اصفهان، شهری که روزگاری قطب تولید پارچه‌های نفیس و لباس‌های فاخر بود، این روزها با صنعت پوشاکی دست‌وپنجه نرم می‌کند که بیش از آنکه با رقبای خارجی بجنگد با مشکلات داخلی درگیر است. قیمت‌های سرسام‌آور مواد اولیه، قطعی‌های پی‌درپی برق و کاهش قدرت خرید مردم، تولیدکنندگان همواره دچار چالش کرده است. در این میان، برخی فروشندگان به سمت کالاهای ارزان‌قیمت و دست‌دوم روی آورده‌اند، در حالی که تولیدکنندگان داخلی با انبوهی از مشکلات دست‌وپنجه نرم می‌کنند، ورود بی‌ضابطه پوشاک استوک و قاچاق، بازار را اشباع کرده و از طرف دیگر، تبلیغات ضعیف و نبود حمایت‌های واقعی، برندهای ایرانی را در حاشیه نگه داشته است.
لیلا گوهریان، رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و توزیع‌کنندگان پوشاک اصفهان به ایسنا می‌گوید: بازار پوشاک اصفهان با چالش‌های متعددی روبه‌رو است که مهم‌ترین آن‌ها افزایش ۳۰ تا ۴۰ درصدی قیمت‌ها در مقایسه با سال گذشته و هم‌زمان کاهش قدرت خرید مردم است؛ این شرایط موجب شده تا بازار پوشاک با رکود جدی روبه‌رو شود. از یک سو، تقاضا برای پوشاک باکیفیت کاهش پیدا کرده و از سوی دیگر، فروشندگان به سمت عرضه کالاهای ارزان‌تر و کم‌کیفیت‌تر سوق داده شده‌اند، این روند بر کیفیت کلی بازار تأثیر منفی گذاشته و در برخی شهرها نیز منجر به افزایش عرضه پوشاک دست‌دوم همچون تاناکورا شده است.
وی در ادامه با اشاره به موضع اتحادیه در قبال پوشاک دست‌دوم می‌افزاید: فروشندگان پوشاک دست‌دوم در استان که تعداد آن‌ها بسیار کم و انگشت‌شمار است، با برخورد شدید اتحادیه روبه‌رو می‌شوند؛ چراکه این نوع کالاها علاوه‌بر ایجاد مشکلات بهداشتی و آسیب به تولیدکنندگان داخلی، موجب تنزل فرهنگ جامعه می‌شوند.
رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و توزیع‌کنندگان پوشاک اصفهان با اشاره به نوسان قیمت مواد اولیه و ناترازی انرژی بیان می‌کند: قطعی‌های مکرر برق و نوسانات نرخ ارز که تأثیر مستقیم بر قیمت مواد اولیه به‌ویژه پارچه داشته است، موجب شده که علاوه‌بر افزایش هزینه تولید، برنامه‌ریزی تولید هم با مشکل روبه‌رو شود؛ این مسائل به‌ویژه در فصل تولید پوشاک مدارس مشکلات مضاعفی در سه تأمین مواد اولیه، قیمت‌گذاری محصول و زمان‌بندی تحویل کالا برای تولیدکنندگان ایجاد کرده است.
گوهریان با اشاره به رشد فروشگاه‌های زنجیره‌ای اضافه می‌کند: اینگونه پوشاک زنجیره‌ای که در قالب فروشگاه‌های متعدد، اما با مدیریت مرکزی فعالیت دارند، عموماً با برندهای داخلی فعال هستند که با استقبال خوبی از سوی مردم روبه‌رو شده‌اند و دلیل این استقبال تخفیف‌های انبوه، قدرت تأمین بالا و تبلیغات گسترده این فروشگاه‌هاست. با این حال، این روند موجب رکود در بازار فروش سنتی شده است.
