به گزارش ایسنا، ورزش هندبال روزهای سختی را سپری می‌کند. در سالی که گذشت خانواده هندبال با ناکامی‌های زیادی مواجه شد. تیم‌های ملی بزرگسالان، جوانان و نوجوانان در هیچ سطحی از مسابقات آسیایی، جهانی و المپیک موفق عمل نکردند و تیم‌های باشگاهی هم با مشکلات مالی زیادی همراه بودند. رییس فدراسیون هندبال "سیدابوالحسن مهدوی" هم بعد از 18 ماه از سمت خود استعفا کرد و اکنون فدراسیون با سرپرست اداره می‌شود. در این شرایط  لیگ برتر که قرار بود در نیمه دوم شهریور ماه آغاز شود به اواخر مهرماه موکول شد. اما با وجودی که زمان زیادی تا برگزاری لیگ برتر باقی‌نمانده است، هنوز ملی‌پوشان جذب تیم‌ها نشده‌اند و شرایط لیگ و تعداد تیم‌های شرکت کننده در این مسابقات مشخص نیست و اکثر ملی‌پوشان معتقدند که در فصل جدید، بدون قراردادهای مشخص لیگ خوبی برگزار نخواهد شد.  

محمدرضا رجبی، محمد سیاوشی و علی عابدینی با حضور در ایسنا، درمورد شرایط گذشته تا حال هندبال سخن گفتند.

*رحیمی آنقدر بزرگ بود که اشتباهش را پذیرفت و رفت

علی عابدینی: در زمان رحیمی که تیم ملی در مسابقات آسیایی هندبال دوم شد به هر کس می‌گفتند هندبال می‌گفت هندبال چه  رشته‌ای است؟ در آب، آب بازی می‌کنید؟ آن دوران گذشت و اکنون همه هندبال را می‌شناسند. ولی قول می‌دهم که چهار سال دیگر و با این محرومیت دوباره همه می‌گویند هندبال چیست؟ رحیمی آنقدر بزرگ بود که به خاطر یک اشتباه در انتخاب سرمربی کنار رفت. از زمانی که یادم هست و هندبال بازی می‌کنم ما فقط یک بار در بین چهار تیم آسیا قرار نگرفتیم آن هم مسابقات آسیایی لبنان بود. آن موقع رحیمی خودش اعتراف کرد که در انتخاب مربی (مربی روس) اشتباه کرده و به همین دلیل هم خودش کنار رفت. آنقدر قوی بود که اشتباهش را قبول کرد و کنار رفت.

محمد رضا رجبی: دوران آقای رحیمی برای همه بازیکنان و خانواده هندبال دوران خوبی بود. همه بازیکنان از آن دوران راضی هستیم و همه دوست داریم اوضاع فدراسیون و بازیکنان به آرامش آن دوره برگردد.

*زمان کوزه گری همه چیز در هندبال خوب بود/کوزه‌گری ساده بود

محمدرضا رجبی: آقای کوزه گری خوب کار می‌کرد، اما مزیت آن دوره این بود که کوچکترین اشتباهی که از سوی کوزه‌گری اتفاق می‌افتاد، همه خانواده هندبال انتقاد می‌کردند. در زمان او شاید اشتباه‌هایی هم ایجاد شد، اما هیچ کدام از روی عمد نبود. اگر مشکلی هم پیش می‌آمد در فرصت مناسب آن را رفع می‌کرد،  ولی خیلی از منتقدان و خیلی از دوستان مجال کار در خیلی از مسائل را نمی‌دادند. اما در دور بعد از او این طور نبود و همه ی مسائل روی هم انباشه شد.

علی عابدینی: زمان آقای کوزه‌گری همه خانواده هندبال به موقع همه اشتباه‌ها را می‌گفتند و این خیلی خوب بود. همه بچه‌ها رو راست بودند، اگر به نتیجه هم نمی‌رسید اعتصاب می‌کردند. آقای جلال هم دنبال این بود که سریع آن موضوع را رفع کند، کوزه‌گری با نیت خیر پیش می‌رفت. در زمان آقا جلال همه چیز داشت خوب پیش می رفت تا موقعی که گفتند تیم ثامن! آن موقع همه چیز به هم ریخت . البته زمان علیرضا رحیمی هم این صحبت‌ها بود، ولی علیرضا رحیمی زرنگ بود و نمی گذاشت باشگاه‌ها علناً صحبت کنند و مانور بدهند. ولی کوزه‌گری این سیاست را نداشت تا باشگاه‌ها را مجاب کند تا اگر کاری هم می‌خواهند بکنند از زبان کوزه‌گری گفته شود. کوزه گری ساده بود.

محمدرضا رجبی: کوزه‌گری آمده بود تا به پیشرفت هندبال کمک کند. او می‌خواست بچه‌ها را در باشگاه‌ها جمع کند و به پیشرفت هندبال کمک کند ولی نمی‌دانست و متوجه نبود که تصمیم‌گیری از سوی باشگاه‌ها مشکل ساز ‌می‌شود. در شروع کار کوزه گری ثامن الحجج (ع) به هندبال آمد و سقف قرارداد بازیکنان را بالا برد و همه شرایط خوب پیش می‌رفت تا زمانی که انتقادها آغاز شد.

محمد سیاوشی: زمان کوزه‌گری چهار سال بدی نداشتیم. تیم‌ ‌ملی جوانان و بزرگسالان جهانی شدند. در زمان کوزه‌گری هندبال ایران همه چیز داشت.

*کوزه‌گری از اندوخته‌های دوران قبل خود خوب استفاده کرد

محمد سیاوشی: کوزه‌گری شخصیت استفاده درست از امکانات و پتانسیل‌های دوران قبل خود را داشت. همه می‌گویند پتانسیل‌های موجود، ‌اندوخته‌های دوران رحیمی هستند. ولی خب کوزه‌گری توانست از آن‌ها خوب استفاده کند. زمان کوزه‌گری همه منتقد بودند، چون همه از بیرون گود نظاره گر بودند. جلال کوزه گری به عنوان رییس فدراسیون ساعت‌ها پشت در اتاق میرعلی، مدیرعامل باشگاه ثامن می‌نشست، تا آن تیم بماند و در کنار آن، تیم‌ ‌ملی هم تقویت شود. همچنین در لیگ هم، دو باشگاه خوب باشد که منِ ملی‌پوش پول بگیرم و زندگی خود را بچرخانم. ولی فدراسیون جدید به خاطر غرورش هیچ وقت این کار برای بازیکن نکرد. هیچ وقت حاج آقا پشت در اتاقی به خاطر ملی‌پوشان ننشست. ولی کوزه‌گری این کار را کرد و من واقعاً از او ممنونم.

