نشست «استفاده از ظرفيت‌هاي فرهنگي در حوزه روابط بين‌الملل» با حضور علي‌اکبر اشعري و محمدرضا وصفي ديروز (جمعه، 25 ارديبهشت‌ماه) در نمايشگاه کتاب تهران برگزار شد. به گزارش خبرنگار بخش فرهنگ و ادب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، علي‌اکبر اشعري - مشاور فرهنگي رييس‌جمهور و رييس سازمان اسناد و کتابخانه ملي - در اين نشست با اشاره به امضاي تفاهم‌نامه‌هاي اين سازمان در سه سال گذشته، گفت: در سه سال گذشته، 25 تفاهم‌نامه‌ي فرهنگي با کشورهاي ديگر امضا کرديم که با توجه به مناسبات سياسي کشورمان اتفاق مبارکي است. در امضاي اين تفاهم‌نامه‌ها، يک‌سري هدف‌هاي حرفه‌يي و تخصصي خودمان را دنبال مي‌کرديم و يک‌سري هدف‌هاي فرهنگي داشتيم. او يادآور شد: در حوزه تخصصي، کشورهاي مختلف دنيا هر کدام تجربه‌ي خوبي در زمينه‌ي آرشيو دارند و داشته‌هاي بسياري در زمينه‌ي اطلاع‌رساني‌هاي جديد رخ داده است؛ شيوه‌هاي جديد براي آسيب‌زدايي منابع و ديگر چيزهايي که در اين زمينه وجود دارد. هر کدام از کشورهايي که با آن‌ها تفاهم‌نامه امضا کرديم، در زمينه‌اي داراي تخصص هستند. به گفته‌ي اشعري، در اين رفت و آمدها و انعقاد قراردادها، پي برديم آن‌جا که خود مي‌توانيم کارهايي را انجام دهيم، خود انجام مي‌دهيم و آن‌جاها که آن‌ها تخصص خاصي دارند، با آموزش و کلاس‌هاي تخصصي دانش ما ارتقا يابد. او با بيان اين که ما يک ايران فرهنگي داريم و يک ايران سياسي، يادآور شد: ايران فرهنگي مرزش وسيع‌تر از ايران سياسي است و ما نگاه‌مان به ارتباطات، ارتباط فرهنگي و گسترش جغرافياي فرهنگي‌مان است. بين آمد و شد مسؤولان فرهنگي موافقت‌نامه‌هاي اجرايي‌اش در اختيار حوزه و اهالي آن حوزه قرار مي‌گيرد. اگر ما موافقت‌نامه‌اي امضا مي‌کنيم؛ بدنه‌ي دو ملت را به هم وصل کرده‌ايم. رييس کتابخانه ملي گفت: يکي از مشکلات ما که اينک دارد برطرف مي‌شود، اين بود که خود را معرفي کنيم. تصوير و تصوري که از ايران وجود داشت، تصوير گمراه‌کننده‌اي بود. اين مراودات شکل ماجرا را عوض مي‌کرد. دولت‌ها اقتدار خود را از ملت‌ها مي‌گيرند. ما در اين مجموعه مراوداتي که داشتيم، کار به جايي رسيد که در ميان آرشيوهاي ملي کتابخانه‌هاي دنيا، کشور ما جايگاه ويژه‌اي يافته است. در بخش کتابخانه‌هاي اکو، دبيرکلي به ايران واگذار شده است و روابط فرهنگي مانند موجي تأثير خود را در جاهاي مختلف خواهد گذاشت که نشانه‌هاي آن را از دعوت نمايندگان کتابخانه‌هاي ملي در نشست‌هاي‌شان مي‌بينيم. او متذکر شد: ايران در آرشيو کتابخانه‌ي ملي توانست از مزايا و نقاط مثبت آرشيوهاي ملي کشورهاي ديگر به نفع سازمان خود استفاده کند و سهم خود را در معرفي ايران به عنوان يک کشور فرهنگي، به کتابخانه‌ها و آرشيوهاي ملي معرفي کند. کتابخانه ملي امروز محل رفت و آمد و پاتوق فرهنگي براي سفراي مقيم ايران شده است. اشعري همچنين درباره‌ي استراتژي کلاني که در روابط بين‌الملل داشته‌اند و بهره‌برداري از آن توضيح داد: ما هنوز در ابتداي راه هستيم و طراحي هوشمندانه‌اي براي بهره‌برداري از حوزه‌ي فرهنگ، براي بهبود روابط سياسي نداريم. اما تجربه خوبي داريم و آن اين است که معمولا در همه مناسبات سياسي قبل از نشستن پاي ميز مذاکره، اگر