حدیث محمودی در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: در زمان حاضر بسیاری از بارش‌ها به دلیل تبخیر و عدم نفوذ به آب‌های زیرزمینی، از بین می‌روند و در این شرایط کم‌آبی در استان، برنامه‌ریزی قابل دفاعی برای جمع‌آوری روان‌آب‌ها وجود ندارد در حالی که در حوزه آب به نقطه قرمز رسیده‌ایم و باید این موضوع در دستور کار مدیریت شهری قرار گیرد.

این مدرس دانشگاه گفت: بیشتر روان آب‌ها به دلیل گرمای آسفالت تبخیر می‌شوند. درحالی‌که یکی از مهم‌ترین وظایف شهرداری‌ها ساماندهی روان‌آب‌ها است و مسئولان امر باید برنامه‌ای برای انتقال این آب‌ها به سفره‌های زیرزمینی داشته باشند و در صورت تحقق این موضوع، چاه‌هایی که از آن‌ها برای آبیاری فضای سبز استفاده می‌شود، پر شوند.

وی ادامه داد: به دلیل تغییر روش‌های شهرسازی و استفاده از بسیاری مصالح نانو و جدید، معابر شهری از نفوذپذیری کمتری برخوردار شدند و درنتیجه شهرهای امروزی سازگاری خود را با روان‌آب‌ها در حوزه‌های آبریز از دست‌ داده‌اند.

محمودی خاطرنشان کرد: حکمرانی آب از دیگر موضوعاتی است که باید موردتوجه قرار گیرد. مسئله استفاده از روان‌آب‌ها در این برهه از زمان که قزوین برای چندمین سال پیاپی در خشکسالی است، موضوع بسیار مهمی محسوب می‌شود زیرا استحصال آب‌های سطحی اکنون کار سختی نیست و چند مشکل اساسی مدیریت شهری ما را حل خواهد کرد.

وی با اشاره به نفوذناپذیر بودن بام ساختمان‌ها و امکان استفاده و ذخیره آب باران در این نقاط بیان کرد: یکی از روش‌های مهم ذخیره آب و روان‌آب‌ها مدیریت آب در پشت‌بام منازل است. برای رسیدن به این موضوع می‌توان با نصب مخازن و تانکر، آب‌ها را ذخیره و به‌سوی مصارفی چون فضای سبز سوق داد.

این کارشناس منابع آب بیان کرد: با مدیریت بر استحصال آب بام یک‌ منزل می‌توان تا ۲۵ درصد از مساحت آن ساختمان را به فضای سبز تبدیل و با استفاده از آب باران آبیاری کرد که اگر این امر را در کل شهر در نظر بگیریم؛ می‌توانیم تمام آب موردنیاز برای فضای سبز شهری را از این راه تأمین کنیم.

وی تصریح کرد: مدیریت روان‌آب‌ها در شهرداری باید به یک قانون تبدیل شود، به‌عنوان‌مثال شهرداری بر روش‌ها و نصب تجهیزات برداشت آب در ساختمان‌های نوساز نظارت و در صورت داشتن آن، پروانه ساخت صادر کند.

محمودی افزود: در زمینه کم‌آبی باید قبول کنیم که قزوین در شرایط بحرانی قرار دارد و برای جلوگیری از این مصائب و مشکلات مسئولان شهری باید اقدامات مدیریتی را از یک نقطه آغاز کنند.

محمودی بیان کرد: اگر یک مقایسه از میزان نوسانات سطح آب چاه‌های فضای سبز داشته باشیم شاهد افت چشمگیر آن خواهیم بود؛ بنابراین باید به روش‌های خاصی سفره‌های آب زیرزمینی را تغذیه و از هدر رفت روان‌آب‌ها پیشگیری کرد.

وی بیان کرد: باید در معابر کناری شهر، نفوذپذیری خاک را افزایش دهیم تا روان آب‌های شهری به عمق زمین نفوذ و در قشر خاک نگهداری شود. در بسیاری از کشورها برای روکش معابر از آسفالت‌های دانه‌درشت با نفوذپذیری در سطح شهر استفاده می‌شود که باعث پیشگیری از جاری شدن روان آب در شهر می‌شود ولی در ایران درصد قیر در آسفالت‌ها زیاد و درنتیجه نفوذپذیری آن کم است.

این کارشناس منابع آب تصریح کرد: یک موضوع دیگر این است که ارتفاع شهر و پیش‌روی آن به سمت ارتفاع و شمال زیاد است که همین موضوع باعث شده به‌صورت طبیعی استفاده مطلوبی از روان‌آب‌ها نشود؛ در چند سال گذشته دستگاه‌های اجرایی با مطرح کردن برخی مسائل از جمله بازار آب و حکمرانی آب، وقت‌کشی می‌کنند.

وی در پایان گفت: عدم استفاده از ظرفیت‌های دانشگاه، اساتید و دانشجویان باعث شده در بسیاری از حوزه‌ها ازجمله آب دچار رکود شویم و بدون تعارف باید گفت که راه‌حل‌های فعلی برای روان‌آب‌ها مناسب نیست و باید سیاست‌ها در این زمینه تغییر کند و با فرهنگی و اجتماعی کردن این موضوع مشکل را حل کرد.

انتهای پیام