر برای همه بردارند شهری که در آن، تمام افراد، فارغ از توانایی‌های جسمی‌شان، بتوانند در فضایی امن و دسترس‌پذیر به زندگی و فعالیت‌های اجتماعی بپردازند.
مدیرکل بهزیستی آذربایجان‌شرقی در این مراسم اظهار کرد: در حال حاضر، حدود ۱۷.۵ درصد از جمعیت استان، معادل ۱۴ هزار نفر، دچار اختلال بینایی هستند. از این میان، ۶۲ درصد مردان و ۳۸ درصد زنان هستند. نیمی از این افراد معلولیت شدید دارند و به مساعدت‌های سازمان بهزیستی نیاز دارند. همچنین، ۲۰ درصد از افراد نابینا و کم بینا تحت پوشش بهزیستی دارای تحصیلات دانشگاهی هستند.
فرگل صحاف افزود: مهمترین دغدغه ما این است که فرزندان نابینا از بدو تولد، اختلال بینایی نداشته باشند. برای این منظور، غربالگری بینایی سه تا شش ساله هر ساله در پایگاه‌های مختلف استان انجام می‌شود. علاوه بر این، خدمات مسکن، اشتغال و آموزش برای این افراد فراهم شده است و هدف اصلی ما مطالبه‌گری از دستگاه‌ها برای ایجاد شهری مناسب برای نابینایان است.
فوق تخصص چشم و رئیس انجمن همیاران دانش آموزان استثنایی نیز در این مراسم گفت: ما به دنبال اختصاص فضایی رایگان برای انجمن همیاری دانش‌آموزان استثنائی هستیم تا بتوانیم سالن‌های همایش و ورزشی مناسب برای معلولین فراهم کنیم. در صورت تأمین مکان، مسئولیت ساخت آن بر عهده ما خواهد بود.
بهنام غفارزاده افزود: انجمن همیاران دانش‌آموزان استثنایی در روزهای اخیر ۷۰۰ میلیون تومان بسته معیشتی برای این افراد توزیع کرده است.
مدیرعامل مؤسسه نابینایان بصیر در ادامه، با اشاره به شعار سال جاری روز جهانی عصای سفید مبنی بر دسترسی برابر نابینایان و کم بینایان به فناوری‌های روز، تأکید کرد: این شعار نشان‌دهنده اهمیت دسترسی به فناوری برای افراد کم‌بینا و نابینا است و با پیشرفت‌های الکترونیک و دیجیتال باید امکانات برابر برای این گروه فراهم شود.
روح‌الله ساعی با اشاره به پیشرفت‌های صورت‌گرفته در حوزه تکنولوژی و دسترسی به پایگاه‌های اطلاعاتی، افزود: یکی از مهمترین مطالبات نابینایان، دسترسی به پایگاه‌های اطلاعاتی است تا بتوانند از طریق نرم‌افزارهای صفحه‌خوان گویا به راحتی به سایت‌ها و منابع آموزشی دسترسی پیدا کنند.
وی با اشاره به بودجه بندی سال ۱۴۰۵، خواستار افزایش حمایت از حقوق معلولان در بودجه سنواتی شد و گفت: با توجه به گسترش الکترونیک و فناوری، انتظار داریم دولت و سازمان برنامه و بودجه، بودجه کافی برای حمایت از حقوق معلولان تخصیص دهند. در حال حاضر، پس از گذشت هفت سال از تصویب قانون حمایت از معلولان، تنها ۱۰ درصد از بودجه مورد نیاز برای اجرای این قانون اختصاص داده شده که این میزان پاسخگوی نیازهای اساسی معلولان نیست. گرچه قانون حمایت از معلولان ۳۴ ماده دارد، اما مشکل اصلی در اجرای این قانون است.
نبود سامانه حمل‌ونقل ویژه معلولان در تبریز
مدیرعامل مؤسسه نابینایان بصیر همچنین در خصوص وضعیت مناسب‌سازی محیط شهری تبریز اظهار کرد: ما از اقدامات مثبت شهرداری و اعضای شورای شهر در راستای مناسب‌سازی محیط شهری تشکر می‌کنیم، اما این اقدامات هنوز کافی نیست. تبریز باید به‌عنوان یک شهر پیشرو در زمینه مناسب‌سازی، گام‌های بیشتری بردارد. حمل و نقل شهری برای معلولان باید رایگان باشد در حالی که برای بی‌آرتی و مترو اجرایی شده اما بخش‌های دیگر همچنان ناتمام مانده است.