محمدرضا رجبی: تمام ملی‌پوشان از زمان آقای رحیمی هستند، در دوره‌های بعدی به تعداد ملی‌پوشان اضافه نشده است، ولی کوزه‌گری توانست از داشته‌های آقای رحیمی خوب و درست استفاده  کند. او سهمیه انتخابی جهانی را گرفت، تیم‌ ‌ملی جوانان و بزرگسالان جهانی شدند و همه بازیکنان به اوج خود رسیدند. اما بعد از آن همه‌چیز متوقف شد و هندبال یک عقب گرد 10 ساله داشت.

*کوزه‌گری مجبور به استعفا شد!

محمدرضا رجبی: به نظر من کوزه‌گری مجبور شد که استعفا بدهد. اما حس می‌کنم اتفاق بدی بود!

علی عابدینی: به نظر من هم مجبور شد. اما الان که فکر می‌کنیم می بینیم که اتفاق بدی بود، آن موقع دوست داشتیم برود، چون موافق حضور مهدوی بودیم. من خودم دوربین دست گرفتم کل مجمع ریاست مهدوی و کل جشنواره هندبال را عکاسی کردم بدون درخواست ریالی مزد یا پاداش و فقط به خاطر مهدوی.

محمدرضا سیاوشی: من هم همین طور فکر می‌کنم. در اواخر همه دوست داشتیم کوزه‌گری برود، همه موافق حضور حاجی بودیم. خودم کردم که لعنت بر خودم باد.

*مهدوی منتقدان را نگه داشت/ در یک‌سال و نیم گذشته همه سکوت کردند

محمدرضا رجبی: در این یک سال‌و نیم گذشته همه سکوت کردند. به نظر من همه خانواده هندبال سکوت کردند اگر سکوت نمی‌کردند کار به این جا نمی‌کشید. کارهایی را تحسین کردند که جای تحسین نداشت، روی همه اتفاقات سرپوش گذاشتند. چیزی که واقعیت بود منتشر نشد و مسائلی که اصلاً مهم نبود بزرگ شد و مشکلات اصلی پشت تعریف‌های بی‌جا مخفی شد. به نظر من این دوره که گذشت نمایش خوبی بود.

محمدرضا رجبی: حاجی خیلی با دیگران تعارف داشت‌. او با مسئولانی که بودند و یا هر کسی که می آمد تعارف داشت. در بحث مدیریت این تعارف‌ها قابل قبول نیست؛ مدیر خوب باید اگر موضوعی درست است قبول و اگر اشتباه است آن را رد کند. اما چرا او باید حرف، بحث و مسایلی را که می‌داند راه به جایی ندارد قبول کند که بعدها به ضرر خودش تمام شود. حاجی خودش هم قبول داشت که تعدادی از افراد را نباید نگه دارد، ولی معتقد بود نفر جایگزین برای آنها ندارد.

محمد سیاوشی: کسانی که در دوره کوزه‌گری منتقد بودند در فدراسیون پست‌هایی گرفتند. البته این حرف خود حاج آقا مهدوی هم بود. او این کار را کرد و منتقدان ساکت شدند. ولی یک سال و نیم بعد هم‌ همه چیز را نابود کردند و رفتند. مطمئن باشید منتقد در فدراسیون بیش از یک سال دوام نمی آورد ، چون می‌خواهد نابود کند و برود. حاج آقا همه وظایف را به افرادی که از قبل در بدنه فدراسیون بودند واگذار کرد. آن‌ها هم تنها حاج آقا را خراب کردند. این شد که حالا حاج آقا به دلیل ناراحتی گوش به دلیل هر چیز که بود رفت! ما خودمان حاجی را منجی فدراسیون کردیم. او می‌خواست شرایط هندبال را درست کند، اما خرابش کرد. خودش هم مقصر نبود می‌خواست درست کند، ولی هر چه جلو می‌رفت افرادی جلوی او دیوار می‌کشیدند.

علی عابدینی: در این یک سال و نیم هندبال 12 سال راحت به عقب برگشت.

*مهدوی هم در انتخاب  برخی افراد اشتباهات قبل را تکرار کرد

محمدرضا رجبی: برخی از افراد امتحانشان را پس داده بودند. پس چرا کسی که امتحانش را پس داده دوباره امتحان می‌شود. رحیمی در زمان خودش یکسری افراد را از دو کیلومتری فدراسیون هم نمی‌گذاشت رد شوند ما دلیلش را حالا می فهمیم. آن موقع آنقدر سن نداشتیم که این مسائل را درک کنیم. تعدادی را هم امتحان کرد و وقتی دید کار به پیش نمی‌رود، کنار گذاشت. به نظر من رحیمی اشتباه‌هات خیلی کمی را در فدراسیون متحمل شد. کوزه‌گری هم نفراتی را آورد که بعد فهمید انتخاب اشتباهی داشته و آن‌ها را کنار گذاشت. در زمان مهدوی دوباره اشتباه‌های دو دوره قبل تکرار شد. دقیقاً کسانی که در دوره‌های قبل منتقد بودند همان مسائل و اشتباهات را با درصدی بیشتری تکرار کردند.

محمد سیاوشی: من کسی را محکوم نمی‌کنم. در زمان حاج آقا جایزه‌های خوبی به بچه‌های تیم ملی داده شد، ولی من فکر می‌کنم بهتر از این‌ها باید کار و هزینه می‌شد. من دوست داشتم حاج آقا می ماند چون آدم دوست داشتنی بود. او باید اطرافیانش را که داشتند اذیت می‌کردند بیرون می‌کرد. آن موقع می‌توانستیم ببینیم وضعیت هندبال چه می شود. حاج آقا هدفش مثبت بود، اما نگذاشتند.

علی عابدینی: ما فکر می کردیم  حاجی کارهای زیادی برای پیشرفت و جذب اسپانسر می‌کند. او تا ساعت 15 بعد از ظهر در دفتر خودش جلسه داشت از 15 تا 21 در فدراسیون جلسه داشت. من فکر کردم او به دنبال این است که شرایط را  درست کند و به دنبال جذب اسپانسر است، اما خب نشد. بدی حاج آقا این بود که منتقدان را جمع کرده بود. راحت بگویم اگر 25 نفر با هم در فدراسیون کار می‌کردند هیچ کس چشم دیدن دیگری را نداشت. بیشتر از 10 بار رفتم فدراسیون شنیدم و دیدم که همه برای انجام وظیفشان  شانه خالی می‌کنند و می‌گویند به ما چه ربطی دارد؟ من برخی افراد در فدراسیون را محکوم می‌کنم.

