دانشجوی معترض
-
دوصد گفته چون نیم کردار نیست
قطع کردن سخنرانی خود، دادن تریبون به نماینده دانشجویان معترض، از تریبون پایین آمدن و به عنوان یک مستمع روی صندلی نشستن و فقط بعد از پایان سخنرانی دانشجوی معترض به پشت تریبون برگشتن. همه اینها آن «عملی» است که از پزشکیان در این مراسم دیده شد. اگر او قرار بود ساعتها درباره ضرورت آزادی بیان، ضرورت آزادی مخالفت با رئیس جمهور و ضرورت شنیدن صدای معترضان و مخالفان صحبت کند، آن اندازه اثر نداشت که این «عمل» اثر داشت.
-
دانشجویان معترض؛ جماعتی «هیجانی» و نیازمند «درمان روانشناختی»؟
دبیر انجمن روانپزشکان ایران با تاکید بر لزوم ارائه پاسخی متناسب و سازنده به اعتراضات دانشجویان، گفت: برچسب زدن به رفتارهای معترضانه دانشجویان با عنوان «هیجانی» یا «نیازمند درمان»، استانداردی دوگانه میآفریند که از یکسو ابطال آموزشهای مدرن و پذیرفتهشدهی امروزی است و از سوی دیگر بر انگ ابتلا به مشکلات سلامت روان اضافه میکند و ماحصل آن ایجاد فاصله میان افراد نیازمند خدمات سلامت روان و سیستم خدمترسانی مربوطه خواهد بود.