به گزارش ایسنا، اساسنامه جدید فدراسیون های ورزشی پس از تغییراتی در کمیسیون اجتماعی هیات دولت و طرح در کمیته تطبیق قوانین مجلس در مهر ماه سال ۹۸ به تصویب رسید و در آذر ماه همان سال نیز برای اظهارنظر و تایید نهایی به شورای نگهبان ارجاع شد تا پس از تایید، جهت اجرا به دولت ابلاغ شود، اما حدود ۲۰ماه طول کشید تا نهایت در شنبه ۱۲ تیر از سوی سخنگوی شورای نگهبان اعلام شد که چهارشنبه ۹ تیرماه ۱۴۰۰ اساسنامه فدراسیونهای ورزشی آماتوری جمهوری اسلامی ایران، مورد بررسی قرار گرفته و مغایر با شرع مقدس و قانون اساسی شناخته نشده تا اینگونه به تایید شورای نگهبان برسد و در نهایت ۱۹ تیرماه بود که از سوی معاون اول سابق رییس جمهوری جهت اجرا به وزارت ورزش و جوانان ابلاغ شد و اواخر مردادماه بود که از سوی این وزارتخانه جهت اجرا به فدراسیون های ورزشی ابلاغ شد.
بر اساس تبصره ۱ ماده ۱۳ اساسنامه جدید فدراسیونهای ورزشی، در صورتی که رییس فدراسیون عزل یا مستعفی شده و یا با غیبت بیش از سه ماه داشته و یا به موجب آرای مراجع ذیصلاح منع ادامه فعالیت داشته باشد، رییس مجمع میتواند سرپرست فدراسیون را تا زمان تشکیل مجمع عمومی (حداکثر ظرف شش ماه) تعیین کند.
حال اما مسائل و نکات مهمی در رابطه با فعالیت یک فدراسیون ورزشی تحت عنوان سرپرستی وجود دارد که میتواند امور مربوط به آن فدراسیون تحتالشعاع قرار دهد و پیامدهای منفی به دنبال داشته باشد؛ به طور حتم یکی از مهمترین مسائلی که باید مدنظر قرار گیرد این که در صورت تعیین سرپرست، اختیارات وی محدود باشد چراکه در طول دوران سرپرستی، ممکن است تعهدات مالی ایجاد شود و شاهد ریختوپاشهای مالی فراوان باشیم. فردی که به عنوان سرپرست انتخاب میشود و قرار هم نیست به عنوان رییس انتخاب شود تعهدی نسبت به مسائلی مالی فدراسیون ندارد و به طور حتم دلیلی برای اعمال سیاستهای انقباضی مالی هم نمیبیند و میتواند تا جایی که امکان دارد از جیب خزانه فدراسیون خرج کند و در نهایت نیز به کسی پاسخگو نباشد.
در عین حال نباید سرپرست بر اساس سلیقه انتخاب شود و هیچگونه متر و معیاری برای تعیین سرپرست فدراسیونهای ورزشی وجود نداشته باشد و ضروری است که وزارت ورزش و جوانان در این رابطه دستورالعمل خاصی را تدوین کرده و ملاک عمل قرار دهد تا شاهد آسیب رسیدن به یک فدراسیون ورزشی قبل از برگزاری مجمع انتخاباتی نباشیم.
تصمیم به ایجاد تغییرات مدیریتی در بخشهای مختلف فدراسیون از سوی سرپرست، دیگر مسئلهای است که باید به آن توجه داشت؛ شاید این تغییرات با سیاستهای رییس بعدی فدراسیون ورزشی همسو نباشد و به احتمال فراوان باز هم تغییرات مدیریتی در صورت روی کار آمدن رییس جدید شکل میگیرد و در طول چند ماه افراد مختلف در بخشهای یک فدراسیون مشغول به کار میشوند و هیچ سیاست و برنامه مدونی در این راستا وجود نخواهد داشت و در نهایت حاصل این چرخه چیزی جز لطمه به فدراسیون و رشته ورزشی، نیست.
مسئله بسیار مهم دیگر اینکه در بحث انتخابات فدراسیونهای ورزشی حساسیت بسیاری در مورد دبیر مجمع وجود دارد و نباید شرایط به گونهای رقم بخورد که دبیر مجمع زیر چتر و سایه سرپرست قرار داشته باشد و هیچگونه اختیاری از خود نداشته باشد چرا که دبیر مجمع به منظور پیشبرد صحیح برگزاری مجمع انتخاباتی، نیازمند استقلال و اختیار طبق اساسنامه است و نباید این وظایف و اختیارات تحتالشعاع نفوذ و قدرت رییس فدراسیون ورزشی مربوطه قرار گیرد.
مسئله قابل تامل دیگر اینکه نقدهای مختلفی در خصوص فعالیت رییس قبل از برگزاری مجمع انتخاباتی فدراسیون ورزشی وجود دارد و برخی کارشناسان معتقدند که ممکن است مهندسی انتخابات از سوی رییس فدراسیون صورت گیرد، بنابراین ورزش ایران قبل از برگزاری مجمع انتخاباتی فدراسیونهای ورزشی با یک شمشیر دو لبه روبرو است؛ فعالیت رییس فدراسیون و امکان مهندسی مجمع یا فعالیت سرپرست و احتمالا به جای ماندن یک ویروانه مالی و مدیریتی! اتفاقی که نیازمند تدبیر و چارهاندیشی وزارت ورزش و جوانان است تا یک فدراسیون ورزشی در بحبوحه مجمع انتخاباتی، قربانی منافع شخصی و جمعی عدهای خاص نشود.
انتهای پیام
نظرات