*مهدوی با شعا و وعده روی کار آمد

محمدرضا رجبی: حاجی با شعارها به جلو آمد و بعد از آن نیز این شعارها ادامه دار شد، ولی در عمل به نظر من این جریان‌ها نبود. هر مسابقه‌ای تدارکاتی که رفتیم، همه می‌گفتند شما 100 درصد به جام جهانی راه می‌یابید. واقعاً هم 200 درصد شانس جهانی شدن داشتیم، روی کاغذ ما پیروز بودیم. اهدافی یا وعده‌ها هم دانسته گفته شد، هر کسی از خانواده هندبال می‌دانست قانوناً یکی از هدف‌های تیم‌ ‌ملی راه یافتن به جام جهانی است.

علی عابدینی: حاج آقا اعتقاد داشتند که آن‌ها هدف بوده و وعده نبوده! شانس جهانی شدن تیم ملی خیلی زیاد بود. مخصوصاً که این دوره چهار تیم به مسابقات جهانی راه می‌یافتند ولی محقق نشد. به این دلیل گفتند وعده نبوده و هدف بوده است، چون به وعده باید عمل می‌شد، ولی اهداف فقط از قبل پیش‌بینی می‌شود.

*مهدوی اصلاً رییس نبود

محمد سیاوشی: به نظر من حاج آقا اصلا رییس فدراسیون نبود، حاج آقا مهدوی اصلا رییس فدراسیون نبود؟! (( با تاکید)) حاج آقا هوای همه به جز بازیکنان را داشت. به نظر من فدراسیون آن موقع رییس نداشت.

علی عابدینی: حاجی ساکت نشسته بود و چیزی نمی‌گفت‌. بارها در فدراسیون بودم و می‌دیدم مسئولان با هم دعوا می‌کردند. داد و بیداد! زمان علیرضا رحیمی اگر کسی این کارها را می‌کرد برکنار می‌شد. جلوی علیرضا رحیمی کسی جرات نداشت صدایش را بالا ببرد. به نظر من حاج آقا، رییس فدراسیون  نبود. حالا نمی دانم چه کسی رییس بود،  ولی حاجی رییس نبود. مهدوی کسانی را از فدراسیون بیرون کرد که واقعا به درد هندبال می خوردند. 

محمدرضا رجبی: حاجی به خاطر این که همه را داشته باشد واسطه گری می‌کرد تا همه را به نوعی راضی نگه دارد.

*رفتن ماچک بزرگترین اشتباه بود/ماچک مشورت می‌کرد

محمدرضا رجبی: روزی که ماچک رفت به من گفت جلسه‌ای در مورد عملکرد من گرفته شد که من خودم در آن جلسه نبودم. کسانی در آن جلسه بودند و برای رفتن ماچک تصمیم گرفتند که بازیکنان تیم خودشان از تیم ملی خط خورده بودند و این مسایل دلیل و ملاک انتخاب یا برکناری مربی نخواهد بود. ماچک برای انتخاب بازیکنان تیم ملی دلایل خود را داشت. من به عنوان کاپیتان دلایل او را برای حذف بازیکن چه فنی یا چه غیر فنی را می دانستم. چون ماچک یک خوبی که داشت قبل از هر کاری حتی با من که کاپیتان تیم‌ ‌ملی بودم مشورت می‌کرد. به نظر من رفتن ماچک بزرگترین اشتباه بود. اگراکنون بزرگترین مربی دنیا را سر تیم‌ ‌ملی ایران بگذارید وقتی شناختی از آسیا نداشته باشد قطعا پیروز نخواهیم شد.

علی عابدینی: کجای دنیا در کنار تیم‌های ملی سه سرمربی داریم، خوب ماچک هم با این موضوع موافق نبود. تیم‌ ‌ملی نوجوانان ما در حال حاضر  سه سرمربی دارد.

محمدرضا رجبی: البته در زمان رافائل هم این جریان پیش آمد  که رافائل هم زیر بار این بحث نرفت.

*کسی از رفتن ماچک انتقاد نکرد/ همه از رفتن ماچک رضایت داشتند

محدرضا رجبی: همین منتقدان که بعد از گذشت چندین وقت و حتی بعد رفتن عرفان؛ تازه یادشان آمد از رفتن ماچک انتقاد کنند، در زمان بودنش کسانی بودند که می‌خواستند در کنار ماچک و تیم‌ ‌ملی کار کنند ولی او موافقت نمی‌کرد. بنابراین از رفتن او انتقاد نکردند و راضی هم بودند.

محمد سیاوشی: وقتی فدراسیون جدید به یکسری سمت جدید می‌دهد دیگر صدای منتقدان در نمی‌آید.

*هنوز هم نمی‌دانیم چرا عرفان اسماعیلاگیچ انتخاب شد

محمدرضا رجبی: به نظر من آمدن عرفان تصمیم خود حاج آقا نبود. من هنوز هم نمی‌توانم این موضوع را هضم کنم که چرا از میان عرفان، سییاد و افندیچ که مدارک و سوابقشان به فدراسیون ارایه شد، عرفان انتخاب شد. افندیچ 9 سال سابقه بوندسلیگایی دارد و یکی از بزرگترین مربیانی است که بازیکنان بوندسلیگا جلوی پای او می ایستند. چراعرفان که شناخته شده نیست انتخاب شد؟

محمدرضا رجبی: عرفان دو ماه مربی تیم‌ ‌ملی مصر بود، بعد از این مدت کوتاه عرفان از سرمربیگری این تیم برکنار و به عنوان کمک مربی تیم‌ ‌ملی جوانان مصر انتخاب شد، اما با اعتراض کل تیم مصر به فدراسیون مصر و حتی حسن مصطفی برکنار و مربی تیم زنان ‌شد. سال قبل آن که به ایران آید مربی تیم زنان بود. آن تیم به پایان نیم فصل نرسید و تیم منحل شد. عرفان همیشه خودش را خیلی بزرگ می دید و بزرگ جلوه می داد و خودش را با عناوین زیادی معرفی می‌کرد. اما به نظر من عرفان، تنها بازیکن بزرگی بود.

محمد سیاوشی: عرفان از سال 2006 به بعد مربی هیچ تیمی نبوده، چطور ادعا می‌کرد که مربی بزرگی است نمی‌دانم.

