یک استاد دانشگاه تاکید کرد: بهترین راه برای توصیف روابط ایران و مسکو استفاده از رویکردهای تلفیقی است زیرا تنها نمیتوان به یک نگاه و از یک زوایه روابط دو کشور را مورد بررسی قرار داد؛ روابط مسکو و تهران دارای ابعاد و زوایای گوناگونی است.
به گزارش خبرنگار سیاسی خارجی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، دکتر قاسم افتخاری، استاد دانشگاه تهران صبح دوشنبه در همایش "نظریههای روابط بینالملل و سیاست خارجی کشورهای خاورمیانه" در دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی به ساخت و پرداخت روابط بینالملل از گذشته تاکنون پرداخت.
او با اشاره به سرگذشت تئوریپردازی در رشته روابط بینالملل گفت: با گذشت جریان به وجود آمده درباره تئوریپردازی در مورد روابط بینالملل این رشته از یک رشته واقعگرایی گریزان از تئوریپردازی امروزه به یک رشته تئوریزده و گریزان از واقعیت تبدیل شده است.
همچنین در ادامه این همایش علی باقری دولتآبادی، استادیار دانشگاه یاسوج درباره روابط ایران و روسیه در چارچوب نظریههای روابط بینالملل گفت: قدمت روابط تهران- مسکو به 400 سال گذشته باز میگردد که این روابط را میتوان به دو دوره تهدید و ترس و نزدیکی دو کشور تقسیم کرد.
وی ادامه داد: از ابتدای آغاز روابط ایران و مسکو تا دهه 90 دوران تهدید و ترس بر روابط دو کشور حاکم بود. در این دوره ایرانیان از روسها احساس ترس میکردند اما پس از دهه 90 ایرانیان با احساس گرمی نزدیکی با روسیه خواستار شدند.
این استاد دانشگاه با اشاره به ویژگیهای نگاه واقعگرایی گفت: از نظر رئالیسم اگر چه روسیه دارای ایدئولوژی کمونیستی و ایران دارای ایدئولوژی اسلامی هستند و این دو ایدئولوژی با یکدیگر متفاوتند اما هر دوی این نگاه، تقابلهایی با نگاه لیبرالیسم دارند بر همین اساس پس از دهه 90 تقابل با لیبرالیسم این دو کشور را به یکدیگر نزدیک کرد. همچنین یکی از دلایل نزدیکی این دو کشور جلوگیری از یک جانبهگرایی آمریکا در عرصه بینالمللی است.
باقری دولت آبادی با اشاره به ویژگیهای لیبرالیسم درباره دلایل نزدیکی ایران و مسکو گفت: با توجه به این که در طول چند سال گذشته تحریمهای علیه ایران اعمال شد و پس از جنگ تحمیلی ایران از نظر اقتصادی بکر باقی مانده بود و نیاز به سرمایهگذاری داشت، کسب منافع اقتصادی عامل مهمی در نزدیکی روابط دو کشور بود. همچنین از نظر نگاه سازهانگاری ایجاد هویتهای جدید برای دو کشور به طور مثال تلاش روسیه برای احیای چهره خود در عرصه بینالمللی پس از فروپاشی باعث نزدیکی دو کشور شد.
همچنین فریبا محمودخانی، پژوهشگر ارشد درباره بررسی راهبردی بحرانهای منطقه از منظر نظریههای سازهانگاری رئالیسم کلاسیک به سخنرانی پرداخت.
انتهای پیام
نظرات