به گزارش ایسنا، «کوبی میخائیل» پژوهشگر مرکز راهبردی اسرائیل(ICGS) و کارشناس پژوهش‌های امنیت و اطلاعات گفت: مرحله نخست طرح ۲۱ بندی دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا بعد از توافق‌هایی که از طریق میانجی‌گری ترکیه، قطر و مصر صورت گرفت، ممکن شد. به نظر می‌رسد که این مسئله در چارچوب فشاری است که این سه میانجی بر حماس اعمال کردند و ترکیه موثرترین و بااهمیت‌ترین نقش را در این راستا ایفا کرده است.

وی در مقاله‌ای برای کانال ۱۲ تلویزیون رژیم صهیونیستی نوشت: این اقدام ترامپ و تعهد ترکیه و قطر برای اجرای طرح با استناد به مجبور کردن حماس به موافقت با آن با تمرکز بر مرحله اول و انجام تلاش لازم است و شامل بازگرداندن اسرای زنده و استقرار نیروهای ارتش در طول خط زرد است و عملا به معنای پایان جنگ است. ترامپ بر ضرورت پایان جنگ تاکید کرد یا به خاطر اینکه به این نتیجه رسید که ادامه آن هیچ فایده‌ای حتی درباره منافع اسرائیل ندارد یا به دلیل ترسی که به دنبال حمله اسرائیل به قطر درباره آسیب دیدن منافع مهم آمریکا در منطقه ایجاد شد و در نتیجه این مسئله طرح وی را برای ایجاد یک ساختار منطقه‌ای جدید بر پایه گسترش توافق‌های عادی سازی روابط با مشکل مواجه می‌کرد.

میخائیل گفت: ترامپ در حقیقت اصول طرح خود را بر تمام طرف‌ها تحمیل کرد و چگونگی اجرای آن را به مذاکرات بعدی واگذاشت و اهمیت ترکیه و قطر برای نفوذ بر حماس را درک کرد برای همین آنها را انتخاب کرد و آنها را به ماموریت قانع کردن رهبران حماس مکلف کرد. با این گزینه در را به روی مشارکت آنها در اجرای طرح باز کرد و این به معنای یک حضور فعال و چه بسا گسترده در نوار غزه و نقش مهم در روند بازسازی از جمله تضمین مسیر درست ساختار آتی به رهبری تونی بلر، نخست وزیر پیشین انگلیس و مشارکت در نیروی بین‌المللی در نوار غزه است.

وی تاکید کرد: در عین حال شک و تردیدهایی در این مسئله وجود دارد که ترامپ به پیامدهای سنگین این اقدام درباره منافع این دو میانجی در منطقه به طور کلی و چالشی که اسرائیل و کشورهای پراگماتیک با آن مواجه هستند همراه با تمرکز بر مصر و عربستان توجه کرده باشد چرا که ترکیه و قطر از اخوان المسلمین از جمله حماس حمایت می‌کنند و احتمالا برای حفاظت از منافع حیاتی آن تلاش خواهند کرد.

وی مدعی شد: باید به این مسئله توجه کرد که دوحه و آنکارا تلاش لازم را برای حفظ نفوذ و جایگاه حماس به عنوان بازیگری موثر و مهم در عرصه فلسطین و در آرام کردن شرایط برای کنترل بعدی آن بر منطقه به عنوان جایگزینی برای تشکیلات خودگردان فلسطین و نه به عنوان شریکی در آن انجام خواهند داد.

وی تاکید کرد: درباره ترکیه این مسئله بسیار با اهمیت است. «رجب طیب اردوغان»، رئیس جمهور ترکیه بلندپروازی‌های خود را برای افزایش قدرت و تثبیت سلطه خود بر منطقه و افزایش نفوذ خود در آن مخفی نمی‌کند و این مسئله تهدید واقعی برای اسرائیل، مصر، عربستان و امارات است. مداخله عمیق آن در غزه از جمله حضور فعلی و مداخله روزافزون در سوریه و نزدیکی روابط با ترامپ به وی اجازه تبلیغ چندین اقدام منطقه‌ای مهم دیگر را خواهد داد که می‌تواند راه را به روی اسرائیل و شرکای آن در منطقه ببندد و در عین حال منافع حیاتی قبرس و یونان را تهدید کند.

وی گفت: علاوه بر احتمال تهدید ناشی از ترکیه می‌توان این مسئله را ملاحظه کرد که در عملیات اخیر مربوط به ترکیه یک فرصت نیز وجود دارد. تمایل ترکیه برای گسترش مداخله خود در نوار غزه موافقت و همکاری اسرائیل را می‌طلبد و روابط ویژه مستحکم بین تل‌آویو و واشنگتن که مبتنی بر روابط شخصی مستحکم بین «بنیامین نتانیاهو»، نخست وزیر اسرائیل و دونالد ترامپ است اجازه هماهنگی مستحکم و مشارکت آمریکا در آرام کردن تنش‌ها در روابط تل‌آویو و آنکارا را می‌دهد.

وی گفت: این نگرانی روزافزون اسرائیل نسبت به افزایش نفوذ ترکیه و قطر در پرونده فلسطین این حقیقت را پنهان نمی‌کند که اسرائیلی‌ها منفعت حیاتی در بهبود روابط با ترکیه دارند و تصمیم ترامپ برای اجازه دادن به مشارکت آنها در صحنه فلسطین می‌تواند فرصتی برای تغییر باشد.

وی گفت: همچنین از این نگرانی‌های اسرائیل می‌توان این نتیجه را گرفت امکان این مسئله وجود دارد که اسرائیل به راه‌هایی جهت همکاری با عربستان و مصر برای ایجاد یک محور قادر به مهار یا کاهش نفوذ ترکیه و قطر در عرصه فلسطین و متقاعد کردن دولت آمریکا برای اولویت دادن به منافع اسرائیل و منطقه نسبت به منافع ترکیه و قطر دست یابد اما این امری است که در دوران ترامپ که روابط نزدیکی با هر دو کشور دارد، تضمین شده نیست.

انتهای پیام