دانشمندان دانشگاه تگزاس از یک نقشه سهبعدی خیرهکننده از صفحه یخ گرینلند رونمایی کردهاند که به آنها اجازه میدهد گذشته آن را تحت بررسی قرار دهند.
به گزارش سرویس علمی ایسنا، این پروژه با استفاده از دادههای راداری از لایههای درون صفحه یخی که توسط ماموریت Operation IceBridge ناسا جمعآوری شده بود، به دانشمندان اجازه میدهد تا سن دومین توده یخ بزرگ زمین را تعیین کنند.
به گفته محققان، این دادهها همچنین میتواند به پیشبینی آینده این صفحه یخ که از آب کافی برای افزایش شش متری سطح دریا برخوردار است، کمک کند.
نقشه مذکور به دانشمندان تصویر بهتری از تاریخچه صفحه یخ گرینلند ارائه میدهد که در 20 سال گذشته به دلیل افزایش دما، بخش بزرگی از خود را از دست داده است.
دانشمندان در حال بررسی یخ در دورههای آبوهوایی مختلف هستند تا بتوانند چگونگی واکنش آن در آینده را پیشبینی کنند.
رادار CReSIS از قابلیت شناسایی لایههای مرئی در یخ برخوردار است. این رادار به ارسال سیگنال درون یخ پرداخته و سپس دقت و زمان سیگنال بازتابی را ثبت میکند.
محققان با استفاده از این اطلاعات توانستند محل سطح یخ، بستر سنگی زیر یخ و لایههای درون یخ را تعیین کنند.
هسته یخها به نمایش انباشت برف و دماهای گذشته میپردازند. آنها همچنین حاوی ناخالصیهایی مانند غبار و خاکستر آتفشانی هستند که احتمالا توسط برف به مرکز آنها حمل شدهاند.
دادههای درون هسته یخها طی دورههای صدها هزار سال جمعآوری و متراکم شدهاند.
دانشمندان پیش از استفاده از رادار CReSIS قادر به تولید نقشههای با این مقیاس بزرگ نبودند. آنها همچنین در این پروژه از دادههای بدست آمده از ماموریتهای هوایی Operation IceBridge استفاده کردند که شامل پروازهایی بر فراز صفحه یخی به وسعت دهها هزار کیلومتر بودهاند.
سنجشهای هوایی IceBridge اغلب در مناطقی انجام شده که دانشمندان لایههای آنها را با استفاده از هسته یخها نقشه برداری و تعیین تاریخ کردهاند.
دادههای هسته ارائه شده توسط این مناطق، به ارائه نقاط مرجعی برای سنجشهای راداری اخیر پرداخته است.
دانشمندان به یادگیری در مورد یخ شکل گرفته در دوره ایمیان که 115 هزار تا 130 هزار سال قبل رخ داده، علاقمند هستند؛ زیرا دمای آن زمان به گرمی امروز بوده است.
دادههای جدیدی به ارائه اولین برآورد مبتنی بر داده در مورد محل قرار گرفتن یخ آن زمان در لایههای این صفحه یخی میپردازند.
انتهای پیام
نظرات