غلامرضا چمنپیرا در گفتوگو با ایسنا با اشاره به اینکه با پیشرفت و توسعه زندگی بشر خصوصاً در چند دهه اخیر، تحولاتی عظیم و بنیادی در نوع زندگی و نحوه نگرش آنها به طبیعت و جهان هستی ایجاد شدهاست، اظهار کرد: این موضوع با تأثیرگذاری بر الگوی رفتاری انسانها، دلایل بروز وضعیتهای جدید را در محیط طبیعی آنها فراهم کرده است که آسیبهای زیست محیطی در سطح ملی، منطقهای و جهانی از پیامدهای مهم آن به شمار میرود.
وی ادامه داد: از جمله عاومل مؤثر در بروز خسارات زیستمحیطی میتوان به افزایش رو به رشد جمعیت و نیاز روزافزون به جایگزینی و توسعه منابع جدید غذایی اشاره کرد.
چمنپیرا افزود: این امر از طریق تغییر کاربری اراضی، عدم برنامهریزی هماهنگ و بکارگیری روشهای غیراصولی در بهرهبرداری از حوضههای آبخیز، شرایط مناسبی را برای بروز سیلابهای سهمگین و تشدید دفعات آن به وجود آورده است.
این عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی لرستان عنوان کرد: در حال حاضر روند رو به رشد سیل در سالهای اخیر حاکی از این مهم است که اکثر مناطق کشور در معرض تهاجم سیلابهای مخرب قرار داشته و ابعاد خسارات و تلفات جانی و مالی سیل افزایش یافته است.
وی بیان کرد: بررسیهای انجام شده نشان میدهند که به دلیل تنوع شرایط اکولوژیکی، دستیابی به یک الگوی مشخص و یا ارائه دستورالعمل معین که بتواند دارای کاربرد یکسان در تمامی حوزههای آبخیز باشد میسر نیست، به همین دلیل بیشتر از شناخت حوزهها و مسائل آنها، اولویت عملیات آبخیزداری متناسب با پتانسیلهای موجود اجتنابناپذیر است.
چمنپیرا ادامه داد: استفاده غیر اصولی از اراضی، زمینه بر هم خوردن تعادل اکولوژیک حوضه را فراهم کرده که در نهایت افزایش پتانسیل سیلخیزی حوزههای آبخیز را به همراه دارد، با این حال یکیاز روشهای مهم و کاربردی مقابله با سیل و خشکسالی، انحراف آب و پخش شدن سیلاب است که باید بیشتر مورد توجه مدیران اجرایی قرار بگیرد.
این عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی لرستان تصریح کرد: ازجمله روشهای اصلی مهار سیلاب میتوان به حفاظت، حمایت و احیاء جنگلها و مراتع، احداث سیلبندها، سدها و مخازن و انحراف آب و پخش سیلاب اشاره کرد.
انتهای پیام
نظرات