حمید طالب زاده در گفت و گو با خبرنگار ایسنا با اشاره به مفهوم وفاق ملی و پیش نیازهای تحقق این امر در یک جامعه افزود: لازمه و پیش نیاز تحقق وفاق ملی در جامعه به رسمیت شناختن تکثر جامعه و کنار گذاشتن افتراق‌ها است به این مفهوم که افراد را فارغ از جنس، نژاد و رنگ، مذهب بلکه به عنوان یک انسانی که در جامعه زندگی می‌کند، بپذیرند و همچنین جریان‌های سیاسی به عنوان نماینده گروه‌های مختلف اجتماعی در مشارکت سیاسی نیز فارغ از گرایش‌های سیاسی‌شان به رسمیت شناخته شوند. در واقع وفاق ملی را باید در کنار پذیرش اختلاف‌ها در جامعه معنا کرد.
وی در خصوص تاثیر متقابل وفاق ملی و عدالت در جامعه با اشاره به مفهوم جامعی از عدالت افزود: برای اجرای عدالت در سیستم مدیریت کلان در قالب حاکمیت سیاسی و قانونی باید یک مفهومی نهادی از واژه عدالت در نظر گرفته شود. حقوق و تکالیف انسان در یک نهاد متناسب باشد و در واقع تناسب درون نهادی و بین نهادی بین حقوق و تکالیف برقرار باشد.
این استادیار دانشگاه با بیان اینکه مفهوم وفاق ملی تنیده در مفهوم عدالت است، افزود: وفاق ملی و عدالت دو مفهوم جدا از هم نیستند و در واقع وفاق ملی زیر مجموعه عدالت در مفهوم کلان تلقی می‌شود.
ادامه داد: اگر بخواهیم به لحاظ مدیریتی و حاکمیت سیاسی_ حقوقی در جامعه‌ای عدالت را برقرار کنیم مفهوم وفاق ملی ذیل عدالت تعریف می‌شود و از سوی دیگر اگر وفاق ملی در جامعه‌ای حاکم باشد و گروه‌ها و اقشار مختلف به یک مفهوم مشترک باور داشته باشند و در یک مفهوم مشترک اتحاد داشته باشند، وفاق ملی هم می‌تواند پایه‌ای برای عدالت باشد.
وی برای رسیدن به وفاق ملی چند پیش نیاز وجود دارد، افزود: شرط اول رسیدن به وفاق ملی این است که باید مسئله تکثر را به رسمیت بشناسیم و قبول کنیم در جامعه‌ای متکثر زندگی می‌کنیم و برابری حقوقی برای تمام گروه‌ها ایجاد کنیم.
طالب زاده ادامه داد: همچنین لازم است مطالعه‌ای در باب نیازها و مطالبات گروه‌های مختلف انجام و در مرحله بعد توزیع متوازنی برای امتیازهای اجتماعی و اقتصادی و... این افراد انجام شود تا یک سیاستگذاری علمی در جهت وفاق ملی صورت گیرد.
وی با اشاره به اثر گذاری وفاق ملی در توسعه یک کشور، شرط اول توسعه و تحول را وجود همبستگی ارگانیک، همدلی در نیازها و عواطف انسانی جامعه دانست و گفت: در جامعه‌ای که مکانیکی به هم متصل هستند نمی‌شود توسعه‌ای را متصور شد چون همه انرژی‌ها برای حفظ همبستگی با زور صرف می‌شود و توسعه در چنین جامعه‌ای معنایی ندارد اما در جامعه‌ای توام با همدلی، توسعه را به عنوان افق دید و غایت می‌توان تعریف کرد. وفاق ملی شرط، ضروری برای توسعه است و اگر اتفاق نیافتد قطعا توسعه بلاموضوع است.
این دکتری حقوق خصوصی در ادامه با اشاره به دوران ۸ سال دفاع مقدس به عنوان مصداقی از وفاق ملی نیز گفت: در دوران جنگ تحمیلی تمام گروه‌ها در دفاع از وطن مشارکت داشتند چون یک مفهوم مشترک بنام وطن برای همه وجود داشت و در آرمانی مشترک بودند و از تمام گروه‌های دینی، همچنین از اقوام مختلف کرد، ترک و... در جنگ مشارکت کردند؛ در حقیقت مصداق عینی وفاق ملی را باید در تاریخ ایران جستجو کرد.
انتهای پیام
نظرات