محمدرضا رجبی: سوال این است که حقوق سال قبل این مربی با حقوقی که از ایران گرفته است تفاوت زیادی داشته است، چرا؟ وقتی کسی انتخاب می‌شود باید برای این انتخاب یک دلیل وجود داشته باشد. ولی تاکنون من به عنوان یک کاپیتان نمی دانم چرا از بین سه نفر عرفان انتخاب شده است؟ کسی هم تا حالا در این مورد پاسخ ما را نداده است؟ هیچ کسی در مورد هیچ موضوعی پاسخی به ما نداده و نمی‌دهد.

محمد سیاوشی: نمی‌دانم اما اگر در این انتخاب اشتباه هم کرده‌اند، نمی‌گویند که اشتباه کردیم.

*دلایل ناکامی هندبال به جام جهانی فرانسه انتخاب سرمربی بود

محمدرضا رجبی: من تنها دلیل نرفتن تیم ملی به جام جهانی فرانسه را انتخاب سرمربی می دانم.

علی عابدینی: من هم 100 درصد مربی را مقصر می‌دانم.

محمد سیاوشی: من دلیلش را تنها در مربی نمی‌دانم. مشکلاتی از داخل فدراسیون می‌دانم.

*مهدوی برای تیم ملی هزینه زیادی کرد اما ثمره نداشت

محمدرضا رجبی: پول خرج شد، ولی چه فایده! یک ورزش گروهی تنها در شرایط مسابقه است که هماهنگ و موفق خواهد شد، پس هزینه برای تیم ملی خوب بود ولی بعضی اوقات فرق‌ها را باید احساس کرد. هزینه‌هایی که برای تیم‌ ‌ملی قبل از بازی‌های آسیایی اینچئون در زمان مربی‌گری ماچک و در اردوی تدارکاتی اسلوونی شد با همان شرایط در زمان عرفان قابل مقایسه نیست. آن‌هم به خاطر این است که ماچک، مربی خوبی بود و آنقدر ارتباطات خوبی با سایر کشورها داشت که بهترین اردو را با کمترین هزینه برای فدراسیون می‌بست و به مسابقات هم که می‌رفتیم نتایج خوبی حاصل می‌شد و هزینه زیادی هم برای فدراسیون نمی‌شد.  ولی دقیقاً بر عکس آن در زمان عرفان بود سفرها و امکانات در همان اندازه، اما هزینه‌ها بیشتر و نتایج مسابقات هم زیر صفر و در حد مدارس هندبال، اصلاً بازی خوبی نمی‌کردیم. ولی هزینه‌ها بسیار بالا و تقریباً در هر اردو اندازه دو اردو در دوران قبل هزینه می‌شد.

علی عابدینی: در زمان حاجی پول خوبی برای تیم‌های ملی خرج شد،  ولی خب الان کلی بدهی مانده! زمانی که حاجی آمد در  نشست خبری در حضور دکتر سجادی گفت؛ قول می‌دهم روزی که از فدراسیون بروم چند میلیارد پول هم برای فدراسیون بگذارم بعد بروم. یعنی قرار بود اسپانسر و درآمدزایی برای هندبال کند. اما ما که چیزی ندیدیم؛ مرد مومن چهار تا  اسپانسر برای تیم‌های لیگ دست و پا می‌کردی.

*نداشتن سرپرست واحد در کنار تیم ملی ضعف مدیریتی است

محمدرضا رجبی: در اولین اردوی مشهد آقای سهمی سرپرست تیم و مهدی اخوان مدیر فنی تیم ملی بود. اما آقای سهمی برای انجام کارهای جام ریاست جمهوری رفت و دراردوی تهران و اسلوونی سرپرست نداشتیم. حضور مهدی اخوان به عنوان مدیر فنی در کنار تیم نعمت بزرگی بود. سال‌ها است به عنوان مدیر فنی و سرپرست تیم‌ها فعالیت می‌کند، کار بلد است. بعد از آن آقای خالقی به عنوان مدیر تیم‌های ملی  شد. زمانی که تیم‌ ‌ملی به قطر رفت، دو روز اول آقای می‌آبادی به عنوان سرپرست در کنار تیم ملی نشست، اما  حالشان بد ‌شد و دچار سکته قلبی شد. بعد آقای خالقی، سرپرست تیم شدند. این مسائل سبب سردرگمی بچه‌ها می‌شد. در یک اردویی نیز رییس فدراسیون سرپرست بود. او که نمی‌تواند به عنوان سرپرست  تیم باشد. بازیکن اگر اعتراضی داشته باشد که نمی‌تواند به رییس فدراسیون اعتراض کند.

علی عابدینی: سرپرست تیم در آن اردوها با گروه تلگرام بچه‌ها را هماهنگ می‌کرد. قدیم‌ها این مسخره بازی‌ها  را نداشتیم. باید سرپرست تیم به داخل اتاق‌ها بیاید و از بچه‌ها سر بزند. به نظر من نداشتن سرپرست واحد و یا نبودنش در کنار تیم‌های ملی 100 درصد به دلیل ضعف‌های مدیریتی است.

محمدرضا رجبی: من بچه‌ها را بیدار می‌کردم، کشیک بچه‌ها را می دادم و بچه‌ها را جمع می‌کردم. سرپرست باید رفاقت با بازیکنان و کنترل آن‌ها را انجام دهد. نبودش مشکلات این چنینی را ایجاد می‌کند. نبود سرپرست سبب می‌شد بین کادر با بچه‌ها ، بین بچه‌ها با یکدیگر، بین اعضای کادر با همدیگر، هماهنگی ایجاد نشود.

*رفتن ثامن الحجج (ع) بزرگترین آسیب به لیگ هندبال گذشته بود

محمدرضا رجبی: روز اولی که قانون چهار بازیکن را گذاشتند همه مخالفت کردند. این قانون را فدراسیون با  نظرخواهی از افرادی که به عنوان کارشناس و مشاور آورده بود تصویب کرد. این تصمیم به خاطر اتفاقات تیم ثامن الحجج (ع) بود که سایر تیم‌ها هم مثل تیم ثامن الحجج (ع) نشوند. والیبال هم اولین بار این طرح را انجام داد، ولی در والیبال قانون متفاوت بود و این بود که هیچ بازیکن تیم‌ ‌ملی در پست مشترک نمی‌تواند در یک باشگاه  بازی کند؛ این حرف  معقول بود. چون در این صورت  هیچ بازیکنی در نیمکت نخواهد نشست. یک تیم آن همه هزینه می‌کند تا قهرمان شود، نمی‌خواهد وسط جدول باشد. وقتی با قانون محدودیت چهار بازیکن مواجه شود، حساب می‌کند که حتی اگر بهترین‌ها را هم بردارد، احتمال قهرمانی‌اش 50 – 50 می‌شود. با این وجود دلسرد می‌شود.

