شهربانو سلطانعلیان صبح سه شنبه ۱۶ خرداد در گفتگو با خبرنگاران اظهار کرد: در سال‌های گذشته از ۱۷۰ هزار هکتار زمینی که در آن کشت دوم انجام می‌شد، بقایای حدود ۵۰ درصد از این زمین‌ها آتش‌زده می‌شد، اما با اطلاع‌رسانی و آموزش‌های کارشناسان جهاد کشاورزی گلستان، این رقم در سال‌های اخیر به ۱۰ درصد کاهش یافته است.

وی با بیان اینکه آتش زدن بقایای کشاورزی موجب از بین رفتن ریز مغذی‌های درون خاک و بهم ریختن سیستم حیات خاک می‌شود، افزود: همواره یکی از عوامل ایجاد آتش سوزی در جنگل‌های مجاور زمین‌های کشاورزی و یا محصولات زمین‌های همسایه، آتش زدن بقایای محصول است.

مدیر ترویج جهاد کشاورزی استان ادامه داد: با توجه به خسارت شدیدی که آتش زدن بقایای گیاه به خاک وارد می‌کنند، آتش زدن ۱۰ درصد اراضی هم زیاد است و باید این عدد به صفر برسد زیرا با آتش زدن کاه و کلش باقی مانده از بقایای گیاه، تمام موجودات ذره بینی موجود در سطح صفر یا پنج سانتی‌متری خاک از بین ‌می‌روند و اکوسیستم خاک نابود می‌شود.

به گزارش ایسنا، در بسیاری از مناطق غله خیز جهان بقایای غلات را پس از برداشت می‌سوزانند این عمل تأثیراتی را بر روی ویژگی‌های فیزیکی، شیمیایی، بیوشیمیایی و میکروبی خاک بر جای می‌گذارد. آتش زدن مزرعه بعد از برداشت محصول مانند سم پاشی، آسان‌ترین راه ولی بدترین و پرخطرترین شیوه‌ای است که برای تسریع در آماده‌سازی مزرعه برای کشت بعدی انجام می‌شود.

بقایای گیاهی کاربردهای فراوانی دارد که از آن جمله می‌توان به ایجاد پناهگاه برای موجودات ریزخاکزی، موانعی در مقابل قطرات باران، تأمین غذای دام، مصارف سوختنی و اصلاح خاک اشاره کرد. آتش زدن یک عمل سریع و حاد برای تغییر محیط است، این عمل در اکوسیستم‌های طبیعی و اکوسیستم‌های تحت مدیریت انسان از قدرت تخریبی و آلوده کنندگی بسیار زیادی برخوردار است.
انتهای پیام