به گزارش ایسنا، «وال استریت ژورنال» تعطیلی اخیر دولت آمریکا را که در نتیجه تکرار اختلافات بین ۲ حزب سیاسی اصلی بر سر تنظیم بودجه اتفاق افتاده و با ثبت رکوردی ۶ هفته‌ای به طولانی ترین تعطیلی دولت در تاریخ آمریکا تبدیل شده با نتایج انتخابات شهرداری و فرمانداری در هفته گذشته در چند شهر و ایالت این کشور که حاکی از پیروزی دموکرات‌ها بود مرتبط می‌داند.

«وال استریت ژورنال» تصریح داشته است: «انتخابات اخیر آمریکا پیامی منسجم را فرستاد: اینکه آمریکایی‌ها شدیدا از ناتوانی دولت برای حل مشکلاتشان ناراضی هستند.»

این روزنامه در ادامه عنوان می‌کند: «روز سه‌شنبه هفته پیش جدیدترین نمونه از نارضایتی آمریکایی‌ها از «دونالد ترامپ»، رئیس جمهور کشورشان رقم خورد چرا که رای‌دهندگان در انتخابات به دموکرات‌ها رای دادند به این امید که شاید آنها بتوانند به مشکلات اقتصادی‌شان و دیگر مشکلات بزرگشان رسیدگی کنند. این مقابله بزرگ با ترامپ در حالی رقم خورد که درست ۱۲ ماه پیش او به عنوان نامزد ریاست جمهوری حزب جمهوریخواه توانسته بود در تمامی هفت ایالت تعیین کننده انتخاباتی پیروز شود و تسلط جمهوریخواهان را به رخ بکشد.»

وال استریت ژورنال با برجسته ساختن روند تشدید نوسان سیاسی بین ۲ حزب اصلی دموکرات و جمهوریخواه در آمریکا و اینکه ظاهرا در هر انتخابات جدیدی قرار است حزب شکست خورده در انتخابات قبلی به پیروزی برسد و باز در انتخابات بعدی همان حزب که پیروز شده دوباره شکست بخورد این اتفاق را علامت شکاف و نارضایتی شدید در داخل ایالات متحده دانسته به نحوی که رای‌دهندگان حاضرند به سرعت هر مقام منتخبی را که ناتوان در بهبود معیشت خود بدانند بیرون بیندازند.

در این مطلب تصریح می‌شود: «از نظر بسیاری از آمریکایی‌ها، دولت کشورشان به معنای واقعی کلمه کارکرد خود را از دست داده و تعطیلی فعلی دولت فدرال که اکنون به طولانی‌ترین تعطیلی در تاریخ ایالات متحده تبدیل شده مصداق بارز آن است.»

«جولیان زلیزر»، تاریخدان وقایع ریاست جمهوری آمریکا در دانشگاه پرینستون گفت: «حکومت کردن در دوران مملو از اختلافات شدید سیاسی دشوار است. این امر به تشدید این پدیده که رای‌دهندگان دائما به دنبال بیرون انداختن مقامات روی کار باشند دامن زده است.»

به نوشته وال استریت ژورنال زمانی دولت‌های آمریکا همچون دولت «لیندون بی. جانسون» دموکرات، سی و ششمین رئیس جمهور آمریکا می‌توانستند در فضای سیاسی کم نوسانی که در واشنگتن حاکم بود و ضمن وجود رقابت سیاسی خفیف‌تر بین احزاب اصلی بر سر کنترل دولت، لوایح و طرح‌های قانونی عظیم و پر هزینه مد نظر خود را در کنگره به نتیجه برسانند.

روزنامه آمریکایی می‌افزاید: « این امر با کاهش اعتماد به دولت در اواخر دهه ۱۹۶۰، همزمان با تشدید جنگ ویتنام، دشوارتر شد و در دهه ۱۹۷۰ در بحبوحه رسوایی واترگیت و بدتر شدن شرایط اقتصادی، این اعتماد حتی بیشتر از قبل کاهش یافت. طبق گزارش جدیدی از سوی مرکز افکارسنجی پیو، اکنون تنها حدود یک پنجم آمریکایی‌ها تقریباً همیشه یا بیشتر اوقات به دولت فدرال برای آنکه کار درست را انجام ‌دهد اعتماد دارند.»

 در فضای سیاسی فعلی آمریکا پیروزی‌های قاطع نامزدهای ریاست جمهوری در انتخابات نظیر پیروزی بزرگ رونالد ریگان در انتخابات ۱۹۸۴ در ۴۹ ایالت دیگر هرگز تکرار نخواهد شد . ترامپ هم در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۴ هر چند پیروزی قانع‌کننده‌ای در بخش کالج‌های الکترال کسب کرد اما در بخش آرای مردمی رای او زیر ۵۰ درصد معادل ۴۹.۸ درصد بود.

بررسی تحولات سیاسی ۲ دهه گذشته آمریکا حاکی از آن است که نوار  کنترل و از دست دادن کنترل کنگره و کاخ سفید توسط احزاب سیاسی نوسان و تکرر بیشتری پیدا کرده است به نحوی که سنا، مجلس نمایندگان و کاخ سفید، همگی چنانچه نمایندگان مستقل هم گروه شده با دموکرات ها در سنا رادر نظر بگیریم چهار بار دست به دست شده‌اند.

وال استریت ژورنال ریشه این تکرر در دست به دست شدن نهادهای نظام سیاسی آمریکا بین دموکرات‌ها و جمهوریخواهان را تمایل اکثریت رای دهندگان به رقم خوردن تغییراتی بزرگتر در واشنگتن می‌داند.