محمدرضا رجبی: جریان‌های قبل و این قانون سبب شد که  ثامن کلاً کناره‌گیری کند. بزرگترین ضربه به لیگ را همان موقع ثامن الحجج (ع) زد. کنار کشیدن دو تا از تیم‌های بزرگ بیشترین آسیب را به فدراسیون وارد کرد. با بیرون کشیدن تیم ثامن الحجج (ع) سقف قرارداد بازیکنان نصف شد. از آن به بعد تیم‌ها با بیرون رفتن بازیکنان مواجه شدند. تصمیمی بود که بدون در نظر گرفتن عواقب و بدون فکر، بدون پیشینه و از روی لجبازی گرفته شد. حین برگزاری لیگ عیب و ایراد این قانون را فهمیدند و بعد هم قانون را در اواخر فصل تغییر داده و حذف کردند. کلاً تصمیم‌های فدراسیون گذشته این گونه گرفته شد.

علی عابدینی: این قانون سبب شد که بازیکنان از نظر عملکرد ضعیف شوند.  تعداد زیادی از بازیکنان ملی‌پوش با این شرایط بیرون لیگ ماندند.

محمد سیاوشی: قانون از هر پست یک نفر طبیعی بود و ضربه هم نمی زد. اما با قانون محدودیت چهار بازیکن ملی پوش، هیچ تیمی بازیکنان گوش زن‌ را  نمی‌خواست و ملی‌پوشان بیرون ماندند. این قانون از سر لجبازی گرفته شد و سبب بیرون کشیدن تیم ثامن الحجج (ع)شد  که بزرگترین آسیب برای ما و لیگ بود.

*تیم ثامن‌الحجج قصد بازگشت به لیگ را داشت

محمدرضا رجبی: ما شنیدیم که تیم ثامن الحجج (ع) قصد بازگشت به لیگ را دارد و می خواهد یکی از تیم‌ها را برگرداند، ولی به او گفته شد که تیمی جایگزین شده است و باید از دسته یک شروع کنند.

محمد سیاوشی: به آن‌ها گفته شد اگر می‌خواهید بازگردید باید سهمیه تیم دیگری را بخرید. ثامن الحجج (ع) تا روز آخر منتظر بازگشت بود و هیچ وقت هم اعلام نکرد که  می‌خواهد انصراف دهد.

*فدراسیون نمی‌خواست ثامن برگردد!

علی عابدینی: حاجی همیشه می‌خواست بگوید حرف، حرف من است. من تا این تاریخ اعلام کردم، اگر کسی اعلام آمادگی نکرد؛ دیگر نمی‌شود!

محمد سیاوشی: فدراسیون نمی‌خواست کسی سر بارش باشد. ثامن الحجج (ع) سر بار فدراسیون بود، حاج آقا میرعلی سر بار فدراسیون بود این فکری است که آن‌ها داشتند.

محمدرضا رجبی: البته خود حاج آقا هم این کار را نکرد. من می‌دانم چه کسی این کار را کرده است. ثامن الحجج (ع) دو تیم خود در بخش مردان را بیرون کشید. حتی قصد داشت تیم بانوانش را نیز بیرون بکشد، ولی این کار را نکرد. بعد از این ماجراها تعهداتش را نبست به فدراسیون عمل نکرد. بانک گردشگری هم اسپانسر لیگ بود پس کشید. این اسپانسرها بیرون رفتند و فقط کرمان موتور ماند و اسپانسری تیم‌ ‌ملی را پذیرفت.

*تیم کفش ملی با وعده و وعید مسئولان تشکیل شد

محمد سیاوشی: الان قضیه کفش ملی پارسال چی شد؟ هنوز مسئولان می گویند دنبال و پیگیر هستند. من نمی‌دانم چه کسی می‌خواهد دنبال این قضیه برود. واقعاً من با این موضوع به مشکل خوردم. من فقط از یک فصل بازی در لیگ دو میلیون  گرفتم. همه حرف‌ها واقعاً دروغ محض بود. من برای مبلغ قرارداد صحبت کردم ولی گفتند هیچ کس حرف از پول نزده است و خودشان سفید امضا کردند.

علی عابدینی:  مسئولان گفتند دنبال و پیگیر هستند و من فکر کردم که می‌خواهند پول بازیکنان را بدهند، اما ظاهراً به دنبال بازگشت هزینه‌هایی هستند که برای تیم کرده‌اند. اگر کسی از جیب خرج کرده باشد باید پولش را بگیرد. من برای این تیم خرج کردم هفت هشت ماه بعد گرفتم. اما بازیکنان نیز بازی کرده‌اند و پول خود را می‌خواهند.

محمدرضا رجبی: من برای تیم خرج کردم  ولی هنوز پس نگرفتم مشکلات ما خیلی زیاد است. فدراسیون خیلی بدهی دارد(با خنده).

علی عابدینی: برای قراردادهای ما سقف و کف مشخص کردند، گفتند غیر از این دو نیست و نخواهد بود. سقف بالا در شرایطی که کفش ملی اسپانسر شود، سقف پایین در صورتی که کفش ملی نباشد. بعد زیر کف، حدی را مشخص کردند ولی آن را باز هم ندادند. باشگاه‌های خارجی به رجبی قرارداد بالا پیشنهاد دادند ولی همین‌هایی که در فدراسیون تیم کفش ملی را ساختند به رجبی گفتند همان قدر را می‌دهیم تا ایران بازی کنی.

محمدرضا رجبی: اگر چند نفر می رفتیم تیمی به اسم کفش ملی از هم می پاشید. کلی قول و وعده دادند؛ فقط وعده وعید! ولی کدام یک از این وعده ها عملی شد من نمی‌دانم. جزو چراهایی است  که من نمی‌دانم.

*فدراسیون هیچ قراردادی با کفش نداشت

علی عابدینی: هیچ قراردادی با کفش ملی نداشتند فقط اسمش را آوردند ما از خدامون بود که طرف قرارداد داشته باشیم.