وی افزود: در تبریز هنوز سامانه حمل‌ونقل ویژه معلولان وجود ندارد، در حالی که این سامانه در سایر شهرها فعال است. افراد معلول به ویژه نابینایان و سایر معلولین که مشکلات حرکتی دارند، با دشواری‌های زیادی برای تردد در شهر مواجهند.
ساعی به وضعیت سهمیه سه‌درصدی استخدامی دستگاه‌ها برای معلولان اشاره کرد و گفت: در دو سال اخیر، سهمیه سه‌درصدی برای استخدام معلولان در آزمون‌های دستگاه‌های مختلف پیش‌بینی شده است، اما در عمل تخصیص این سهمیه به حداقل رسیده و نتیجه مطلوبی از آن حاصل نشده است.
وی همچنین به مشکلات در حوزه آموزش و اشتغال اشاره کرد و گفت: طی یکی از برنامه‌ها در تیرماه سازمان فنی و حرفه‌ای استان قرار بود با تفاهم نامه‌ای آموزش کامپیوتری فنی حرفه‌ای شماره سه تبریز به مؤسسه نابینایان بصیر انتقال پیدا کند که تا کنون محقق نشده است.
ساعی در پایان تأکید کرد: اگر ارگان‌ها و دستگاه‌ها بسترهای مناسب را فراهم کنند، افراد نابینا و کم‌بینا قادر خواهند بود به خوبی وظایف خود را انجام دهند و در عرصه‌های مختلف حضور پیدا کنند.
فرهاد عبدوی، مدیرعامل جامعه نابینایان استان نیز در سخنان خود تأکید کرد: علیرغم تلاش‌های زیاد، مسئولان در جلسات و جمع‌های ما حضور ندارند. همه می‌گویند که نابینایان عزیز هستند، اما در عمل توجه کافی به مسائل آنها نمی‌شود. مشکلات زیادی از جمله مسدود شدن راه‌های درآمدی و برگزاری اردوها در مکان‌های نامناسب داریم که باعث بیماری و ناراحتی افراد می‌شود.
عضو هئیت مدیره موسسه فرهنگی هنری نابینایان بصیر نیز در این مراسم گفت: مسئولیت اجتماعی یکی از وظایف مهم هر ارگان است و متأسفانه بسیاری از دستگاه‌ها در این زمینه بی‌توجهند. مشاوره‌های ژنتیک و غربالگری برای پیشگیری از معلولیت باید به‌طور مؤثرتر انجام شود. آزمایش‌های ژنتیک برای زوج‌های نابینا به دلیل هزینه‌های بالای آن، عملاً قابل انجام نیست. بنابراین، از دولت می‌خواهیم که برای اصلاح این وضعیت اقدام کند.
حسین پورعلی افزود: از نظر ما، امنیت شهری برای نابینایان باید تأمین شود. قرار نیست برخی افراد از امنیت برخوردار باشند و برخی دیگر از این حق محروم بمانند. مشکلاتی در زمینه لوازم کمک توانبخشی داریم و حتی برای تأمین عصا با کمبود مواجهیم نظارت بر فعالیت‌های موسسات باید به‌طور صحیح انجام شود تا نابینایان به خدمات مورد نیاز خود دسترسی پیدا کنند.
معاون آسیب‌ها و مسائل اجتماعی اداره‌کل امور اجتماعی و فرهنگی استانداری آذربایجان شرقی، در ادامه به اهمیت عدالت در توزیع منابع و رسیدگی به مسائل جامعه معلولان پرداخت و بر لزوم ترمیم عدالت رویه‌ای تأکید کرد.
ایوب آقاجان‌زاده گفت: در استانداری بخش عمده کارها در راستای حمایت‌های بهزیستی انجام می‌شود. علم مدیریت عدالت را به سه بخش تقسیم می‌کند: عدالت توزیعی، عدالت رویه‌ای و عدالت مراوده‌ای. عدالت توزیعی برای ما اهمیت زیادی دارد و آن را با گوشت و پوست حس می‌کنیم، چرا که توزیع عادلانه منابع در اولویت است.
وی افزود: عدالت رویه‌ای، جایی است که در آن به‌شدت عقب مانده‌ایم و نیاز به ترمیم دارد. قانون و مقررات در جامعه ما جاری و ساری است، اما به هیچ وجه عادلانه نیست. جامعه نابینایان به تعداد ۱۴ هزار نفر در استان، جزء این جامعه است که نیازمند توجه ویژه و رسیدگی بیشتر است.
