ممدانی با پیروزی در انتخابات شهرداری، نه فقط یک مقام محلی، که نماد جریان‌شکنی در عرصه سیاست آمریکا شد. کمپین انتخاباتی او موج جدیدی از امید را در میان شهروندانی ایجاد کرد که از سیاست‌های سنتی خسته بودند. وعده‌های او برای بهبود وضعیت کارگران، معیشت مردم و حمایت بی‌سابقه از حقوق فلسطینیان، مخالفان سرسختی برای او به میدان کشاند.

جسورانه‌ترین شعار کمپین او، مواضع بی‌پرده و تاریخی‌اش در قبال رژیم صهیونیستی بود. از حمایت بی‌قید و شرط از فلسطین گرفته تا پیگیری اجرای حکم بازداشت سران رژیم در مجامع بین‌المللی، همه جزو وعده‌های ممدانی است. این مواضع نه‌تنها ممدانی را به چهره‌ای بحث‌برانگیز تبدیل کرد، بلکه موجی از مخالفت‌ها را از سوی جریان راست و حامیان سنتی اسرائیل از جمله رئیس‌جمهور آمریکا نسبت به او به راه انداخت. 

دونالد ترامپ و متحدانش تمام توان خود را به کار بستند تا مانع از شهردار شدن این چهره چپ‌گرا شوند. ترامپ در اجتماعات انتخاباتی و بیانیه‌های تند خود، ممدانی را تهدیدی برای امنیت رژیم صهیونیستی و منافع آمریکا خواند و سعی کرد با تحریک احساسات حامیان خود، نتیجه انتخابات را تحت تأثیر قرار دهد. 

این رویارویی، صحنه نیویورک را به میدانی نمادین از جنگ بزرگ‌تر فرهنگی و سیاسی در آمریکا تبدیل کرد؛ جایی که یک نامزد با شعارهای بین‌الملل‌گرا و عدالت‌محور، در مقابل هجمهٔ سنگین جریان ملی‌گرا و محافظه‌کار ایستاد. ممدانی با تکیه بر آرای جوانان و اقلیت‌ها، سعی داشت نقشه سیاسی آمریکا را دوباره ترسیم کند، حال آنکه ترامپ و همپیمانانش با بسیج تمامی قوای خود، سدی در برابر این موج نوین ایجاد کردند. این صحنه‌ای که اکنون در نیویورک بروز یافته، در حقیقت آینده سیاست آمریکا را تعیین خواهد کرد.

لذا پیروزی زهران ممدانی با گرایش‌های چپ‌گرایانه و ضدصهیونیستی در قلب یکی از مهم‌ترین شهرهای آمریکا، تحلیل‌گران را با این پرسش‌های اساسی روبرو کرد که آیا این رویداد تنها یک استثنای قابل پیش‌بینی در شهری بین‌المللی و حامی همیشگی دموکرات‌ها است، یا نوید از ظهور یک جریان جدید و رادیکال در سپهر سیاسی عمیقاً دو قطبی آمریکا دارد؟ و اینکه آیا با وجود مخالفت تمام‌قد ترامپ در برابر ممدانی، به وعده‌های انتخاباتی او جامه عمل پوشیده می‌شود؟

اسفندیار خدایی، تحلیلگر مسائل آمریکا در گفت‌وگو با ایسنا با اشاره به انتخاب زهران ممدانی به عنوان شهردار جدید نیویورک، اظهار کرد: نیویورک بین‌المللی‌ترین شهر آمریکا محسوب می‌شود؛ مقر سازمان ملل است و به طور کلی با مناطق روستایی و دورافتاده سنتی آمریکا تفاوت‌های بسیار دارد. در نیویورک همیشه پیروز انتخابات دموکرات‌ها بوده‌اند و دموکرات‌های پیش‌رو در این شهر استقلال بیشتری دارند. در واقع جامعه آمریکا به صورتی است که در ایالتی مثل تگزاس همیشه محافظه‌کاران یا جمهوری‌خواهان و قشر سنتی هوادار ترامپ رای می‌آوردند، اما برعکس در نیویورک همیشه دموکرات‌ها پیروز میدان هستند.

