به گفته دکتر امیربیگی، بارداری دقیقاً مشابه دیگر شرایطی است که موجب افزایش فشار داخل شکم می‌شود. یکی از اتفاقاتی که می‌تواند در دوران بارداری رخ دهد، افزایش اندازه شکم است که گاهی با پدیده‌ای به نام «دیاستاز» همراه می‌شود.

وی توضیح داد: «دیاستاز» به معنای فاصله گرفتن عضلات مستقیم شکمی از یکدیگر است، بدون آن‌که نقصی در دیواره شکم ایجاد شود. این پدیده با «فتق» متفاوت است؛ چراکه فتق در واقع همراه با ایجاد یک نقص در دیواره شکم است، در حالی‌که «دیاستاز» صرفاً جدایی عضلانی بدون نقص است.

این جراح عمومی ادامه داد: در مواردی که دیاستاز در بارداری اتفاق افتاده باشد، امکان بهبودی نسبی آن با گذر زمان و انجام فعالیت فیزیکی، هرچند نه به طور کامل، وجود دارد. اما در صورتی که فتق ایجاد شده باشد؛ به‌ویژه فتق نافی یا فتق دیواره قدامی شکم که از شایع‌ترین انواع آن هستند، درمان بسته به وجود علائم و اندازه فتق، توصیه می‌شود.

امیربیگی همچنین تأکید کرد: در طول دوران بارداری معمولاً امکان درمان وجود ندارد، مگر در شرایط اورژانسی مانند گیر افتادن احشا در داخل فتق که می‌تواند باعث آسیب جدی شود. در غیر این صورت، بررسی و درمان بهتر است به بعد از بارداری موکول شود.

وی در پایان بیان کرد: توصیه اصلی برای درمان انواع فتق؛ به‌ویژه فتق‌هایی که ناشی از جراحی‌های قبلی هستند، جراحی در اولین فرصت ممکن است. البته این اولین فرصت به معنای اورژانس نیست، بلکه به آمادگی کامل بیمار برای انجام جراحی بستگی دارد.

انتهای پیام