اعلام آتش‌بس يك جانبه از سوي ايهود المرت در نوار غزه و ادعاي وي در اين زمينه كه اسراييل به اهدافش در جنگ نوار غزه دست يافت، به منزله‌ي پيروزي نظامي بر حماس طبق آنچه كه در ابتداي اين جنگ اعلام شد، نبود؛ بلكه تنها بيان توانمندي اسراييل در ارتكاب تمامي انواع جنايت‌ها از نظر قوانين بين‌المللي طي سه هفته بود. به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، روزنامه‌ي فرامنطقه‌يي الحيات در تحليلي به قلم محمود مبارك حقوق‌دان بين‌المللي تحت عنوان "نظم نوين جهاني بعد از پايان جنگ در نوار غزه" مي‌نويسد: اسراييل در جنگ نوار غزه تمام انواع جنايت‌ها از نظر قوانين بين‌المللي را در يك جا جمع كرد و بر اساس تقسيم‌بندي جنايت‌ها از سوي دادگاه جنايي بين‌المللي اين جنايت‌ها شامل كشتار دسته جمعي، جنايت‌هاي جنگي، جنايت‌هاي ضد بشري و تجاوز است. در اين تحليل عنوان شده است: اظهارات رهبران و مسوولان اسراييلي براي رهايي از حماس به عنوان هدف اصلي جنگ در نوار غزه، در واقع اجراي تعريف "جنايت كشتار دسته جمعي" بود. يعني دست زدن به اقدامي كه موجب نابودي كلي يا جزئي يك نژاد، گروه ديني و قومي شد. در حالي كه بر اساس معاهده‌ي منع جنايت عليه بشريت كه در رم امضا شده است، حتي قصد و نيت در اين زمينه حتي اگر كشتاري صورت نگيرد جرم است. هدف قرار دادن غير نظاميان با بمباران بي‌هدف در سراسر نوار غزه و هدف قرار دادن عمدي آنها در پناهگاه‌ها، بيمارستان‌ها، مدارس، دانشگاه‌ها، مساجد سازمان‌هاي غير نظامي، نابودي زير ساخت‌هاي اسراييل و استفاده از سلاح‌هاي ممنوعه، تمام اينها براساس قوانين بين‌المللي جنايت‌هاي جنگي است كه نوع دوم جنايت در قوانين بين‌المللي است و اينكه اسراييل توانست طي مدت كوتاهي دست به انواع مختلف جنايت‌هاي جنگي بزند واقعا شگفت‌آور است! روزنامه‌ي الحيات در ادامه‌ي مطلبش مي‌نويسد: مشخص است كه گرسنه نگه داشتن ملت فلسطين در نوار غزه و جلوگيري از ورود مواد غذايي و دارويي به نوار غزه تحت اشغالگري اسراييلي‌ها در طول جنگ و پيش از آن، نوع سوم جنايت بر اساس قوانين بين‌المللي است. بر اساس معاهده‌ي رم كه در سال 1948 امضا شد، اين جنايت‌ها، جنايت‌هاي ضد بشري هستند و پر واضح است كه آغاز جنگ در نوار غزه جنايت تجاوز و حمله محسوب مي‌شود و اين نوع چهارم جنايت‌ها بر اساس قوانين بين‌المللي است و پذيرش توجيه اسراييل مبني بر اينكه اين جنگ در راستاي دفاع از خود شده بود، ممكن نيست. الحيات در ادامه مي‌افزايد: بنابراين جنايت‌هاي اسراييل در طول جنگ كامل شد و تمام جنبه‌هاي مختلف اين جنايت‌ها ضبط شده است و تمام سازمان‌هاي حقوقي غربي و عربي درصدد اقامه‌ي دعوي عليه مقامات اسراييل هستند؛ در حالي كه كشورهاي عربي هنوز تلاشي نكرده‌اند و هيچ اقدامي در زمينه‌ي اقامه‌ي دعوي در دادگاه‌هاي جنايي صورت نداده‌اند و به نظر نمي‌رسد كه قصد اين كار را هم داشته باشند. تشكيلات خودگردان فلسطين از درخواست حقوق‌دانان بين‌المللي براي ياري به آنها در اقامه‌ي دعوي عليه مسوولان اسراييلي امتناع كرد و سه كشور عربي كه عضو دادگاه لاهه هستند هيچ گامي در اين زمينه برنداشتند و اين امر علامت‌هاي سوال زيادي را در ميان اعراب ايجاد كرد؛ كشورهاي عربي در طول جنگ نسبت به نقض قوانين بين‌المللي سكوت كردند. در طول اين جنگ اختلاف نظر ميان ملت‌هاي عربي و دولت‌هايشان برخلاف قبل كاملا مشهود شد؛ چرا كه بيش از اين ملت‌ها و دولت‌هاي عربي با گروه‌هاي مقاومت همراه بودند و كشورهاي عربي خواستار طرد اسراييل از سازمان ملل شدند؛ اما امروز ملت‌هاي عربي برخلاف دولت‌هايشان عمل كردند. ملت‌هاي عربي خواهان محاكمه‌ي اسراييل و تعليق عضويت آ‌ن در سازمان ملل شدند. الحيات در پايان مي‌نويسد: كشورهاي عربي كه در تدوين برخي قوانين بين‌المللي دست داشتند بر اثر رنج‌هاي‌شان از فجايع جنگ‌ها در طول قرن‌هاي گذشته، تعهد به اين قوانين بين‌المللي را در اختلافات‌شان با ديگر كشورها رد كردند و اين امر نقض قوانين بين‌المللي را به دنبال داشت و در اين صورت ملت‌هاي ضعيف كه مورد تجاوز قرار مي‌گيرند، چاره‌اي جز به دست گرفتن اوضاع و واكنش به وضعيتي كه با آن روبرو هستند ندارند. به نظر مي‌رسد اين شيوه در ميان جهان عرب بيشتر مورد قبول است؛ در حالي كه اعلام رسمي پايان جنگ در نوار غزه كه شاهد بيش از 2500 حمله‌ي نظامي عليه غير نظاميان و فروريختن 1000 تن مواد منفجره بود، از نظر ملت عرب به منزله‌ي پيروزي مقاومت است و مقاومت در چنين وضعيت جهاني كه قوانين بين‌المللي به راحتي در آن نقض مي‌شود، بايد ادامه يابد تا به حمايت از ملتي ضعيف بپردازد. انتهاي پيام