کبری عزیزی در گفت و گو با ایسنا با اشاره به اهمیت جنگل‌های زاگرس اظهار کرد: این جنگل‌ها یکی از گسترده‌ترین و ارزشمندترین اکوسیستم‌های طبیعی ایران هستند که به‌صورت نواری سبز از آذربایجان غربی تا بوشهر امتداد یافته‌اند و حدود ۶ میلیون هکتار وسعت دارند.

وی خاطرنشان کرد: جنگل‌های زاگرس نزدیک به چهل درصد از کل جنگل‌های کشور را شامل می‌شوند و قدمت آن‌ها به هزاران سال می‌رسد. این جنگل‌ها نقش مهمی در تاریخ، هویت طبیعی و پایداری زیست‌محیطی ایران دارند.

دانش‌آموخته دکترای علوم و مهندسی جنگل دانشگاه ایلام توضیح داد: گونه غالب در این جنگل‌ها درخت بلوط ایرانی است که بیش از هفتاد درصد پوشش درختی زاگرس را تشکیل می‌دهد. در کنار بلوط، گونه‌هایی مانند بنه، بادام کوهی، کیکم، زالزالک، گلابی وحشی و ارژن نیز در این منطقه رویش دارند.

عزیزی تشریح کرد: زیر تاج‌پوشش این درختان، گیاهان دارویی و علفی متنوعی مانند آویشن، پونه، بومادران و کتیرا رشد می‌کنند که در تعادل زیستی و معیشت جوامع محلی نقش مهمی دارند.

وی یادآور شد: از نظر اکولوژیک، جنگل‌های زاگرس با تثبیت خاک، تغذیه سفره‌های آب زیرزمینی، کنترل سیلاب‌ها و کاهش دی‌اکسید کربن، نقش حیاتی در پایداری محیط‌زیست کشور ایفا می‌کنند.

این دانش‌آموخته رشته علوم و مهندسی جنگل افزود: این جنگل‌ها علاوه بر ارزش‌های طبیعی، از نظر اقتصادی و فرهنگی نیز برای مردم بومی اهمیت دارند. زندگی بسیاری از خانوارهای روستایی و عشایری به این جنگل‌ها وابسته است و بلوط در فرهنگ مردم زاگرس نماد استقامت و بخشندگی محسوب می‌شود.

عزیزی گفت: متأسفانه در سال‌های اخیر، تهدیدهایی مانند خشکسالی، افزایش دما، آتش‌سوزی، چرای بی‌رویه دام، قطع درختان و گسترش آفات، به‌ویژه زنبور گال‌زای بلوط، موجب ضعف و خشکیدگی تدریجی درختان شده‌اند.

وی بیان کرد: بیش از یک‌ونیم میلیون هکتار از جنگل‌های زاگرس درگیر درجاتی از خشکیدگی و ضعف هستند و در برخی مناطق مانند ایلام، کهگیلویه و لرستان، درختان بلوط به‌طور گسترده دچار مرگ تدریجی شده‌اند.

عزیزی تصریح کرد: گال‌های بلوط یکی از مهم‌ترین مسائل اکولوژیک و اقتصادی جنگل‌های زاگرس هستند. گال نوعی بافت غیرطبیعی است که بر اثر فعالیت زنبورهای گال‌زا روی اندام‌های گیاه ایجاد می‌شود.

این دانش‌آموخته دکترای علوم و مهندسی جنگل ادامه داد: مهم‌ترین گونه شناخته‌شده زنبور گال‌زا در زاگرس، Cynips gallae-tinctoriae است که در داخل بافت جوانه یا برگ تخم‌گذاری می‌کند و موجب ایجاد ساختار کروی یا بیضی‌شکل گال می‌شود.

وی گفت: چرخه زندگی این زنبور شامل تخم‌گذاری در بهار، رشد لارو درون گیاه، ایجاد گال، خروج زنبور بالغ و تکرار نسل در فصل بعد است.

عزیزی گفت: اگرچه گال‌ها به‌تنهایی خطر زیادی ندارند، اما در صورت شدت آلودگی، موجب کاهش رشد شاخه‌های جوان، کاهش فتوسنتز، خشکیدگی شاخه‌ها، ضعف عمومی درخت و آسیب‌پذیری در برابر آفات ثانویه می‌شوند.

وی ادامه داد: در برخی مناطق زاگرس، تا هفتاد درصد از درختان بلوط درجاتی از آلودگی به گال دارند. این موضوع علاوه بر تهدید زیستی، پیامدهای اقتصادی نیز دارد.

این دانش‌آموخته علوم و مهندسی جنگل دانشگاه ایلام اضافه کرد: در گذشته از گال بلوط برای تولید جوهر طبیعی و رنگ پارچه استفاده می‌شد. گال‌ها حاوی تانن بالایی هستند که در دباغی چرم و داروسازی کاربرد دارد، دشمنان طبیعی زنبور گال‌زا شامل گونه‌هایی از زنبورهای شکارچی و پارازیتوئید مانند Torymus، Eurytoma و Sycophila هستند که نقش مهمی در کنترل جمعیت آفت دارند.

عزیزی با بیان اینکه حذف این دشمنان طبیعی، به‌ویژه با سم‌پاشی بی‌رویه، موجب طغیان آفات می‌شود و اکوسیستم را دچار اختلال می‌کند، خاطرنشان کرد: برای مدیریت این آفت، روش‌های زیست‌محیطی مانند حفظ تنوع زیستی، جلوگیری از قطع شاخه‌های آلوده در فصل بهار و تقویت پوشش گیاهی توصیه می‌شود همچنین، روش‌های بیولوژیکی مانند تقویت زنبورهای پارازیتوئید بومی، جنگل‌داری اصولی و حذف شاخه‌های آلوده در پاییز، و احیای درختان ضعیف با نهال‌های مقاوم مؤثر هستند.

وی با اشاره به اینکه استفاده از روش‌های شیمیایی در جنگل‌های طبیعی زاگرس توصیه نمی‌شود،گفت: زیرا موجب آسیب به اکوسیستم حساس منطقه و نابودی دشمنان طبیعی می‌شود، برای حفظ و احیای جنگل‌های زاگرس، مدیریت علمی و مشارکتی، آموزش جوامع محلی، کنترل آفات به روش‌های زیست‌محیطی، کاهش فشار دام و تقویت پوشش گیاهی ضروری است.

انتهای پیام