امیرمحمد اصغری، فعال فرهنگی و رسانه‌ای، در یادداشتی که به صورت اختصاصی در اختیار ایسنا قرار داده است در رابطه با فیلم ملاقات خصوصی به کارگردانی امید شمس آورده است: 

«ملاقات خصوصی یک فیلم فریبکار است؛ این فیلم مخاطب را با وارد کردن تلخی بسیار ناشی از مسائل عاطفی و احساسی سخت همراه خود نگه‌می‌داشت تا بتواند در کنارش حرف‌های دیگری را به خوردش دهد. البته شاید کارگردان نظرش این‌گونه نباشد؛ چراکه به وضوح تقلیدی تلفیقی از فیلم‌های اجتماعی دیگر به صورت یکجا در این فیلم دیده می‌شود که البته برای فیلم اولی‌ها آنقدر هم بد نیست. فارغ از کارگردان فیلم مسائل و مصادیق ناعدالتی اجتماعی و طبقات محروم را فریاد می‌زند که البته این خود به تنهایی امری پسندیده است، اما مشکل آنجایی پدید می‌آید که در لحظه پاسخ به سوالات مخاطب در مورد ناعدالتی اجتماعی از موضع انصاف پایین آمده و بی‌عدالتی حقوقی و عمل خلاف قانون را پیشنهاد می‌دهد. 

ملاقات خصوصی می‌گوید قاچاق کنید، دزدی کنید، یکدیگر را فریب دهید، از انسان‌ها سوءاستفاده کنید و... این می‌شود که در فیلم همه انسان‌ها به نوعی خلافکار هستند و این رویه تا جایی شدت می‌یابد که حتی تنها شخصیت مثبت فیلم نیز مجبور به انجام قاچاق مواد مخدر می‌شود. فیلم در برخی لحظه‌ها می‌خواهد اخلاق را در شخصیت اصلی نشان دهد، اما مبنای درستی را برای خود اخلاق اتخاذ نکرده و تنها یک تلقی مسیحی از اخلاق را که اتفاقا موجب گسترش بی‌عدالتی و قوی‌تر شدن ظالمان می‌شود را پیشنهاد می‌دهد؛ اگر یکی در گوش راستت زد گوش چپت را تعارف کن. البته لازم به ذکر است که این همه تلخی با صحنه‌هایی اروتیک و بعضا عاشقانه برای برخی قابل تحمل و جذاب می‌شود، اما این جذابیت تله روباه است برای کلاغ. در کل این فیلم نه تنها نیاز امروز جامعه ما نیست، بلکه مخرب و زیانبار برای مخاطبانی است که غیر مسلح به دیدن فیلم می‌روند.»

بهترین بودن ملاقات خصوصی در جشنواره فیلم فجر نشان‌دهنده ضعف عمیق باقی آثار است

کوثر صدری، فیلمساز نیز در یادداشتی که به صورت اختصاصی برای ملاقات خصوصی در اختیار ایسنا قرار داده، آورده است:

«ملاقات خصوصی اولین فیلم بلند امید شمس است؛ البته که او پیش از این در کارنامه‌ خود آثار قابل توجهی در فیلم کوتاه دارد. ملاقات خصوصی فیلمی است که در جشنواره‌ امسال بسیار دیده شد و با وجود نقدهای زیادی که به آن وارد شده، قابل ستایش است، اما عدم فیلم‌نامه‌ پرده‌بندی شده ۹۰ دقیقه‌ای، طولانی شدن فیلم‌نامه که بی‌دلیل است و توجیهی ندارد و بسیاری از موارد دیگر از ضعف‌های آن است. البته که این موارد باز هم با کارگردانی‌ و میزانسن‌های درست تا حدی جبران شده است.

باید پذیرفت همین که ملاقات خصوصی جزء بهترین‌های جشنواره‌ فجر است نشان از ضعف عمیقی از بقیه‌ فیلم‌های جشنواره امسال دارد که جای تأسف‌ است و جای این سوال که در هیات انتخاب دقیقاً چه اتفاقی رخ می‌دهد؟ در هر صورت همین امر که با وجود نقدهای زیادی که می‌توان به فیلم وارد کرد، اما استقبال زیادی از این فیلم شده می‌تواند به ما نشان دهد که انگار هنوز فیلم‌های عاشقانه مخاطب خود را دارد و مخاطب دوست دارد در سینما بنشیند. حتی به تماشای عشقی که می‌تواند حدس بزند پایانش نافرجام هست! پس همین امر نشان از اهمیت صحبت درباره‌ ماهیت داستان دارد.  

به گمان من این طبیعی بودن و طبیعی رواج دادن فرایند ازدواج که پشتش منطقی ندارد، خطرناک است. از علاقه‌ای که بدون هیچ منطقی شکل می‌گیرد گرفته تا ازدواجی که با هیچ منطقی در آن شرایط قابل قبول نیست. اینکه این مدل آشنایی و سریع رسیدن به ازدواج به این سرعت اتفاق بیفتد و برچسب چیزی به اسم عشق به آن بخورد شاید شاعرانه باشد، اما غیر واقع‌بینانه‌ است. علی‌رغم این مشکلات می‌توان گفت امید شمس نشان می‌دهد که هنوز می‌توان به الگوهای تکرار شده در سینمای ایران نزدیک شد و البته در دل همین الگوها، مسیر تازه‌ای را که منحصر به یک فیلم‌ساز است پیدا کرد. در نهایت باید گفت ملاقات خصوصی فیلم قابل‌ستایشی است که هم می‌تواند در چندین رشته از مدعیان نامزدی سیمرغ بلورین باشد و هم اینکه ما را برای دیدن فیلم‌های بعدی امید شمس کنجکاو کند.»

انتهای پیام