دانشمندان بر این باورند که افزایش دمای جهانی به هوا اجازه می‌دهد تا رطوبت بیشتری جذب کند و دستگاه تنفسی ما را تحت فشار قرار دهد. کارشناسان همچنین اظهار کردند که در دهه‌های آینده با افزایش رطوبت در بسیاری از مناطق، این خطر خشکی می‌تواند تشدید شود.

دیوید ادواردز، استادیار پزشکی دانشکده پزشکی دانشگاه «جان هاپکینز»، توضیح داد که خشکی هوا به اندازه آلودگی هوا برای کیفیت هوا تاثیر دارد. گروه تحقیق به سرپرستی وی دریافته است که شرایط خشک می‌تواند پوشش مخاطی محافظ داخل بینی، گلو و ریه‌ها را کوچک کند.

خشکی هوا چگونه بر مجاری تنفسی تاثیر می‌گذارد؟

محققان دریافتند که رطوبت کم، می‌تواند آب را از اپی‌تلیوم برونش (بافتی که مجرای تنفسی ما را پوشانده است) خارج کند؛ این پدیده لایه‌های مخاطی را ضعیف می‌کند و موجب افزایش تحریک تنفسی در افرادی می‌شود که از آسم، رینیت آلرژیک یا سرفه مزمن رنج می‌برند.

بافت‌های کم‌آب اغلب سیتوکین‌ها را آزاد می‌کنند، پروتئین‌هایی که می‌توانند پاسخ‌های التهابی در بدن ایجاد کنند و نتایج تحقیق کنونی منتشرشده در سایت ارث نشان می‌دهد که اگر سطح راه هوایی از قبل مشکل داشته باشد، این سیگنال‌ها ممکن است با سرعت بیشتری پخش شوند.

برخی از کارشناسان معتقدند که قرار گرفتن طولانی‌مدت در شرایط بسیار خشک می‌تواند منجر به تغییرات بافتی در عمق دستگاه تنفسی شود و این تغییر ممکن است راه را برای تحریک مکرر گلو یا سرفه‌های بی‌امان در افراد سالم هموار کند. آنان همچنین می‌دانند که خشکی هوا، مورد نگران‌کننده برای افراد مسن است که مستعد هیدراتاسیون کمتر راه هوایی هستند. کم‌آبی مزمن ممکن است مشکلات موجود مانند گرفتگی صدا یا علائم واکنشی راه هوایی را تشدید کند.

تغییرات آب‌وهوایی خشکی هوا را افزایش می‌دهد

دانشمندان پیش‌بینی کردند که تا اواخر قرن بیست‌ویکم، بخش‌های بیشتری در جهان، شاهد روزهای بیشتری با افزایش خشکی هوا باشند. ترکیب دماهای گرمتر و رطوبت نسبی پایدار، تشنگی هوا برای رطوبت را افزایش می‌دهد. افرادی که در مناطقی با امواج گرمای مکرر زندگی می‌کنند ممکن است در طول دوره‌های گرم طولانی‌مدت خشکی بیشتری را تجربه کنند. این الگو می‌تواند منجر به افزایش فصلی التهاب راه هوایی و ناراحتی مداوم شود.

اگرچه نگرانی‌های جهانی اغلب مربوط به دود یا آلودگی ناشی از آتش‌سوزی است اما این خشکی برای بسیاری از مردم مورد توجه است. محققان می‌خواهند بررسی‌ها در مورد هوای پاک را گسترش دهند که آبرسانی کافی به مجاری تنفسی ما را نیز شامل شود. متخصصان هشدار دادند که تنفس دهانی، هوا را از مرحله مرطوب‌سازی بینی محروم می‌کند، حتی تنفس آرام با دهان می‌تواند خشکی داخل گلو و ریه‌ها را تشدید کند و احتمال ناراحتی را افزایش دهد. شرایط داخل خانه قطعه دیگری از این پازل است و محیط‌های کنترل‌شده با دما می‌توانند رطوبت را در داخل خانه کاهش دهند.

