منیژه معصومی؛ نویسنده و کارگردان، این اثر را با الهام از اتفاق‌های واقعی خلق کرده‌است.

معصومی در گفت‌وگو با ایسنا درباره چرایی ساخت این تئاتر گفت: همه ما والدینی داریم که هم‌زمان با بالارفتن سن‌شان، نحوه رفتار ما با آنها دچار چالش‌ می‌شود که کاملا طبیعی است، این تغییر رفتار و بروز چالش‌ها باعث شد تا ایده اجرای تئاتری با مضمون زیست سالمندی و با اجرای سالمندان به ذهنم خطور کند.

پیامدهای منفی تنهایی سالمندان بر جامعه

این نویسنده با بیان این که در گذشته سبک زندگی خانواده‌ها به گونه‌ای بود که فرزندان پس از ازدواج نیز در کنار والدین می‌ماندند و خانواده‌ای بزرگ‌تر تشکیل می‌دادند، گفت: در زندگی مدرن امروز و با تغییر سبک زندگی خانواده‌ها، به‌طور معمول فرزندان به دلایل گوناگون مانند مهاجرت، دور از والدین زندگی می‌کنند که این موضوع سبب تنهایی والدین در زمان سالمندی می‌شود.

این کارگردان هنری تنهایی سالمندان را بزرگ‌ترین درد و معضل بشر توصیف کرد که حتی از بیماری سرطان نیز پیامدهای منفی بیشتری در جامعه دارد و به‌راحتی می‌تواند انسان سالمند را از زندگی‌کردن عادی دور کند.

لزوم توجه دولت و خانواده‌ها به شیوه نگه‌داری از سالمندان

معصومی بیان کرد: با توجه به نیازهای ویژه سالمندان و حرکت جامعه به سمت کهنسال ‌شدن، لازم است که به مقوله سالمندی اهمیت بیشتری داده شود تا توجه دولتمردان و همین طور خانواده‌ها و فرزندان به این موضوع بیش از پیش جلب شود.

وی متن داستان تئاتر « آخرین بار کی مادرت را بوسیدی؟» را براساس تجربیات و خاطرات شخصی و همچنین نگاهی به تجربیات سایر خانواده‌ها خلق کرده‌است.

این کارگردان هنری با اشاره به اجرای نخست این اثر با نام «خانه» در جشنواره تئاتر کاسپین که اسفند ماه سال گذشته در بابلسر برگزار شد، گفت: در نخستین تجربه این نمایش را با همکاری سالمندان مرکز مینا با مدیریت دکتر افتخاریان اجرا کردم. بازیگران آقا و خانم سالمند و در سنین ۸۰ به بالا بودند و بازیگر جوان ما در نقش دختر نیز توانخواه جسمی حرکتی بود.

معصومی بیان کرد: اجرای این نمایش بازخورد بسیار خوبی در جشنواره کاسپین داشت و داوران بسیار تحت‌تأثیر قرار گرفتند. استادانی که از اداره‌کل بهزیستی آمده بودند پیشنهاد دادند که این تئاتر را برای اجرای عموم آماده کنم؛ چراکه برای جامعه بازخورد و تأثیر مثبت و آموزنده دارد.

بی‌توجهی اداره‌ها نسبت به حمایت از سالمندان

این کارگردان هنری با بیان این که در سال جاری نیز این نمایش را برای تماشای عموم آماده کرده‌ام، اضافه کرد: در اجرای امسال سالمندان مرکز مینا به دلیل مشکلات جسمی و خانوادگی نتوانستند با ما همکاری کنند و از ابتدای سال برای انتخاب بازیگر تلاش خودمان را شروع کردیم. درحقیقت سعی داشتم از سالمندانی که شهروند معمولی هستند برای اجرا استفاده کنم.

وی با اشاره به مسیر طولانی انتخاب بازیگران این اثر گفت: سرانجام برای اجرای امسال از سالمندان سرای مهر دعوت کردم. پس از ساخت نمایش برای جذب حمایت به استانداری و سایر اداره‌ها رفتم که تنها تشویقم کردند؛ اما مورد حمایت قرار ندادند. اداره‌کل فرهنگ و ارشاد نیز سالن بلک‌باکس را به ما داد که شرایط مناسب برای بازی هنرمندان سالمند ما را نداشت و سرانجام با همکاری حوزه هنری سالن اجرا به ما داده شد.

ساخت نمایش با هدف شاد کردن و امیدبخشی به جامعه

معصومی از شهرداری ساری برای نصب نکردن بنرهای این نمایش در سطح شهر گلایه کرد و گفت: در تئاتر هیچ‌وقت دنبال سودآوری نبودم و همیشه دوست داشتم به مردم برای شاد شدن و افزایش امید و آگاهی کمک کنم. به نظرم سالمندان ساری به خانه سالمندان مناسب نیاز دارند، مهر و محبت خانواده برای آنان ارزشمند است و فرزندان می‌توانند با تلفن احوال والدین خود را بپرسند.

این کارگردان افزود: سالمندان باید در شرایطی زندگی کنند که به بیماری‌های جسمی و روحی دچار نشوند و به زندگی ادامه دهند، تحقق این کار نیاز به همت جمعی دارد؛ چون همه ما در این شرایط قرار می‌گیریم و سالمند می‌شویم.

نمایش « آخرین بار کی مادرت را بوسیدی؟» از تاریخ ۷ تا ۱۷بهمن ‌ماه ساعت ۱۸عصر در حوزه هنری مازندران پذیرای علاقمندان است.

انتهای پیام