همان‌طور که نهال تجدد توصیف کرد...

روشنفکران ما در یک سنت کمی مضحک عادت داشتند که تصاویری از خود در هاله‌ای از دود سیگار و یا چانه تکیه داده بر دست و یا انگشتانی که به سمت گیجگاه اشاره رفته را آن هم در عکس‌های سیاه و سفید پرکنتراست، به عنوان هویت روشنفکرانه خود مخابره کنند. عادت داشتند موقع حرف زدن صدای خود را گرفته نشان دهند و با اخم‌های در هم تنیده مخاطب خود را نظاره کنند و از یک دایره لغات خاص و مشخص هم استفاده کنند.

۲۰ اسفند ۰۳ - ۱۰:۲۶