وی با اشاره به جامعه دوقطبی ایالات متحده، اضافه کرد: در طول یک سال گذشته، هم ترامپ رادیکال که منتهاالیه طیف راست محسوب می‌شود، در آمریکا رای آورد و هم ممدانی که نهایت جناح چپ است، رقیبش را شکست داد و شهردار شد. این یعنی دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان میانه اقبال کمتری دارند. رای به ترامپ ملی‌گرا و از سوی دیگر ممدانی بین‌الملل‌گرا نشان داد تنش‌ها و تضادها در جامعه آمریکا بسیار زیاد شده است. زمانی اگر به آمریکا می‌رفتیم و به صحبت‌های نامزدهای انتخابات ریاست‌جمهوری گوش می‌دادیم، چندان فرقی بین آن‌ها دیده نمی‌شد،  اما الان تفاوت‌ها در مجموعه‌ای از موضوعات مختلف مانند هم‌جنس‌گرایی، اقتصاد، فلسطین و مهاجرین کاملا فاحش است.

اختلافات ممدانی و ترامپ می‌تواند به «جنگ داخلی» منجر شود

این تحلیلگر مسائل آمریکا با اشاره به ناسازگاری ممدانی و ترامپ، ادامه داد: این ناسازگاری در طولانی‌مدت می‌تواند به این معنا باشد که اختلافات در آمریکا بالا بگیرد و آبستن حوادث، تروریسم و حتی شاید چون تفکرات اصلی به هیچ وجه هم‌راستا نیستند، جنگ داخلی شود. اگرچه در آمریکا ساختار قانونی جلوی بالا گرفتن این تنش‌ها را می‌گیرد، اما در طول تاریخ آمریکا بسیار کم اتفاق افتاده که هر دو جناح تا این حد مقابل هم قرار گرفته باشند و هر دو سمت هم طرفداران سخت زیادی داشته باشند. 

خدایی با اشاره به اینکه تفاهم در جامعه آمریکا به حداقل ممکن رسیده و بر نارضایتی‌ها افزوده شده است، بیان کرد: در طول ۲۰ سال گذشته در تمام انتخابات‌های ریاست‌جمهوری رای‌ها تقریبا مساوی و اختلافات بسیار اندک بوده است، اما در سال‌های اخیر این اختلاف افزایش یافته و حتی منجر به حوادثی شده است، مانند رقابت ترامپ و بایدن که به شورش ۶ ژوئن ختم شد. اختلاف نظرات به حدی است که انگار جامعه آمریکایی در دو کشور متفاوت زندگی می‌کنند. به طوری که یک رئیس‌جمهور با افتخار از سازمان‌های حقوق بشری و محیط زیستی خارج و دیگری با افتخار به آن می‌پیوندد.

وی در خصوص احتمال تحقق شعارهای زهران ممدانی، بیان کرد: ممدانی خیلی تخریب شده است. مخصوصا کسانی که به ترامپ دل بستند، از شهردار شدن ممدانی ناراضی اند. اما باید به این نکته توجه داشت که جامعه آمریکایی در حال حرکت به سمت سوسیال دموکراسی است. سوسیال دموکراسی به این معناست که هم خواهان دموکراسی و سرمایه‌داری غربی هستند و هم طالب جامعه سوسیالیستی شرقی. در کشورهای سوسیال دموکراتی همچون اسکاندیناوی، سوئد، نروژ و دانمارک بدون محدودیت می‌توان مالکیت داشت، اما دولت در اقتصاد دخالت زیادی دارد، مالیات می‌گیرد و در ازای مالیات زیاد خدمات بیشتری می‌دهد. آن‌ها معتقدند امکانات اولیه مانند خانه و مسکن باید برای همه فراهم باشد؛ لذا هم برابری سوسیال‌ها و هم آزادی لیبرال‌ها را دارند.

این تحلیلگر مسائل آمریکا با اشاره به تفکرات سوسیال دموکرات ممدانی، ادامه داد: اوباما هم قصد داشت مالیات را افزایش دهد و با طرح بیمه «Obama care» در پیشرفت نظام سلامت قدم بردارد. الان نیز ممدانی به دنبال همان راه است. مالیات بیشتری از سرمایه‌داران و مردم بگیرد تا خدمات عمومی افزایش یابد. البته این خودش نوعی پارادوکس است. زیرا اگر در آمریکا از مردم مالیات زیادی گرفته شود سرمایه‌داران از این کشور فرار کرده و در چین، کشورهای عربی و سایر نقاط جهان سرمایه‌گذاری می‌کنند. از طرف دیگر چنانچه مالیاتی از سرمایه‌داران گرفته نشود، مردم ناراضی خواهند بود. لذا اگر ممدانی بخواهد با مردم همسو شود و به سمت دولت رفاه پیش رود باید با چالش‌هایی مانند دخالت بیش از حد دولت و خطر شکست روبه‌رو شود.