معاون استانداری در پایان تصریح کرد: ناگفته نماند که برخی اقدامات در راستای حمایت از جامعه معلولان انجام می‌شود و همه ما در تلاشیم تا این قشر ذره‌ای آزرده خاطر نشوند. اما همچنان نیازمند رسیدگی بیشتر و توجه ویژه به مشکلات این عزیزان هستیم.
روایت دختر کم‌بینا که بر موانع تحصیلی فائق آمد
دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تبریز، یکی از چهره‌های پرتلاش و الهام‌بخش جامعه کم‌بینایان است، دختری که با بهره‌مندی از سهمیه استعدادهای درخشان، بدون آزمون وارد مقطع کارشناسی ارشد شد، اما راهی که تا امروز پیموده، هموار نبوده است.
فاطمه عبدالهی با صدایی آرام اما پر از اطمینان گفت: تاکنون چند بار در آزمون‌های استخدامی شرکت کرده‌ام، اما متأسفانه هر بار به دلایلی ناکام مانده‌ام؛ یکی از اصلی‌ترین مشکلات، نبود منشی مناسب در زمان برگزاری آزمون‌هاست. اغلب افرادی که به‌عنوان منشی برای ما در نظر گرفته می‌شوند، کاری از پیش نمی‌برند و عملاً فقط حضور دارند. این مسأله باعث شده بسیاری از ما نابینایان و کم‌بینایان نتوانیم توان واقعی خود را در آزمون‌ها نشان دهیم.
فاطمه یکی دیگر از چالش‌های اساسی دانشجویان کم‌بینا را نبود منابع صوتی مناسب دانست و افزود: کتاب‌های درسی بسیاری از اساتید به صورت صوتی در دسترس نیستند، و این موضوع مطالعه و یادگیری را برای ما دشوار می‌کند گاهی در میان صفحات خاموش، فقط سکوت است که ما را همراهی می‌کند.
او با افتخار از خانواده‌اش یاد کرد که در مسیر تحصیل همواره همراهش بوده‌اند و گفت: بارها پیش آمده که مادرم یا یکی از اعضای خانواده‌ام جزوه‌ها را برایم می‌خواندند، تا من از دیگران عقب نمانم. آنها پشتیبان من بودند.
او در پایان با قدردانی از اساتید خود ادامه داد: اساتیدم همیشه من را درک کرده‌اند، همراه بوده‌اند و کمک کردند تا در این مسیر پرچالش، احساس تنهایی نکنم. از تمام آنها سپاسگزارم.
دانشجوی ارشد جامعه‌شناسی دانشگاه تبریز، با لحنی پر از انگیزه و امید گفت: چهار سال پیش، در میدان رقابت‌های آسیایی در دوومیدانی، توانستم به‌عنوان نایب‌قهرمان آسیا دو مدال نقره به دست بیاورم. دستاوردی که برای من تنها یک پیروزی ورزشی نبود، بلکه نشانه‌ای از اراده و پشتکار بود که در مسیر سخت زندگی به دست آمده بود. او ادامه می‌دهد: به‌عنوان عضوی از تیم پارا مچ‌اندازی، در مسابقات انتخابی تیم اعزامی به دبی هم موفق به کسب سهمیه شده‌ام و در آذرماه به این مسابقات اعزام خواهم شد.
محمد هادی اضافه کرد: در کنار این موفقیت‌ها، هنوز چالش‌های زیادی پیش رو داریم، سهمیه‌های اشتغال برای افراد معلول، علیرغم وعده‌ها و تخصیص‌ها، در عمل به کارآمدی که باید باشد، نمی‌رسد. این سهمیه‌ها اگرچه وعده‌ای به بهبود شرایط هستند، اما در حقیقت، تنها نامی از بهبود به دوش می‌کشند و عملاً بسیاری از نیازهای واقعی ما را برآورده نمی‌کنند.
هادی در پایان افزود: مهمترین نکته‌ای که می‌توانم بگویم این است که هرچه این سنگ‌اندازی‌ها کمتر شود، جایگاه افراد همچون من در جامعه بالاتر خواهد رفت. پذیرش و احترام بیشتر از سوی جامعه، کلید اصلی پیشرفت ماست. اگر درک و پذیرش ما از همدیگر افزایش یابد، نه تنها افراد معلول که همه افراد جامعه در مسیر رشد و تعالی قرار خواهند گرفت.
انتهای پیام
نظرات