به گزارش ایسنا، ایستگاه زمینی نوری در «کانگرلوسواک»، در محل یک پایگاه نظامی سابق ایالات متحده در حال ساخت است که به دلیل آسمان صاف و پایدار غیرمعمول منطقه انتخاب شده است.
به نوشته روزنامه اکسپرس، این پروژه توسط شرکت لیتوانیایی «استرولایت» با حمایت آژانس فضایی اروپا رهبری می‌شود. هیچ اطلاعات رسمی در مورد هزینه ساخت این پروژه منتشر نشده است، اما رقم ۱۵۰ میلیون پوند در آب و هوای امروزی معقول است.
این شرکت می‌گوید سیستم لیزری تقریبا ۱۰ برابر سرعت انتقال داده و تا ۱۰ هزار برابر پهنای باند پایین‌تر از لینک‌های ماهواره‌ای فرکانس رادیویی معمولی را فراهم می‌کند.
یکی از بنیانگذاران و مدیرعامل استرولایت، به نیوزویک گفت که سایت گرینلند به دلیل ارائه یک پشتیبان قابل اعتماد انتخاب شده است.
وی افزود: «کابل‌های بستر دریا می‌توانند آسیب ببینند و همچنین ممکن است در برابر تداخل از کشورهای دیگر آسیب‌پذیر باشند. چین، روسیه به آن منطقه دسترسی دارند. بنابراین ما به یک راه‌حل پشتیبان نیاز داریم که در برابر تداخل مقاوم‌تر باشد و ظرفیت بالاتر و روش امن‌تری برای ارتباط با ماهواره‌ها داشته باشد.»
این فرد مطلع همچنین توضیح داد که کابل‌های معمولی و سیستم‌های مبتنی بر رادیو همچنان در معرض خطر هستند و یک شبکه ارتباطی مقاوم‌تر در قطب شمال که به طور فزاینده‌ای مورد مناقشه است، ضروری است.
این بنیانگذار و مدیرعامل استرولایت همچنین دقت فوق‌العاده لیزر را اینگونه توصیف کرد: «ما در مورد پهنای یک هزارم درجه در یک لیزر صحبت می‌کنیم. تصور کنید که یک لیزر دارید، یک نشانگر لیزری نوک‌تیز که بسیار تیز و نامرئی است. دشمن حتی نمی‌تواند ببیند که لیزر کجاست. فقط زمانی می‌تواند آن را تشخیص دهد که در خط دید باشد. تقریبا غیرممکن است که از نظر فیزیکی در آن پرتو باقی بماند. بنابراین بسیار مقاوم است. تقریبا غیرقابل مسدود شدن است.»
وی در ادامه تاکید کرد که لیزر، سلاح نیست. این لیزر کم‌مصرف است و فقط برای ارتباطات ماهواره‌ای کارآمد و ایمن طراحی شده است. پایگاه گرینلند بخشی از شبکه‌ای متشکل از حداقل سه ایستگاه خواهد بود تا در صورت قطع سیگنال توسط شرایط آب و هوایی، بتوان از آن استفاده کرد.
قطب شمال به طور فزاینده‌ای به منطقه‌ای برای رقابت استراتژیک تبدیل شده است. روسیه آن را در مرکز دفاع ملی خود می‌داند، در حالیکه چین، به عنوان یک «کشور نزدیک به قطب شمال»، فعالیت‌های علمی و دوگانه در این منطقه انجام می‌دهد.
آمریکا، کانادا، دانمارک و کشورهای حوزه نوردیک نیز دارای قلمرو و منافع قابل توجهی در قطب شمال از جمله نظارت بر خطوط کشتیرانی، منابع طبیعی و ارتباطات ماهواره‌ای هستند.
ناتو هم تضمین ارتباطات در این منطقه را اقدامی ضروری هم برای آمادگی نظامی و هم نفوذ بیشتر ژئوپلتیکی خود می‌داند.
در حال حاضر، بسیاری از داده‌های ماهواره‌های مدار قطبی به یک ایستگاه زمینی بزرگ در «سوالبارد» متصل شده و از طریق یک کابل فیبر نوری زیر دریا منتقل می‌شوند که در سال ۲۰۲۲ به طرز مرموزی آسیب دید.
این سامانه ۱۵۰ میلیون پوندی با ترکیب دقت فوق‌العاده، پهنای باند بالا و موقعیت مکانی دورافتاده در قطب شمال، به گونه‌ای طراحی شده است که ناتو را از اختلالات احتمالی جلوتر نگه دارد و یک خط نجات دیجیتال امن را در یکی از پرتنش‌ترین مناطق جهان حفظ کند.
انتهای پیام
نظرات