محمد سیاوشی: هنوز هم می‌گویند مشکلی ندارد و دنبال و پیگیر کفش ملی هستیم تا پول را بگیریم. راه اشتباه هیچ وقت به انتها نمی‌رسد.

محمدرضا رجبی: قبلاً یک قانون برای موسسه‌هایی که برای ورزش هزینه می‌کردند وجود داشت که سبب می‌شد معاف مالیاتی ‌شوند،  ولی این قانون را عوض کردند و معاف مالیاتی را برای بخش ورزش همگانی در نظر گرفتند. این مساله به هندبال ضربه زد.

*آیا قرارداد سفید و بدون مبلغ، قراردادهای بالا و بی‌ضابطه است؟

محمد سیاوشی: دو ساله لیگ نداریم. لیگی که سقف قرارداد بازیکنان 70 میلیون باشد که لیگ نیست. اکنون هم سرپرست فدراسیون گفتند که بازیکنان هندبال زیاد پول می‌گیرند. آقای اکبری آیا قرارداد سفید و بدون مبلغ، قراردادهای بالا و بی‌ضابطه است؟ یک فصل بازی در لیگ هندبال با هفت میلیون تومان آیا پول زیادی است؟ آن هم هفت میلیون که با فاصله دریافت شود؟

علی عابدینی: مگر لیگی هم داریم(باخنده). سقف قرارداد بازیکنان تیم قهرمان لیگ برتر گذشته 100 میلیون تومان بود، ولی حاضرم قسم بخورم که بازیکنان بیشتر از 40 – 50 میلیون دریافتی نداشتند، این مبلغ زیادی است؟ در هر رشته‌ ورزشی هر چه سقف قراردادها بالاتر رود یعنی آن رشته در حال پیشرفت و رشد است. این حرف خود آقای اکبری نیست مطمئنم.

محمدرضا رجبی: 70 درصد چک بازیکنان منیزیم فردوس برگشت خورده است. تنها چند بازیکن سقف قرارداد را دریافت کرده‌اند، کسی در لیگ قبل پولی نگرفت.

محمد سیاوشی: با این اوصاف ما در این دو سال به نظر شما لیگ داشتیم؟ تیمی که فدراسیون و مسئولان آن را با نام کفش ملی ساختند و با وجودی که هفت ملی‌پوش داشت به مقام چهارم رسید، چرا؟ به نظر شما این لیگ قشنگی است؟  پویا و کمک کننده به تیم‌ ‌ملی است؟ اصلا معلوم نیست هدف این لیگ چیست!

*جدول برنامه برگزاری مسابقات لیگ هندبال مشخص نبود

محمدرضا رجبی: قدیم این طور نبود. ما زمانی که اصفهان بازی می کردیم لیست هفت بازی بعد خود را داشتیم و مشخص بود که تا هفت هفته‌ بعد چه روزی بازی داریم و می‌توانستیم برنامه‌ریزی داشته باشیم و جدول مسابقات تا آخر لیگ تقریباً مشخص بود. ممکن بود به دلیل پخش تلویزیونی کمی متفاوت باشد و یک روز جلوتر یا عقب‌تر برگزار شود، ولی شروع و پایین آن مشخص بود.

محمدرضا رجبی: اما اکنون این موضوع که تاریخ برگزاری لیگ و حتی روز و ساعت برگزاری آن و اسامی بازیکنان از ابتدا مشخص نیست و فدراسیون آن را در اختیار ندارد، موضوعی است که سال‌ها با آن مواجه هستیم. این مشکلات هم به این دلیل است که هیچ وقت در زمان مقرر باشگاه‌ها مدارک خود را تحویل نمی دادند و این به موضوع اسپانسرینگ بر می‌گردد. اگر اسپانسر مشخص باشد و چند سالی در لیگ تیم دهد مطمئن است که در سال بعد هم تیم خواهد داشت و در موعد مقرر خود تیم را جمع و قراردادها را مشخص و مدارک خود را سر موقع ارایه می‌کند و اسامی بازیکنان خود را نیز مشخص می‌کند،  ولی در هندبال تاکنون که چند روزی تا برگزاری لیگ باقی نمانده است فقط چند تیم مشخص هستند. تیم ها در ‌دقیقه "90" بسته می‌شوند و دیگر به تاریخ نقل‌ و انتقالات نمی رسند، چون تکلیف معلوم نیست.

*به ریاست مهدوی از 20، هشت هم نمی‌دهم

محمد سیاوشی: به حاجی مهدوی و ریاستش از 20، هشت هم نمی‌دهم؛ دلایل آن را هم در خود فدراسیون و هم در کل کابینه فدراسیون می‌دانم، از آبدارچی گرفته تا بالا. از روزی که این جریانات پیش آمد هیچ کس حرفی نزد. برخی از مسئولان می‌دانستند که این اتفاقات خواهد افتاد اما حرف نزدند و عاقبت این شد. تعدادی هم که حرف زدند بر کنار شدند. شاید دلیل رفتن حسین دانش هم همین باشد من نمی‌دانم، شاید دلیل رفتن خیلی‌های دیگر هم همین مسائل بوده باشد. نمی‌دانم پشت این ماجراها چه کسی است؟

*آقای مهدوی چرا؟

محمد سیاوشی: اگر بخواهم یک جمله به مهدوی بگویم به او می‌گویم: ممنونم که همه ما را بدبخت کردی! واقعاً از حاج آقا مهدوی ممنونم که همه ما بازیکنان هندبال را بدبخت کرد و رفت. من اولین نفری بودم که فکر می‌کردم حاجی می‌آید و وضع هندبال را به گونه‌ای تغییر می‌دهد و من 31 ساله راحت تا 35 سالگی بازی کنم و از بازی کردن لذت می برم. اما با این شرایط اکنون من و خانواده‌ام می‌فهمیم که حاج آقا همه ما را نابود کرده است. امیدوارم خودش نیز این را بفهمد، البته الان فقط می‌توانم بگویم ممنونم که همه را بدبخت کردی و هیچ حرف دیگری ندارم.

علی عابدینی: من تنها به حاجی می‌گویم خسته نباشید، حاجی پس چرا کارت زرد و قرمزها را در نیاوردی!

