حسین آجرلو در گفت‌وگو با ایسنا با بیان اینکه صحنه سیاسی امروز لبنان در اثر پیامد  چندین موضوع به شدت بحرانی شده است، اظهار کرد: تحریم‌های بین‌المللی علیه جریان مقاومت در این کشور و کشور همسایه اش "سوریه" مشکلاتی را برای لبنان ایجاد کرده است با توجه به اینکه اقتصاد لبنان با اقتصاد سوریه ارتباط دارد و از دیگر سو بانکهای لبنانی به خاطر تحریم  جریان مقاومت با چالش هایی روبرو شده اند، این مسائل باعث ایجاد بحران اقتصادی و در پی آن تشدید بحران سیاسی در لبنان شده است.

وی با بیان اینکه در سال در سال ۲۰۱۹ شاهد یک سری اعتراضات خیابانی در بیروت بودیم و پس از آن انفجار بزرگی در بندر بیروت رخ داد، تصریح کرد : لبنان کشور کوچکی است و بندر مورد اشاره یکی از مبانی اصلی ورود و خروج کالا به این کشور بود و اتفاق افتاده در این بندر، خسارت های زیادی را برای لبنان به همراه آورد.

وی همچنین  با بیان اینکه بخشی از اقتصاد لبنان مبتنی بر گردشگری است  و گسترش شیوع بیماری کرونا باعث شده که صنعت توریسم در این کشور با چالش های عظیمی روبرو شود، ادامه داد: علاوه بر بحران های اقتصادی در لبنان در بحث سیاسی نیز شاهد شکاف‌های جدی در بین گروه‌های مختلف سیاسی در این کشور هستیم.

این کارشناس مسائل غرب آسیا با بیان اینکه در انتخابات ۲۰۱۸ در لبنان گروه ۱۴ مارس شکست خورد و گروه های نزدیک به جریان مقاومت حدود یک سوم موثر کرسی ها در پارلمان لبنان را به دست آوردند، خاطرنشان کرد:  در پی این اتفاق برخی از جریان‌های سیاسی در لبنان به سمت اردوکشی خیابانی رفتند و اختلافات سیاسی در این کشور را تشدید کردند.

آجرلو  با تاکید بر اینکه دخالت های خارجی باعث شده که شکاف سیاسی در لبنان بیشتر شود، افزود: گروه های مقاومت قائل به تعامل سیاسی هستند ولی گروه های مقابل که به نوعی دارای وابستگی به کشورهای عربی و غربی هستند تاکید بر این  این دارند  که نمایندگان مقاومت نباید در کابینه حضور داشته باشند.

وی با اشاره به ماموریت واگذارشده به سعد حریری  برای تشکیل کابینه گفت: در پی توافقی که بین گروه های سیاسی لبنان  صورت گرفت سعد حریری مامور شد تا یک کابینه توافقی را ایجاد کند، این پروسه چندین ماه طول کشید و او  بر خلاف توافق صورت گرفته تلاش داشت  اهداف برخی از کشورهای غربی را در این فرایند محقق کند و  نقش برخی از گروه‌های سیاسی را نادیده بگیرد، چنان که حاضر نبود وزرای مرتبط با رئیس جمهور را منصوب کند و این عمل  باعث تشدید اختلافات شد.

این کارشناس مسائل غرب آسیا با اعتقاد بر اینکه سعد حریری و متحدانش وضعیت نابسامان اقتصادی لبنان را برای پیشبرد اهدافشان به گروگان گرفته اند، افزود: آنها به دنبال این هستند که جریانهای مقاومت که بخش عمده ای از ساحت سیاسی لبنان هستند را نادیده بگیرند و این  موضوع منجر به شکست در تشکیل کابینه از سوی سعد حریری  شد.

آجرلو با اشاره به بیانیه ها و اظهار نظرهایی که در این مدت  از سوی سعد حریری و جریان وابسته به آن منتشر  شده است، گفت: به نظر می رسد که او در این ۹ ماه اهتمام ویژه ای برای تشکیل کابینه نداشته چرا که در دنیای واقعی تشکیل کابینه توافقی بر بستر تعاملات سیاسی شکل می گیرد.

وی همچنین در پاسخ به این سوال که برخی از شخصیت های سیاسی و سلبریتی در لبنان، ایران را متهم به دخالت در امور لبنان کرده‌اند، اظهار کرد: نوع نگاه و سابقه سیاسی کسانی که این نوع مواضع  را مطرح کرده‌اند، مشخص است آنها وابسته به جریان های سیاسی مشخصی هستند و اتخاذ این گونه موضع‌گیری ها  از سوی انها مسئله جدید نیست.

آجرلو  با بیان اینکه مردم در لبنان از خلاء قدرت در این کشور و ناکارآمدی دولت ها خسته  شده‌اند و کمک های بین المللی به این کشور نیر معطوف به تحقق برخی از شروط سیاسی شده است، افزود : برخی جریان‌های سیاسی در لبنان با استفاده از نفوذ رسانه‌ای  و شبکه‌های مجازی سعی دارند راهبرد خود یعنی حذف جریان مقاومت از کابینه را محقق کنند در حالی‌که در عرصه سیاسی آنچه که تعیین کننده است آرای مردم است و در آخرین انتخاباتی که در لبنان برگزار شد، نوع آراء مردم  مشخص کرد که آنها  به چه گروهی تمایل دارند.

این کارشناس مسائل غرب آسیا با اعتقاد بر این که از  شواهد امر  برمی‌آید که اگر حتی انتخابات مجددی  در لبنان برگزار شود نتایج آن چندان با نتایج انتخابات در سال ۲۰۱۸ تفاوت نخواهد داشت و تغییر چندانی در ساحت سیاسی لبنان رخ  نمی دهد، تصریح کرد : سعد حریری  اعلام کرده بود که می خواهد  دولت غیر سیاسی در لبنان  تشکیل دهد ولی مسئله این است چگونه یک کابینه می‌تواند غیر سیاسی باشد، در حالی که رئیس کابینه خود یک شخصیت کاملا سیاسی است؟

انتهای پیام