اغراق در ادبیات
-
اسماعیل امینی مطرح کرد
تحریف تاریخ؛ از برخی هیئت‌ها تا «اخراجی‌ها»
اسماعیل امینی با اشاره به دست بردن در وقایع تاریخی؛ از شعرهایی که در برخی هیئت‌ها خوانده می‌شود گرفته تا فیلم «اخراجی‌ها»، در عین حال از این‌که اغراق و مبالغه‌ای که از زبان شعر می‌شنویم تحریف نیست، می‌گوید.
-
گفت‌وگو با پوران کاوه
تقاص خاورمیانه‌ای بودن!
پوران کاوه با بیان این‌که صاحبان خرد و اندیشه را نمی‌توان به محدوده‌ای خاص محصور داشت می‌گوید: ادبیات در خاورمیانه با بهره‌مندی از بُغضی درگلومانده و انگشت‌هایی پینه‌بسته روی ماشه‌ها، مدام نقش صلح و آرامش را در نهانخانه‌های درون جا می‌گذارد و همچنان تقاص خاورمیانه‌ای بودن را پس می‌دهد.
-
شهریار عباسی:
تاریخ‌نویس نیستیم که جعل کنیم
شهریار عباسی با بیان این‌که داستان‌نویس تاریخ‌نویس نیست که بخواهد تاریخ را جعل کند، از فرار به داستان می‌گوید.
-
گفت‌وگو با نجمه دری
از مرز اغراق تا توهین به مقدسات
نجمه دری با شرح تمایز میان استفاده از اغراق در آثار ادبی و تاریخی، از مواردی می‌گوید که اغراق موجب می‌شود یک داستان تاریخی مجعول و ساختگی به وجود بیاید که به اصل و اساس مقدسات توهین می‌کند.
-
گفت‌وگو با علیرضا بهنام
رد اتهام شاعران به تحریف تاریخ
علیرضا بهنام که معتقد است جای تاریخ در شعر نیست، از این‌که لزومی ندارد شاعران گذشته را هم به تحریف تاریخ متهم کنیم، می‌گوید.
-
حسن اصغری:
تاریخ را دگرگون کرده‌ام!
حسن اصغری که معتقد است کار نویسنده کپی‌برداری نیست که وقایع عینی را گزارش کند، با اشاره به رمان تاریخی خود، «وعده‌گاه مرگ» می‌گوید که فقط پایان این اثر مقداری به تاریخ نزدیک است که البته آن را هم دگرگون و بازآفرینی کرده است.
-
میرجلال‌الدین کزازی مطرح کرد
وقتی اغراق سبب تحریف تاریخ می‌شود
میرجلال‌الدین کزازی که از غلو و اغراق به عنوان «گزافه شاعرانه» یاد می‌کند، می‌گوید نمونه‌هایی از آثار ادبی که به وقایع تاریخی پرداختند وجود دارد که اغراق در آن‌ها سبب تحریف تاریخ شده است.
-
گفت‌وگو با کریم رجب‌زاده
دروغی که زیبا می‌کند
کریم رجب‌زاده که معتقد است هیچ‌کس نمی‌تواند شاعر را محدود کند، می‌گوید: شاعر در شعر این اختیار را دارد که مبالغه کند که این در واقع همان دروغ است، اما دروغ به زیبایی شعر اضافه می‌کند.
-
گفت‌وگو با هادی تقی‌زاده
تاریخ‌نویسانی که غلام شاهان بودند نه غلام تاریخ
هادی تقی‌زاده که معتقد است استفاده از مبالغه در داستان‌های تاریخی کار دشواری است، با ذکر نمونه‌هایی از اغراق در آثار ادبی و تاریخی می‌گوید: اغلب تاریخ‌نویس‌ها غلام شاهان بودند و نه غلام تاریخ.
-
اکبر اکسیر عنوان کرد
از یک قاشق اغراق تا پوشاندن حقیقت
اکبر اکسیر با بیان این‌که شاعران و نویسندگان در هر کاری که انجام می‌دهند یک قاشق مرباخوری اغراق، مبالغه و غلو می‌ریزند تا به هدف‌شان یعنی جذب مخاطب برسند در عین حال از شاعرانی در تاریخ می‌گوید که حقیقت را می‌پوشانند.
-
گفت‌وگو با مشیت علایی
تاریخ را تحریف نکنید!
مشیت علایی با بررسی شیوه به‌کارگیری مبالغه در نگارش داستان‌هایی که به وقایع تاریخی می‌پردازند، می‌گوید: درست است که اغراق یا مبالغه به تخیل مربوط است، اما جوری نباشد که تاریخ را تحریف کنند.