محمدیاسین سیفی در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: اختلال ADHD مخفف اختلال بیش‌فعالی و کمبود توجه بوده، این اختلال عمدتاً مربوط به دوران کودکی است، اما این به معنی نبود آن در بزرگسالان نیست، ممکن است فردی در کودکی به این اختلال مبتلا بوده و درمان نشده باشد که علائم آن تا بزرگسالی ادامه می‌یابد، حتی ممکن است فرد سال‌ها متوجه وجود این اختلال در خود نباشد.

وی با بیان اینکه اختلال ADHD به سه نوع مختلف تقسیم می‌شود، بیان کرد: نوع اول مربوط به کودکانی است که دچار کمبود یا نقص توجه‌اند، کودکانی که نمی‌توانند برای مدت طولانی روی یک موضوع تمرکز کنند، برای مثال، نمی‌توانند مدت زیادی سر کلاس بنشینند یا خواسته‌هایی که از آنها می‌شود را پیگیری کنند و حواسشان با کوچک‌ترین محرکی پرت می‌شود.

این عضو هیات علمی دانشگاه پیام نور چهارمحال و بختیاری گفت: گروه دوم کودکانی هستند که دچار بیش‌فعالی یا تکانش‌گری‌اند، تصوری که بیشتر مردم از ADHD دارند شامل این گروه می‌شود، این کودکان آرام و قرار ندارند و دائماً در حال جنب‌وجوش هستند. اما گروه سوم نیز کودکانی هستند که ترکیبی از هر دو مورد یعنی هم کم‌توجهی و هم بیش‌فعالی و تکانش‌گری را دارند. 

سیفی توضیح داد: بسیاری از خانواده‌ها و افرادی که با کودکان سر و کار دارند نمی‌دانند که بیش‌فعالی فقط به کودکانی که دائماً در حال فعالیت بدنی‌ بوده محدود نمی‌شود، ممکن است کودکی تنها مشکل توجه داشته باشد و نتواند روی موضوعی متمرکز بماند.

این دکتری تخصصی روانشناسی بیان کرد: طبق آمار، شیوع اختلال ADHD در کودکان بین ۶ تا ۸.۷ درصد است که رقم نسبتاً بالایی محسوب می‌شود.

وی تاکید کرد: در تمام بیماری‌ها از جمله ADHD هم عوامل ژنتیکی و هم عوامل محیطی دخیل هستند، عامل ژنتیکی یعنی فرد یک ژن مستعدکننده را به ارث برده باشد، اما هیچ ژنی بدون فراهم بودن شرایط محیطی بروز پیدا نمی‌کند، بیماری زمانی بروز می‌یابد که هم ژن وجود داشته باشد و هم محیط زمینه را فراهم کند.

سیفی ادامه داد: از عواملی که می‌تواند از لحاظ ژنتیک به بروز این اختلال منجر شود می‌توان به رویدادهای دوران بارداری مانند قرار گرفتن در معرض اشعه‌ها، آلودگی هوا و مصرف دخانیات و مشروبات توسط مادر اشاره کرد، این عوامل می‌توانند ریسک ابتلا را افزایش دهند.

وی توضیح داد: متاسفانه باورهای غلطی درباره درمان بیماری‌های روانی وجود دارد، به‌خصوص وقتی بحث دارودرمانی مطرح می‌شود، بسیاری از مردم تصور می‌کنند داروهای مربوط به اختلالات روانی داروهایی عجیب هستند.

سیفی ادامه داد: برای ADHD هم درمان‌های روان‌شناختی و هم درمان‌های دارویی بسیار مؤثر وجود دارد، اگر خانواده‌ها به‌موقع اقدام کنند، این اختلال کاملاً قابل کنترل است.

این دکتری تخصصی روانشناسی توضیح داد: متأسفانه برچسب‌هایی مثل شیطان یا تنبل بودن از نظر درسی بسیار رایج است و به دلیل ناآشنایی با این اختلال به کودکان زده می‌شود، بزرگ‌ترین کمکی که می‌توان به این کودکان کرد این است که به آن‌ها برچسب نزنیم. بنابراین لازم است آموزش‌وپرورش، به‌ویژه برای معلمان دوره ابتدایی، آموزش‌های لازم درباره این اختلال را فراهم کنند.

انتهای پیام