برخی از متخصصان توصیه کردند که دستگاه بخور سرد را در محل زندگی یا محل کار بسته قرار دهید تا هوا بیش از حد خشک نشود. این روش می‌تواند به مرطوب نگه داشتن پوشش مخاطی کمک کند و ممکن است تحریک گلو را کاهش دهد. برخی دیگر افراد را تشویق می‌کنند که مراقب تنفس دهانی باشند، به‌خصوص در حین ورزش یا زمانی که احساس احتقان می‌کنند. بستن بیشتر دهان ممکن است به بینی کمک کند هوای ورودی را مرطوب کند و از بافت‌های حساس در نای محافظت کند.

محققان اظهار کردند: درک اینکه چگونه راه‌های هوایی ما در معرض هوای خشک، کم آب می‌شوند، می‌تواند به ما کمک کند از تاثیر التهابی کم‌آبی بدن با تغییرات رفتاری موثر جلوگیری یا آن را معکوس کنیم. 

هیدراته ماندن با آب آشامیدنی یکی دیگر از پیشنهادهای رایج محسوب می‌شود، اگرچه ممکن است به‌طور کامل با قرار گرفتن در معرض مداوم در محیط های خشک مقابله نکند، با این حال، تغییرات کوچک می‌تواند تفاوتی در راحتی افراد ایجاد کند.

محققان بررسی می‌کنند که آیا خشکی ممکن است بر غشاهای دیگر مانند بافت چشم تاثیر بگذارد یا خیر و داده‌های اولیه نشان می‌دهد که همان کم‌آبی که راه‌های هوایی را مشکل‌دار می‌کند، ممکن است چشم‌های ما را تحریک کند و منجر به خشکی مزمن در بیش از یک نقطه شود.

آنان همچنین افزودند: افرادی که در مناطق نیمه خشک یا بیابانی زندگی می‌کنند باید مراقب روندهای آب‌وهوایی محلی باشند. تغییر در الگوهای دما و رطوبت می‌تواند خشکی را در طول زمان تشدید کند و مشکلات راه هوایی را در آن مناطق شایع‌تر کند.

آلودگی هوای خانه

در گزارش‌های قبلی سازمان بهداشت جهانی آمده است که سالانه بیش از 3میلیون نفر به دلیل آلودگی هوای داخل خانه جان خود را از دست می‌دهند و این مشکل بزرگ کشورهای در حال توسعه است که آلاینده‌های مضر ازجمله ذرات ریز و مونوکسید کربن آزادشده در خانه بر کیفیت هوا و سلامت آنان تاثیر می‌گذارد.

آلودگی هوای داخل خانه با انتشار آلاینده‌های مضر در داخل ایجاد می‌شود و می‌تواند شامل ذرات ریز، مونوکسید کربن و سموم مختلف دیگر باشند. این مواد از روش‌های مختلف ازجمله دود سیگار، پختن غذا، مواد شیمیایی، گرد و غبار و حیوانات خانگی تولید می‌شود. شاید به نظر برسد که آلودگی هوای داخل خانه مشکلی غیرممکن است که بتوان آن را حل کرد، اما راه‌هایی برای کاهش سطح آلاینده وجود دارد.

یکی از راه‌های اصلی کاهش آلودگی هوای داخل خانه، اطمینان از تهویه مناسب است. تهویه مناسب به حذف هوای آلوده داخل خانه و جایگزینی آن با هوای تازه و تمیز از خارج کمک می‌کند. تمیز و خشک نگه داشتن فضای داخلی می‌تواند به کاهش آلودگی هوای داخل خانه کمک کند. گیاهان نیز از موثرترین موارد برای کاهش آلاینده‌های داخلی هستند. گیاهان با افزایش رطوبت و کاهش سطح گرد و غبار به بهبود کیفیت هوای داخل خانه کمک می‌کنند.

می‌توانید مصالح ساختمانی و اثاثیه با انتشار کمتر آلودگی را انتخاب کنید. هنگام ساخت‌وساز یا بازسازی فضاهای داخلی، انتخاب مصالح ساختمانی و اثاثیه کم انتشار مهم است. دستگاه تصفیه هوا نیز می‌تواند از آلودگی هوای داخل خانه جلوگیری کند و آلاینده‌هایی مانند گرد وغبار، گرده و ذرات آلاینده مرتبط با حیوانات خانگی را از بین ببرد.

نتایج این تحقیق  در مجله Communications Earth & Environment منتشر شده است.

انتهای پیام