عشق ابدی
-
نمایش عشقِ آنلاین / پرده پنجم
عاشقی میکنند، حتی به غلط!
بدون شک اغنای حس کنجکاوی را میتوان مهمترین عامل وایرال شدن برنامههایی مانند «عشق ابدی» و «بلایند دیت»ها و اقبال از بلاگرهای سبک زندگی دانست. کنجکاوی درباره آدمهایی که یا در یک جزیره دور هم جمع شدهاند تا مثلا به دنبال عشق واقعی باشند یا مقابل یک دوربین مینشینند و درباره یک رابطه عاطفی نسخه میپیچند و همه به یک میزان در فانتزیسازی از عشق نقش دارند. موضوعی که حجم بالای تولیدات رسانهای درباره آن میتواند نشان دهنده یک تغییر ذائقه در میان جوانان باشد؛ تغییری که البته مشخص نیست در آینده به چه نتیجهای ختم شود.
-
نمایش عشقِ آنلاین / پرده چهارم
میدانیم بد است، اما نگاه میکنیم!
«هرچه زردتر، بهتر» شعارِ این روزهای برخی برنامهسازان فضای مجازی است که مفاهیمی همچون عشق و رابطه عاطفی را هسته اصلی شکلگیری سناریوهای ساختگی کردهاند تا با خلق لحظاتی غیرواقعی، بر مخاطبان خود اضافه کنند، تبلیغ بگیرند و در نهایت با وجود اینکه حتی عده زیادی از مخاطبانِ خودشان هم معتقدند محتوایی که مشاهده میکنند چیزی جز به یک اصطلاح «زباله» نیست اما خط قرمزهای اجتماعی را به راحتی به بازی بگیرند.
-
نمایش عشقِ آنلاین / پرده سوم
کاسبی فانتزیفروشانِ عشق؛ از بلاینددیت تا عشق ابدی
تولید محتوا درباره رابطه عاطفی و صحبت از آن این روزها یکی از عناصر کلیدی جذب مخاطب در فضای مجازی و درآمدزایی شده است؛ موضوعی که البته تاثیر آن به سرعت در فضای حقیقی نیز مشاهده میشود. در این شرایط که از «بلایند دیت»ها گرفته تا «عشق ابدی» و بلاگرهای سبک زندگی در حال تغییر ذائقه جوانان نسبت به رابطه هستند، اساسیترین نکتهای که تا حدی مغفول مانده است؛ «فانتزیسازی» رابطه در ذهن گروه سنی مشخصی است که نه تجربه زیسته کافی دارند و نه حتی حاکمیت برنامهای برای آموزش سواد رابطه به آنها داشته تا از این تولیدات کارخانه خلق فانتزیهای عجیب و غریب از رابطه در امان باشند.
-
نمایش عشقِ آنلاین / پرده دوم
هیس؛ از «عشق ابدی» انتقاد نکنید!
«هیس! انتقاد نکنید که دیده نشود» این جمله یکی از مهمترین واکنشها به برنامه «عشق ابدی» است. برنامهای سخیف که این روزها و در فاصله کمتر از یک ماه که از آغاز پخش آن میگذرد، فضای حقیقی و مجازی را آنچنان تحت تاثیر قرار داده است که کمتر کسی پیدا میشود نام آن را نشنیده یا کلیپ کوتاهی از آن ندیده باشد. برنامهای که عمده نظرها پیرامون آن منفی است، اما با مخاطبان فراوان، بازدیدهای میلیونی میگیرد و معلوم نیست این «اسمش را نبر» چرا با وجود این حجم از ابتذالِ عیان بازهم مخاطب دارد؟