محمدرضا رجبی: آقای مهدوی آخه چرا؟ من چراهایی زیادی از آقای مهدوی دارم! فقط هم می‌خواهم بگویم چرا؟

*ما ملی‌پوشان مدیون مهدوی نیستیم

محمد سیاوشی: من فقط امیدوارم حاج آقا، می‌آبادی، ظهرابی و تمام مسئولان فدراسیون روزی جرات پیدا کنند و در رسانه‌ها واقعیت‌ها را بگویند و از واقعیت‌ها فرار نکنند. مشکل ما این است که برنامه "90" نداریم. یک سال و نیم است که فرار کردند. تا در مورد واقعیت‌ها صحبت کردیم، یک دروغ دیگر به دروغ‌ها اضافه شد. امیدوارم روزی به  واقعیت‌ها برسیم و من هم باشم و بیینم که بگویند اشتباه کردم. اما قول می‌دهم که هیچ کدام هم قبول نکنند که اشتباه کرده‌اند، حاج آقا مهدوی تمام جامعه هندبال را مدیون خود می‌داند. من چه چیزی را باید مدیون حاج آقا باشد . در این مدت یک 1000 تومانی از طریق هندبال به زندگی‌ام وارد نشد، پس مدیون هندبال و حاجی نیستم.

محمدرضا رجبی: در سالی که گذشت نه لیگ خوبی داشتیم، نه تیم‌ ‌ملی در رده‌های مختلف داشتیم و نه حتی روابط خوبی داشتیم. ما هر بحثی رو بگوییم کلی اما و اگر  و داستانی دارد با این شرایط خیلی از هندبالی‌ها مدیون این افراد و مسئولان هستند.

محمد سیاوشی: یک سال مفت و مجانی در لیگ بازی کردم. حاجی برای ما چه کرد؟ فقط گفت پیگیر جذب اسپانسر است. دنبال پول برای ما نبود، دنبال پول برای فدراسیون بود.  هیچ کاری  برای ما بازیکنان نکرد. حتی پول‌هایی را هم که از طرق مختلف جذب کرد خرج بدهی ها کرد.

*جام ریاست جمهوری نمایش خوبی بود

محمدرضا رجبی: جام ریاست جمهوری هیچ کمکی به هندبال نکرد. مسابقات در رده‌های پایه بود باید نتایج آن را یک سال بعد می‌دیدیم. نوجوانان که نرفتند و چند سالی محروم شدند، جوانان هم که جهانی نشدند، پس نتیجه‌ و ثمره ای نداشت.

محمد سیاوشی: به نظر من جام ریاست جمهوری نمایش خوبی بود.

علی عابدینی: با آن وسعت برگزاری یک بار در اخبار ورزشی منعکس نشد پوششی از رسانه‌ها نداشت، پایدار هم که نبود. پس نتیجه‌ای نداشت.

*از رفتن مهدوی نه خوشحالم نه ناراحت

محمد سیاوشی: من نه خوشحالم نه ناراحت! من دوست داشتم حاجی بماند و تمام این مشکلات را که به وجود آورده بود، درست کند. عده‌ای را برکنار کند و شرایط آشفته را درمان کند.

علی عابدینی: الان باز تا یک رییس فدراسیون دیگر با رییس هیات‌ها برای جمع رای رایزنی کند و بخواهد یک کلاه دیگری سر ما بگذارد باید صبر کنیم. شاید چهار یا پنج ماه طول بکشد. آقای اکبری سرپرست فدراسیون نیز که فکر نمی‌کنم دلش بسوزد و برای جذب اسپانسر برای ما اقدام کند.

*شرایط لیگ برتر 1395 شرایط خوبی نیست

محمدرضا رجبی: وضعیت خوبی نیست. الان در شرایطی قرار داریم که کلاً باشگاه‌هایی هم که بودند دیگر رغبتی برای حضور در لیگ ندارند. الان سقف قراردادها 50-40 میلیون تومان است. سال گذشته سقف لیگ تا 200 میلیون هم بود که البته تنها چند نفر از بچه‌ها سقف قرارداد را گرفتند. اگر با این منوال که الان داریم پیش می‌رویم لیگ برگزار نشود خیلی بهتر است.

علی عابدینی: لیگ قبل تاریخ نقل‌ و انتقالات و نیم فصل مشخص نبود، هیچ چیز مشخص نبود. در زمان کوزه‌گری این اتفاق افتاد و بازی‌های لیگ را در سه‌شنبه‌ها به دلیل داشتن پخش تلویزیونی گرفت.

محمد سیاوشی: 16 سال لیگ بازی می‌کنیم، اما در این سال‌ها هیچ وقت تاریخ آن مشخص نبود. امسال هم که اصلاً هندبال نداریم، چه برسد به لیگ! آیا کاری از دست کسی بر می‌آید؟ ما همه این شرایط سخت را دیدیم. الان کسی می‌تواند شرایط ما را درست کند؟

*تعداد تیم های لیگ مشخص نیست!

محمدرضا رجبی: نمی‌دانم مسئولان چطور می گویند 9 تیم در لیگ حضور دارند. من متعجم. تعداد تیم‌هایی که دارند تمرین می‌کنند آنقدر نیست. الان تیم‌ها، سرمایه‌ها ومربی‌ها کجا هستند؟ همه آن  تیم‌هایی که اعلام آمادگی کردند به بازیکنان خود بدهکارند.

محمد سیاوشی: به قول خود فدراسیون 9 تا تیم اعلام آمادگی کردند ولی کدام بازیکن قرارداد بسته است؟ من خود حتی یک تماس هم نداشتم، هیچ بازیکنی قرارداد نبسته است.

علی عابدینی: می‌گویند 9 تیم ولی من بعید می‌دانم که 9 تیم اعلام آمادگی کرده باشد. به نظر من باید اسپانسرینگ را از لیگ جدا کنند چون اشخاص تعهدی نسبت به بازیکن ندارند، باید باشگاه‌های ثبت شده داشته باشیم. لیگ شش باشگاه داشته باشد، بهتر از یک لیگ با 12 تیم بدون تعهد است. ما در گهر زمین که بازی کردیم نمی‌دانید با چه درد سری پول گرفتیم.

*باید برنامه زمان‌بندی لیگ مشخص باشد

محمدرضا رجبی: وقتی یک تیم سرمایه گذاری می‌کند باید بداند چه منافع و چه برگشتی برای اسپانسر خواهد داشت. اسپانسر اگر اطمینان نداشته باشد که سودی برایش حاصل می‌شود که هزینه نمی‌کند. وقتی ببیند سر اسپانسرهای سال گذشته چه آمده قاعدتاً عقب می‌کشد. چند سالی هست که با مشکل عدم برنامه‌ریزی برای برگزاری لیگ مواجه هستیم.

علی عابدینی: برنامه‌های لیگ باید مشخص باشد تا حداقل پخش تلوزیونی گرفته شود. چه بازی‌های قشنگی در هندبال گذشته پخش نشد.

