به گزارش روابط عمومی مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی، یکی از دستاوردهای کلیدی و ابتکارات ماندگار دومین اجلاس تخصصی «خانواده، آینده، پیوندهای پایدار»، طراحی و معرفی جایزه «طوبی» بود.
این جایزه، که قرار است به نخبگان، اندیشمندان و فعالان مؤثری که عمر خود را صرف پژوهش، ترویج و تحکیم نهاد خانواده کردهاند اعطا شود، مفهومی فراتر از یک جایزه یا تقدیر صرف دارد. «طوبی» یک نشان راه است؛ نمادی از یک مسیر طیشده و دعوتی برای ادامه راه، که با هدف ایجاد انگیزه و الگوسازی برای نسلهای جدید پژوهشگران و کنشگران این حوزه طراحی شده است.
ریشه نامگذاری این نشان، در مفهوم قرآنی «شجره طوبی» یا «شجره طیبه» نهفته است؛ درختی در بهشت که ریشههایش استوار و شاخههایش سر به آسمان کشیده است. این انتخاب، حامل یک جهانبینی عمیق در مورد نهاد خانواده است. در این نگاه، خانواده خود یک «شجره طیبه» در زمین است. ریشههای این درخت، اصالت فرهنگی، دینی و هویتی یک ملت است که در اعماق تاریخ و باورها ریشه دوانده است. تنه آن، پیوند مقدس و پایدار میان زن و شوهر است که ستون اصلی این درخت را تشکیل میدهد. شاخههای آن، فرزندان و نسلهای آینده هستند که به سوی کمال و تعالی رشد میکنند و ثمرات و میوههای این درخت، شهروندانی صالح، مسئولیتپذیر و فرهیخته هستند که به جامعه تقدیم میشوند.
زهرا سادات مشیر استخاره، دبیر علمی اجلاسیه خانواده، آینده، پیوندهای پایدار در این باره تبیین کرد: ما با نشان طوبی نمیخواهیم صرفاً از یک دستاورد مقطعی تقدیر کنیم. ما به دنبال تجلیل از باغبانان این شجره طیبه هستیم؛ کسانی که با اندیشه، قلم، کلام و عمل خود، به آبیاری ریشهها، تقویت تنه و حفاظت از شاخ و برگ این درخت مقدس کمک کردهاند. این نشان، تقدیر از یک عمر مجاهدت برای بارور ساختن این نهاد الهی است. اعطای آن به یک فرد، به معنای آن است که او توانسته در مسیر پرورش این درخت، گامی مؤثر بردارد و اکنون جامعه از او انتظار دارد که این مسیر را با انگیزهای مضاعف ادامه دهد.
جایزه «طوبی» عامدانه از منطق جوایز مرسوم فاصله گرفته است. این نشان یک نقطه پایان نیست، بلکه یک نقطه عطف و آغاز تعهدی جدید است. فردی که این نشان را دریافت میکند، به عنوان یکی از دیدهبانان و راهبران حوزه خانواده شناخته شده و به شبکهای از نخبگان متصل میشود که وظیفه رصد چالشها، ارائه راهکارها و تولید فکر برای آینده این نهاد را بر عهده دارند. این رویکرد، به جای تمرکز بر رقابت برای کسب جایزه، بر ایجاد یک «جبهه همافزا» از اندیشمندان تأکید دارد که هدف مشترک آنها، تعالی خانواده ایرانی است.
در حقیقت، نشان «طوبی» به دنبال آن است که گفتمان خانواده را از سطح روزمرگی و معضلات صرف، به سطح یک آرمان مقدس و یک پروژه تمدنی ارتقا دهد. این نشان به جامعه یادآوری میکند که کار برای خانواده، تنها حل مشکلات موجود نیست، بلکه تلاشی برای تحقق یک الگوی متعالی از زیست انسانی است که ریشه در فطرت الهی و فرهنگ غنی ایرانی-اسلامی دارد. بنابراین، «طوبی» همزمان تقدیر از گذشته، تثبیت حال و ترسیمکننده مسیر آینده است و دریافتکنندگان آن، حاملان یک مسئولیت سنگین برای پاسداری از این امانت بزرگ خواهند بود.
انتهای پیام


نظرات