انتخاب شهردار چپ‌گرا در نیویورک، عرصه را بر لابی اسرائیل تنگ می‌کند

خدایی در خصوص شعارهای ضدصهیونیستی ممدانی و ادعاهای آن برای پیگیری و اجرای حکم بازداشت سران رژیم صهیونیستی، گفت: اولا پیروزی ممدانی اخطاری برای ترامپ است که در موضوع فلسطین افکار عمومی بین‌المللی را نادیده گرفته بود. تبلیغات ترامپ و رسانه‌های آمریکا نمی‌توانند افکار عمومی نیویورک را اقناع کنند، زیرا این یک شهر بین‌المللی با مسافران زیاد و تعاملات گسترده است و افکار عمومی مردمش چندان تحت تاثیر رسانه‌های حامی اسرائیل قرار نگرفته‌اند. به همین دلیل عصبانیت مردمش از ترامپ به خاطر موضوع فلسطین بالاست. حتی یهودیان این شهر از شرایط موجود ناراضی بودند و ترجیح دادند به ممدانی رای دهند. 

وی با بیان اینکه با شهردار شدن ممدانی شاهد نیویورکی پویاتر خواهیم بود، اظهار کرد: نیویورک شهری بین‌المللی است که رونق بیشتری خواهد گرفت. شعارهای ممدانی در حمایت از فلسطین، پشتوانه‌ای برای سازمان ملل خواهد بود که در این سال‌ها با اقدامات ترامپ، نتانیاهو و نفوذ رژیم صهیونیستی تضعیف شده است. با وجود ممدانی جسارت بیشتری در گفت‌وگوهای ضدصهیونیستی سیاستمداران و فعالان سیاسی ایجاد می‌شود و عرصه برای تندروها و لابی اسرائیلی تنگ‌تر و ناامن‌تر می‌شود. مقابله با رویکردهای دولت حاکم بر رژیم اسرائیل توسط ممدانی، فضای نیویورک را تحت تاثیر قرار می‌دهد، تریبون ترامپ و نتانیاهو را می‌گیرد و طوری فضا را برای نتانیاهو ناامن می‌کند که بجای تشویق ممتد در سازمان ملل، جلوی فعالیت‌های سیاسی افراطی‌اش در این شهر گرفته شود.

این تحلیلگر مسائل آمریکا اضافه کرد: رای به ممدانی به معنی دشمنی با رژیم صهیونیستی نبود، بلکه نشان‌دهنده دشمنی با سیاست‌های رژیم است. یهودیان نیویورک می‌دانند نتانیاهو و ترامپ رفتنی هستند، اما اسرائیل باید با دنیا روبه‌رو شود. این رویکرد تند و افراطی و نظامی‌گری‌های ادامه‌دار پس از هفت اکتبر ممکن است در کوتاه‌مدت منفعت داشته باشد، اما قدرت نرم رژیم را در طولانی‌مدت زیر سوال می‌برد. درواقع راهی که رژیم صهیونیستی در پیش گرفته، راه ماندن نیست بلکه راه رفتن و فروپاشی است؛ بنابراین یهودیان نیویورکی نمی‌خواهند تمام تخم‌مرغ‌هایشان را در سبد ترامپ و نتانیاهو بگذارند.

خدایی با اشاره به اینکه ممدانی مقابل ترامپ و نتانیاهو ایستاده، بیان کرد: این اشتباه است تصور کنیم او مخالف رژیم اسرائیل یا به دنبال نابودی آن است. اما چیزی مثل راه حل دوکشوری را پذیرفته است. از نظر ممدانی حق و حقوق هر دو گروه فلسطینی و یهودی باید رعایت شود. مطمئنا در این راه نفوذ لابی صهیونیستی بر ممدانی سنگینی می‌کند. از طرف دیگر درست است که ممدانی ادعاهای ضد صهیونیستی داشته، اما این طور نیست که شهردار شدنش برای ارتباط با نهادها و شرکت‌های اسرائیلی مشکل‌ساز شود. حضور او فضا را برای نتانیاهو ناامن می‌کند، اما اقدامی در جهت ضرر رساندن به خود رژیم صهیونیستی انجام نمی‌دهد.

وی ادامه داد: به علاوه، اینکه یهودی‌ها را یکپارچه تصور کنیم به همان اندازه غلط است که آمریکا را یکپارچه ببینیم. باورکردنی نیست همان آمریکایی که به ترامپ رای داد به ممدانی رای دهد. در مورد اسرائیل هم همین موضوع صادق است. بخش زیادی از یهودیان رژیم صهیونیستی با سیاست‌های افراطی کشتار مردم فلسطین مخالف هستند و حتی آن را به زیان رژیم می‌دانند. 

انتهای پیام