این روزنامه می‌نویسد: « طبق نظرسنجی AP VoteCast از بیش از ۱۲۰ هزار رای‌دهنده، در انتخابات سراسری ۲۰۲۴، تقریبا از هر ۱۰ رأی‌دهنده، سه نفر خواهان دگرگونی کامل در نحوه اداره ایالات متحده بودند. حتی اگر این تمایل قابل توجه رای‌دهندگان به تحولی به این شدت را کنار بگذاریم، بیش از نیمی از پاسخ‌دهندگان خواستار تغییر اساسی بودند. اما در مورد آنچه می‌توان از جدیدترین انتخابات استنباط کرد، محدودیت‌هایی وجود دارد. پیروزی‌های دموکرات‌ها در انتخابات فرمانداری ویرجینیا و نیوجرسی و انتخابات شهرداری نیویورک تا حد زیادی در آن مناطق به اصطلاح آبی (با سابقه عمده گرایش به حزب دموکرات) انتظار می‌رفت و طبق روندهای قبلی نیز معمولا انتخابات برگزار شده در فاصله یک سال بعد از انتخابات ریاست جمهوری یا میاندوره‌ای کنگره اغلب به نفع حزبی که بیرون از قدرت است تمام می‌شود.»

وال استریت ژورنال تصریح می‌کند: با این حال آنچه در انتخابات سه شنبه گذشته فرمانداری‌ها و شهرداری‌ها برجسته شد چند برابر شدن میزان برتری دموکرات‌ها بر جمهوریخواهان بود. «میکی شریل»، نماینده مجلس نمایندگان با اختلافی بیش از دو برابر آنچه حزبش در انتخابات ریاست جمهوری سال گذشته در ایالت نیوجرسی رقم زد، فرمانداری نیوجرسی را از آن خود کرد. «ابیگیل اسپنبرگر»، نماینده سابق کنگره که در انتخابات فرمانداری ویرجینیا پیروز شد هم تقریبا سه برابر اختلافی را که «کامالا هریس»، معاون رئیس جمهور دموکرات سابق در انتخابات ریاست جمهوری سال گذشته در آنجا به دست آورد، رقم زد.

«جوانا زه»، رأی‌دهنده مستقل ۵۲ ساله در نیوجرسی که در صنعت مخابرات کار بازاریابی انجام می‌دهد گفت تصمیم‌گیری برای او در مورد اینکه از چه کسی در انتخابات فرمانداری ایالت خود حمایت کند، مشکل بوده است. او می‌گوید هر چند نهایتا به نامزد جمهوری‌خواه بازنده رای داد اما از رای خود به ترامپ در انتخابات یک سال پیش نیز کاملا راضی نیست.

او می‌گوید: «من اعتقادم به دولتمان را از دست داده‌ام. همه فقط برای حزب خود می‌جنگند نه برای کشورشان. فقط به تعطیلی دولت نگاه کنید.»

یک نظرسنجی شرکت SSRS  از رای‌دهندگان نشان داد از هر ۱۰ رای‌دهنده اهل نیوجرسی، چهار نفر گفته‌اند از مسیر فعلی کشورشان خشمگین هستند، در حالی که ۲۶ درصد دیگر از این مسیر ناراضی بودند. بیش از نیمی از آنها - ۵۶ درصد - از نحوه عملکرد و مدیریت ترامپ در ریاست جمهوری ناراضی هستند.

در حالی که برخی از جمهوری‌خواهان، از جمله جی.دی. ونس، معاون رئیس‌جمهور آمریکا و «مایک جانسون»، رئیس مجلس نمایندگان پیروزی‌های انتخاباتی هفته گذشته دموکرات‌ها را کم‌اهمیت جلوه داده‌اند، «ویت آیرس»، کارشناس جمهوری‌خواه حوزه افکارسنجی هشدار می‌دهد حزب جمهوری‌خواه چنانچه سیگنال‌های ارسالی از این انتخابات را نادیده بگیرد، دچار حماقت شده است.

او گفت: «تغییرات کوچک در حاشیه آرا می‌توانند به تغییرات بزرگ در کنترل و تغییرات بزرگ در سیاست‌های عمومی تبدیل شوند. رأی‌دهندگان به وضوح از هزینه‌های زندگی و وضعیت اقتصادی خود ناراضی هستند.»

همچنین به نوشته وال استریت ژورنال، پیروزی دموکرات‌ها در انتخابات روز سه‌شنبه گذشته، پیش‌بینی‌های خوش‌بینانه جمهوری‌خواهان مبنی بر اینکه ترامپ یک تغییر آرایش پایدار در رای‌دهندگان به نفع حزب جمهوری‌خواه را رقم زده زیر سوال برد. این انتخابات نشان داد رای‌دهندگان سیاه‌پوست و لاتین‌تبار - که هر دو به طور سنتی بخشی از پایگاه حامیان دموکرات‌ها بوده‌اند - پس از آنکه ترامپ در انتخابات سال ۲۰۲۴ در زمینه جلب آرای این ۲ بلوک از رای‌دهندگان حامی حزب دموکرات به موفقیت‌هایی دست یافت حالا دوباره به حمایت قاطع از دموکرات‌ها روی آورده‌اند.

زلیزر، تاریخدان دانشگاه پرینستون گفت انتظار دارد این پدیده تحت عنوان «انتخابات الاکلنگی» تا زمانی که یکی از دو حزب بتواند «ائتلافی وسیع‌تر و پایدار ایجاد کند ادامه یابد. او گفت: «این همان چیزی است که باید اتفاق بیفتد تا از این وضعیت خارج شویم.»

انتهای پیام