در يک فضاي فرهنگي قرار گيرند، تأثير مثبتي دارد. احساس مي‌کنم انقلاب اسلامي مثل يک حرکت است که در اقيانوسي رخ داده و موج‌هاي زيادي به وجود آورده است و حرکت آن بستگي به اين دارد که اين موتور چقدر قوي باشد و موج‌ها را به اطراف همچنان حرکت دهد. او يادآور شد: در اين سه سال که مدت زمان کوتاهي براي کار فرهنگي است، ما نشانه‌هاي خوبي از بسط روابط فرهنگي با کشورهاي ديگر، هم در حوزه‌هاي سياسي و هم فرهنگي ديده‌ايم. مشاور رييس‌جمهور با بيان اين‌که ما با خيلي از کشورهاي ديگر زبان مشترک داريم، متذکر شد: ما در حوزه‌هايي چون: فلسفه، حوزه‌هاي فرهنگ خاص، مانند هنرهاي نمايشي و تجسمي با کشورهاي ديگر زبان مشترک داريم؛ بنابراين زمينه گفت‌وگوي ما زياد است. محمدرضا وصفي - مسؤول بخش بين‌الملل نمايشگاه بين‌المللي کتاب تهران - نيز درباره‌ي ديپلماسي فرهنگي و ارتباط بين‌الملل گفت: ما يک نهاد سياست، يک نهاد اقتصاد و يک نهاد فرهنگ داريم که هر سه در روابط بين‌الملل نقش ايفا مي‌کنند. در نهاد سياست، در تاريخ بشريت قدرت نظامي نقش مهمي را ايفا مي‌کرد. اما سلاح قدرت ماندگاري براي ملت‌ها ندارد؛ شايد تنفر هم ايجاد کند. نهاد اقتصاد نيز قدري نسبت به سياست سخت است؛ اما ماندگاري‌اش طولاني نيست. اما ديپلماسي فرهنگي بايد نسل به نسل باشد و نبايد خيلي عجله کرد و اگر چيزي را مي‌کاريم، بايد بعدا منتظر برداشت و بهره‌ي آن باشيم. اتفاق خوبي که در دوره مديريت علي‌اکبر اشعري در دوره‌ي رياست او در کتابخانه ملي دارد رخ مي‌دهد، ثمره‌اش در دوره‌هاي بعدي مشخص خواهد شد. او افزود: ما همه‌چيز را براي فرهنگ مي‌خواهيم و فرهنگ هم جز روابطي بهتر براي انسان‌ها نيست و شايد از اين واژه در تاريخ کهن ما بيش‌تر از ادب ياد مي‌شد. ادب در گذشته يک اخلاق را کامل مي‌کرد و براي فرهنگ بهبود مي‌خواستيم. اگر به هويت ايراني بنگريم، اين هويت متعلق به قوم خاصي نيست؛ همه اقوام با هم تنيده شدند و يک رابطه‌ي فرهنگي را تعريف کردند. او درباره نقش نمايشگاه بين‌المللي کتاب تهران در روابط ملت‌ها گفت: نمايشگاه بين‌المللي کتاب تهران مي‌تواند نقش مؤثري را در روابط ملت‌ها داشته باشد. اينک نقطه‌ي ثقل خود را بر حضور کشورهاي اطراف گذاشته‌ايم. براي من اهميت داشت که افغانستان در کشور ما حضور فرهنگي داشته باشد. ما سعي کرده‌ايم جهان و جغرافياي فرهنگي ايران در نمايشگاه ما حضور داشته باشند. وصفي گفت: در حوزه کتاب در سال‌هاي گذشته، اتفاق ويژه‌اي افتاده است. در علوم پايه خيلي حرف جدي نداشتيم؛ ولي در مقوله حوزه دين، تاريخ و ادبيات حرف‌هاي زيادي براي گفتن داريم و ديگران علاقه‌مند هستند که آن‌ها را بگوييم. نقش نمايشگاه کتاب تهران آينه‌ي آن‌چه است که در طول سال در کشور اتفاق مي‌افتد. آمار بازديدکنندگاني که از کشورهاي خارجي آمده‌اند، بسيار زياد است. ما نمي‌توانيم خيلي سفارش فرهنگي بگيريم. ترجمه يکي از چيزهايي است که بايد روي آن کار کنيم. ما در برگردان کردن توانايي‌هاي‌مان به زبان غيرفارسي مشکل داريم و عايقي به نام زبان را براي تعامل با دنياي بيرون داريم. ما به زبان فارسي عشق مي‌ورزيم؛ اما اگر مي‌خواهيم ارتباط بين‌المللي داشته باشيم، تنها با زبان فارسي نمي‌توانيم. انتهاي پيام