به گزارش باشگاه دانشجویان ایسنا، ردپای اکولوژیک ابزاری جهت کنترل و مدیریت منابع جهت اندازه گیری میزان آب، زمین، افراد و امکانات برای تولید منابع موردنیاز و دفع مواد زائد موردنیاز است. مقدار ردپای اکولوژیک با افزایش جمعیت، میانگین مصرف سرانه و نوع سامانه های تولید یا فناوری های مورداستفاده تغییر می کند.
ازاین رو عواملی همچون تغییر جمعیت، مقدار مصرف و سطح فناوری ها می توانند فاصله بین ردپای انسانی و توان تولید زیستی کره زمین را کم یا زیاد کند. ردپای اکولوژیکی، مصرف منابع طبیعی تجدیدپذیر را باظرفیت تولید زیستی طبیعت مقایسه می کند. برای نخستین بار در دهه ۱۹۸۰ ردپای اکولوژیکی بشر از توان زیستی کره زمین پیشی گرفت و این اضافه تقاضا از آن تاریخ به بعد همچنان ادامه دارد. مردم بیشتر کشورها معمولا بخشی از منابع مصرفی خود را از کشورهای دیگر تامین می کنند؛ بنابراین ردپای اکولوژیکی آن ها مجموع زمین های موردنیاز برای تولید این منابع بدون توجه به محل جغرافیایی آن ها به حساب می آید.
ردپای اکولوژیک در واقع شاخصی است که تقاضای بشر یا نیاز بشر به زمین و دریا برای تولید منابع موردنیاز و دفع پسماندها و ضایعات تولید شده را نشان می دهد.
"ضرورت"، "تعریف"، "اصول و مبانی"، "مفاهیم کلیدی"، "ساختار"، "ظرفیت بیولوژیکی" از جمله سرفصل های وبینار ردپای اکولوژیکی هستند که با حضور مطهره سعادت پور ـ عضو هیئت علمی دانشگاه علم و صنعت ایران روز چهار شنبه ۲۳ مهرماه، ساعت ۱۸، به صورت مجازی و در بستر اینترنت برگزار می شود.
علاقه مندان می توانند جهت شرکت در وبینار به لینک http://ocwvc.unreal.iust.ac.ir/r۷۴۵w۲efgsey و جهت کسب اطلاعات بیشتر به کانال تلگرام chemeng_iust @ مراجعه کنند.
انتهای پیام
نظرات