به گزارش ایسنا، روزنامه نیویورک تایمز سرمقاله خود را به جیمز ماتیس، وزیر دفاع مستعفی آمریکا و اقداماتش به عنوان یکی از اعضای کابینه دونالد ترامپ، رییس جمهور آمریکا اختصاص داده که در پی اعلام تصمیم او برای خروج نیروهای آمریکایی از سوریه، از سمت خود استعفا کرد.

نیویورک تایمز در سرمقاله‌اش آورده است: جیمز ماتیس به عنوان وزیر دفاع هرچه در توان داشت انجام داد تا از نظام اتحاد جهانی‌ که آمریکا ۷۰ سال گذشته را صرف ایجاد و رهبری آن کرده بود، دفاع و حفاظت کند.

او در نامه استعفای خود نوشت، حضور آمریکا " در جهان آزاد ضروری است".

او در ادامه نوشت: قدرت ما به عنوان یک کشور به طرز انکارناپذیری به قدرت نظام منحصر به فرد و جامع اتحادها و شراکت‌هایمان وابسته است.

ظاهرا اما دونالد ترامپ که در کمپین انتخاباتی‌اش خواستار کاهش نقش آمریکا در عرصه جهانی و بیشتر هزینه کردن متحدانش بود و با رفتارش کشورهای رقیب را به جسارت بیشتر دعوت کرد، این نظر را ندارد.

برخی فکر می‌کردند به محض آن که ترامپ رییس جمهور آمریکا شود و بار ریاست جمهوری را به دوش گیرد، درباره حفظ امنیت کشور و آزادی جهان با تامل بیشتری تصمیم‌گیری خواهد کرد.

ماتیس که مردی محترم و منضبط است بیش از رکس تیلرسون، وزیر امور خارجه سابق ترامپ و هربرت ریموند مک‌مستر، مشاور امنیت ملی سابق کاخ سفید در برابر رویکرد درهم و برهم ترامپ در زمینه حکومت مقاومت کرد. او تلاش کرد از تصمیمات خطرناک و فکرنشده ترامپ جلوگیری کرده یا از شدت آن‌ها بکاهد و معمولا هم موفق به ایجاد تغییری در تصمیمات او می‌شد.

ماتیس به متقاعد کردن ترامپ برای خارج نشدن از ناتو کمک و برای اطمینان دادن به اروپا درباره پایبندی آمریکا به دفاع مشترک از این قاره تلاش کرد.

ماتیس البته همین اطمینان را به متحدان آسیایی آمریکا که با هشدار "چینِ مدعی" و "کره شمالیِ غیرقابل" پیش‌بینی روبه‌رو هستند، نیز داد. در همین حال ترامپ که از ارزش روابط با کره جنوبی مطمئن نبود، تهدید کرد که اگر سئول سهم بیشتری از هزینه استقرار نیروهای آمریکایی را پرداخت نکند، نیروهایش را از این کشور خارج خواهد کرد.

ترامپ در زمان شمشیربازی‌اش با کره شمالی، دستور خروج خانواده‌های نظامیان از کره جنوبی را در نظر داشت که پیونگ‌یانگ ممکن بود آن را مقدمه‌ای برای حمله آمریکایی‌ها تفسیر کند.

بنا به گزارش سی‌ان‌ان، ماتیس تلاش کرد تا ترامپ را از صدور این دستور منصرف کند؛ دستوری که هیچ‌گاه صادر نشد.

او همچنین دیگر دستورات غلط ریاست جمهوری را در خفا در میان بروکراسی پنتاگون از بین برد.

اگرچه ماتیس نتوانست از خروج آمریکا از توافق هسته‌ای ایران جلوگیری کند اما به تاخیر در این امر کمک کرد. او همچنین نتوانست از تغییر سیاست چند ده ساله آمریکا درباره خاورمیانه که با انتقال سفارت آمریکا به قدس و بدون دستیابی به پیشرفتی در جهت صلح صورت گرفت، جلوگیری کند.

در نهایت این تصمیم دونالد ترامپ برای خروج نیروهای آمریکا از سوریه بود که کاسه صبر جیمر ماتیس را لبریز کرد.

دونالد ترامپ روز چهارشنبه اعلام کرد که همه ۲۰۰۰ سرباز آمریکایی خود را از سوریه خارج خواهد کرد؛ تصمیمی که در ایران ، روسیه و ترکیه مورد استقبال قرار گرفت.

این اقدام همچنین خیانت تلخی به گروه‌هایی همچون کردها بود که بیش از ۱۰ سال در کنار سربازان آمریکا جنگیده و کشته شده بودند.

روسای جمهور مسلما قدرت اتخاذ چنین تصمیماتی را دارند اما آنان به طور مرسوم چنین تصمیماتی را با دقت می‌گیرند و درباره آن‌ها با متحدانشان هماهنگی به عمل می‌آورند، به ویژه اگر مبارزه‌ای در دستور کار باشد.

 اگر هم‌رزم‌هایی که در سنگر همسایه قرار دارند ناگهان به خانه بروند، سربازانی که باقی می‌مانند حق دارند احساس کنند که به آنان خیانت شده است.

در این شرایط ترامپ در تماسی تلفنی با رجب طیب اردوغان، رییس جمهور ترکیه گفت، اگر نیروهای ترکیه به سوریه و به نیروهای کرد – که متحدان آمریکا را نیز شامل می‌شوند- و آنکارا آنان را تروریست می‌داند، حمله کنند، با این امر مخالفتی نخواهد کرد.

ماتیس نتوانست کاری کند که ترامپ راه دیگری را پیش بگیرد. ترامپ حالا در نظر دارد که شمار نیروهایش در افغانستان را نیز کاهش دهد.

روسای جمهور قدرت زیادی برای اتخاذ سیاست امنیت ملی دارند اما کنگره نیز نقشی برای ایفا کردن دارد و اکنون باید مسئولیت خود را با قدرت اعمال کند.

قانونی که نظر وزرای خارجه و دفاع را در استفاده از تسلیحات هسته‌ای لازم می‌داند، مورد مناسبی برای شروع این امر است. مورد دیگر قانونی است که تایید کنگره برای خروج از ناتو و دیگر پیمان‌هایی نظیر پیمان منع موشک‌های هسته‌ای میان‌برد را لازم می‌داند.

پیش از آن اما سنا باید هوشیار بوده و خواستار نامزدی برای تصدی وزارت دفاع باشد که بیشتر به ماتیس شباهت داشته باشد تا ترامپ.

انتهای پیام