به‌نقل از نوروساینس و بر پایه بررسی کاکرین (Cochrane)، تحریک نخاع، فناوری پزشکی پیشنهادی برای معالجه افراد مبتلا به کمردرد مزمن، تسکین طولانی مدت را فراهم نمی‌کند و ممکن است آسیب‌زا باشد.

تصور می‌شود تحریک نخاع با کاشت دستگاهی کار می‌کند که پالس‌های الکتریکی را به نخاع می‌فرستد تا سیگنال‌های عصبی را قبل از رسیدن به مغز قطع کند.

این تحقیق داده‌های بالینی منتشر شده در مورد تحریک نخاع را مورد بررسی قرار داد. این تحقیق شامل کارآزمایی‌های کنترل شده تصادفی است که به‌عنوان قوی‌ترین روش برای اندازه‌گیری اثربخشی یک درمان در تحقیقات پزشکی در نظر گرفته می‌شود.

محققان نتایج ۱۳ کارآزمایی بالینی را مورد بررسی قرار دادند، با نگاهی به داده‌های ۶۹۹ شرکت‌کننده، درمان تحریک نخاعی با دارونما یا بدون درمان برای کمردرد را مقایسه کردند.

بررسی‌های کاکرین مورد اعتماد محققان، متخصصان پزشکی و سیاستگذاران است زیرا از روش‌های قوی برای ترکیب شواهد از منابع متعدد استفاده می‌کنند و تأثیر تعصب و خطای تصادفی را که می‌تواند مطالعات فردی را کمتر قابل اطمینان کند، کاهش می‌دهند.

این بررسی به این نتیجه رسید که تحریک نخاع برای درمان کمر درد بهتر از یک دارونما نیست و به احتمال زیاد برای افراد مبتلا به کمر درد، هیچ فایده‌ای ندارد و یا کیفیت زندگی آنان را بهبود نمی‌بخشد.

تاکنون اطلاعات بالینی کمی در مورد اثربخشی طولانی مدت تحریک نخاع منتشر شده است.

محققان همچنین دریافتند که عوارض جانبی نامطلوب جراحی در مجموع به‌صورت ضعیفی ثبت شده است و مانع از آن می‌شود که سطح خطر مربوط به آن را مشخص کنند. مضرات ناشی از تحریک طناب نخاعی می‌تواند شامل آسیب عصبی، عفونت و حرکت سیم‌های الکتریکی باشد که همگی ممکن است به جراحی‌های مکرر نیاز داشته باشند.

یافته‌های بازبینی شده به کارگروه بررسی فهرست پروتزهای وزارت بهداشت فدرال و مراقبت از سالمندان ارسال شده است. این کارگروه در حال بررسی واجد شرایط بودن پروتزهای فعلی است که توسط مدیکر (برنامه ملی بیمه درمانی دولتی در ایالات‌متحده) کمک هزینه دریافت می‌کنند.

در استرالیا، ایمنی و عملکرد بلندمدت دستگاه‌ها نیز توسط اداره کالاهای درمانی، مرجع نظارتی این کشور برای کالاهای درمانی، دوباره مورد ارزیابی قرار می‌گیرد.

دکتر آدریان تریگر، محقق ارشد سلامت اسکلتی عضلانی دانشگاه سیدنی استرالیا گفت: تحریک نخاع تهاجمی است و هزینه مالی زیادی برای افرادی دارد که جراحی را به‌عنوان آخرین راه‌حل برای کاهش درد خود انتخاب می‌کنند. بررسی ما نشان داد که فواید و مضرات درازمدت به‌طور اساسی ناشناخته است و در مورد داده‌های بالینی حاکی از مزایای پایدار برای عمل جراحی نسبت به هزینه‌ها و خطرات آن نیست.

تریگر ابراز کرد: کمر درد یکی از دلایل اصلی معلولیت در سراسر جهان است. یافته‌های ما بیشتر بر نیاز فوری بررسی تنظیمات بودجه  برای مراقبت از درد مزمن تأکید می‌کند تا به بیماران در تسکین درد کمک کند. درمان‌های فیزیکی و روان‌شناختی مبتنی بر شواهد برای کمر درد وجود دارد. اطمینان از دسترسی به این درمان‌ها ضروری است.

گروه بررسی، شکاف‌های متعددی را در داده‌های بالینی یافت. هیچ مطالعه‌ای وجود ندارد که تأثیر طولانی مدت (بیش از ۱۲ ماه) تحریک نخاع بر کمر درد را بررسی کند. طولانی‌ترین مورد یک کارآزمایی ۶ ماهه بود. اکثر کارآزمایی‌های بالینی فقط به تأثیر فوری دستگاه پرداختند که یک بازه زمانی کمتر از یک ماه است.

گروه تحقیق فهرستی از توصیه‌ها ارائه کرد، از جمله اینکه آزمایش‌های بالینی تحریک نخاع در آینده حداقل ۱۲ ماه باشد، تعداد افرادی که عوارض جانبی را تجربه می‌کنند، به‌وضوح ثبت  و با سایر گزینه‌های درمان درد مقایسه شوند.

پروفسور کریس ماهر، یکی از مدیران سلامت اسکلتی عضلانی سیدنی بیان کرد: بررسی ما نشان داد که مزایای بالینی افزودن تحریک نخاع برای درمان کمر درد ناشناخته باقی مانده است. وقتی با این واقعیت که این دستگاه‌ها بسیار گران هستند و اغلب خراب می‌شوند همراه شود، به‌وضوح مشکلی در اینجا پیش می‌آید که باید برای تنظیم‌کننده‌ها نگران کننده باشد.

یک تحقیق دیگر، تأثیر تحریک نخاع در مقابل دارونما را در افراد مبتلا به درد مزمن بررسی کرد. این تحقیق مشابه با بررسی کاکرین، به این نتیجه رسید که شواهدی برای پیشنهاد مزایای طولانی مدت در درمان درد مزمن وجود ندارد.

انتهای پیام