حمام شیخ بهایی که نام آن با ماجرای رازآلود گرم شدن آب خزینه به واسطه یک شمع در اذهان عموم گره خورده، اوایل دوره صفویه به همت شیخ بهایی در کوی جماله ساخته شده و از معدود حمام های دو قلوی اصفهان است؛ یعنی طوری طراحی شده که همزمان زنان و مردان می توانسته‌اند از آن استفاده کنند. این حمام شامل دو بینه و گرمخانه، همچنین نمازخانه و سرویس بهداشتی است و بالغ بر هزار متر وسعت دارد؛ البته بخش هایی از آن که شامل حوضخانه و شربتخانه می‌شده، در حال حاضر تحت تملک افرادی است که در آن کارگاه نساجی برپا کرده اند و لازم است که نسبت به آزادسازی آن اقدام شود. اداره کل میراث فرهنگی استان اصفهان در سالهای اخیر نسبت به استحکام بخشی سقف این بنا اقدام کرده اما تکمیل عملیات مرمت و احیای این بنای نفیس نیازمند ورود سرمایه گذاران دولتی یا خصوصی است. معمار این حمام منحصر به فرد، شیخ بهایی است که از دانشمندان بزرگ عصر صفویه، که در علوم فلسفه، منطق و ریاضیات تبحر داشت و تالیفاتی در حدود ۸۸ کتاب و رساله از وی برجای مانده است، سال ۱۳۸۳ انجمن مفاخر معماری ایران مراسمی را در روز ۳ اردیبهشت مصادف با سالروز تولد شیخ بهایی برپا کرد و پیشنهاد کرد تا این روز به نام روز معماری شناخته‌ شود.