محمد سیاوشی: در برگزاری لیگ و چیدمان بازی‌ها یک نفر تصمیم نمی‌گیرد. کسانی که در  فدراسیون کار و وظایف خود را به خوبی انجام می‌دهند، انگشت شمار و خیلی کم هستند.

علی عابدینی: اینکه برنامه لیگ و بازی‌ها مشخص باشد، یک کار ساده است. ما همین را می‌خواهیم. یک ماه یک ماه عقب انداختن مسابقات لیگ خیلی بد است.

*هرچهه سریع‌تر باید رییس فدراسیون انتخاب شود

محمدرضا رجبی: باید سریعاً وضعیت مشخص شود. آقای اکبری هر چقدر هم مدیر لایقی باشد اکنون به عنوان سرپرست روی کار آمده است و یک سرپرست نمی‌تواند برنامه بلندمدت برای فدراسیون بگذارد و کاری بکند. بنابراین قدرت کافی به عنوان رییس فدراسیون را نخواهد داشت.

محمد سیاوشی: باید قبل از شروع لیگ رییس فدراسیون مشخص شود و لیگ جدید با رییس جدید برگزار شود. به نظر من همین فردا هم برای تعیین رییس دیر است. لیگ جدید با سرپرست شروع شود رییس جدید لیگ را بهم می‌زند و می‌خواهد یک لیگ جدید شروع کند.

علی عابدینی: به نظر من حضور اکبری در فدراسیون می‌تواند در حد پرداخت حقوق به کارمندان و جمع کردن حساب‌ها باشد کاری از دستش بر نمی‌آید وقت نمی‌گذارد.

*فدراسیون هندبال به یک مدیر قوی نیاز دارد

محمد سیاوشی: یک زمانی لیگ والیبال با 4 تیم برگزار می شد ولی با آمدن آقای یزدانی خرم، دوران و لیگ جدیدی در والیبال ایجاد شد و بعد از آن یک والیبال جدید در ایران دیدیم. اکنون هم هندبال به آن نقطه رسیده است. اکنون ما نیاز به یک مدیر قوی داریم. فقط و فقط مدیریت خوبی در برگزاری لیگ داشته باشد تا لیگ شرایط خوبی پیدا کند. رییس فدراسیون هندبال برای برگزاری لیگ باید در جامعه ارتباطات خوبی داشته باشد.

علی عابدینی: به نظر من هم رییس فدراسیون باید آدم قوی باشد مثل داورزنی و مشحون. به نظر من رییس فدراسیون نباید هندبالی باشد.

محمدرضا رجبی: رحیمی هم هندبالی نبوده فوتبالی بوده کسی هم از دوران رحیمی ناراضی نیست.

*اولویت کاری رییس فدراسیون باید اطمینان به اسپانسرها باشد

محمدرضا رجبی: اولین کار رییس فدراسیون این است که به اسپانسرها اطمینان خاطر بدهد که در قبال اسپانسری برای آن‌ها چه خواهد کرد.

محمد سیاوشی: قول یک پخش ساده تلویزیونی را به باشگاه بدهد.

علی عابدینی: صددرصد جذب باشگاه‌ها اولین اولویت رییس باید باشد.

*رییس فدراسیون هندبال نباید از خانواده هندبال باشد

محمد سیاوشی: رحیمی هم برگردد فکر نکنید اوضاع قبل تکرار می‌شود. فکر خانواده‌ هندبال یک سال و نیم پیش این بود که بزرگترین فردی که می‌تواند واقعاً به هندبال کمک کند مهدوی است. اما اکنون چه کسی می‌تواند به هندبال کمک کند؟ مهدوی با ارتباطاتش، با سن وهندبالی بودنش درد همه را می‌دانست، تمام موج‌های مثبت روی مهدوی بود. الان سراغ چه کسی برویم؟ واقعاً هیچ کس نیست. باید کسی باشه که بالاتر از مهدوی باشه پایین‌تر از مهدوی که فایده ندارد.

علی عابدینی: رییس فدراسیون هندبال از داخل خانواده‌ هندبال نباشد 100 درصد بهتر است.

محمدرضا رجبی: همیشه راس هرم در مدیریت ورزشی می‌تواند از آن رشته نباشد و افراد اجرایی باید از خود آن رشته انتخاب شوند. در فدراسیون مهم نفرات اجرایی است که هندبالی باشند. مدیر، مدیریت می‌کند و کارش جذب اسپانسر و مباحث کلان است.

*آقای گودرزی لطفا به ما هندبالی‌ها کمک کن!

علی عابدینی: گودرزی در دانشگاه تهران استاد ما بود ازش می‌خواهم به جای اینکه 40 مدیر دعوت کند یک بار 40 بازیکن دعوت کند و با آن‌ها صحبت کند. باید دانست که بازیکنان هستند که ورزش را بالا می‌برند و اگر ورزش هم زمین بخورد اولین نفر بازیکنان ضربه می‌خورند. یک مجمع با بازیکنان بگذارد و با بازیکنان درد و دل کند. اگر هندبال ورزشی بود که جایگاهی نداشت می‌توانست رهایش کند، اما هندبال است.

محمدرضا رجبی: به نظر من یک ذره مسئولان از هندبال دور شدند. اگر این تیم ملی با همین شرایط الان به آسیا برود به فینال می رسد پس باید توجه مسئولان بیشتر شود.

محمد سیاوشی: امیدوارم یک ذره دلشان برای هندبال بسوزد. آقای گودرزی لطفاً به ما هندبالی ها کمک کن! واقعا به ته خط رسیدیم. الان به عنوان یک رییس ما به شما نیاز داریم که به ما کمک کنید، نه زمانی که پر از پول و سرمایه و اسپانسر هستیم.

*خانواده هندبال کمک کنند تا هندبال به اوج خود بازگردد

محمدرضا رجبی: من در آخر از تمامی کسانی که واقعاً و خالصانه برای هندبال در تمامی دوره‌های گذشته و حال زحمت کشیدند تشکر می‌کنم و از تمامی دوستان و افرادی که در فدراسیون‌های گذشته کمک‌های شایانی به این رشته و پیشرفت این رشته داشتند خواهش می‌کنم که کناره‌گیری نکنند و قدم جلو بگذارند و به هندبال کمک کنند تا هندبال دوباره به اوج خود بازگردد.

گفت و گو و تنظیم : معصومه عبدالجوادی - خبرنگار ایسنا

انتهای پیام