وی ادامه می‌دهد: از دیگر مشکلات ایجاد شده در چرخه پوشاک، توزیع نابرابر سود است؛ به‌طوری که عمده سود به مدیران اصلی تعلق می‌گیرد و سهم تولیدکننده وکارگران بسیار کم است.
رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و توزیع‌کنندگان پوشاک اصفهان در ادامه در خصوص پوشاک استوک نیز توضیح می‌دهد: این نوع پوشاک لباس دست‌دوم نیست، بلکه لباس نو، اما مازاد برندهای خارجی است که به دلایل مختلفی مانند پایان فصل یا تغییر خط تولید به‌صورت عمده و با قیمت پایین فروخته می‌شود، حال به‌دلیل نبود نظارت گمرکی مؤثر در مبدأ، این پوشاک اغلب بدون مجوز و از مسیرهای غیررسمی وارد کشور می‌شود که از نظر قانونی و بهداشتی چالش‌برانگیز است و به تولید داخلی نیز آسیب می‌زند، همچنین به‌دلیل نگهداری طولانی‌مدت، این پوشاک در انبارها از نظر بهداشتی نامناسب هستند.
گوهریان با اشاره به اینکه ستاد مبارزه با کالای قاچاق، نظارت‌هایی را روی استان‌ها انجام می‌دهند، می‌افزاید: مشکل اصلی، ورود این کالاها به کشور است که باید در همان ابتدا کنترل شود، چرا که این پوشاک با حجم بسیار بالا و به‌صورت غیرقانونی وارد می‌شوند.
وی درباره میزان استقبال مردم از برندهای داخلی می‌گوید: یکی از شاخص‌های مهم در روند بهبود صنعت پوشاک، سلامت اقتصادی و فرهنگی هر جامعه میزان استقبال از پوشاک است، در حال حاضر در اصفهان و کل کشور شاهد افزایش تدریجی استقبال از پوشاک ایرانی در تمامی اقشاری هستیم که نسبت به تولید داخلی آگاه‌تر شده‌اند، همچنین کمپین‌هایی نظیر «کالای ایرانی بخر» و فعالیت برندهای نوپای داخلی در فضای مجازی مانند اینستاگرام، تأثیر بسیاری در جلب اعتماد مخاطبان داشته است.
رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و توزیع‌کنندگان پوشاک اصفهان ادامه می‌دهد: از دیگر عوامل تأثیرگذار می‌توان به طراحی متنوع و متناسب با فرهنگ داخلی و افزایش کیفیت تولید در برندهای ایرانی اشاره کرد. برخلاف گذشته، پوشاک داخلی دیگر ساده و محدود نیست، بلکه تنوع طراحی و کیفیت تولید بسیار بهبود پیدا کرده، با این حال قیمت پوشاک ایرانی هنوز بالا تلقی می‌شود، چراکه تولید داخلی تحت تأثیر افزایش هزینه‌های مواد اولیه، دستمزد، اجاره، مالیات و بیمه قرار دارد.
گوهریان تأکید می‌کند: یکی از دلایل استقبال نکردن بخشی از مردم از پوشاک ایرانی این است که هنوز پوشاک خارجی را حتی درصورتیکه فیک یا استوک باشد، باکیفیت‌تر و باکلاس‌تر می‌دانند؛ البته نسبت به گذشته، این نگاه در حال تغییر است و مردم به تدریج آگاه شده‌اند که تولیدات داخلی، با کیفیت‌تر و دارای تنوع در طراحی هستند.
وی با بیان اینکه بازاریابی ضعیف برخی برندهای ایرانی موجب دیده نشدن آن‌ها شده است، می‌گوید: با وجود کیفیت بالای برخی از برندهای ایرانی به‌دلیل نبود تبلیغات و بازاریابی مؤثر این برندها شناخته نمی‌شوند، حال اگر بازاریابی قوی‌تر و تبلیغات مؤثرتری انجام شود، مردم بیشتر با این برندها آشنا خواهند شد.
رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و توزیع‌کنندگان پوشاک اصفهان با اشاره به لزوم حمایت بیشتر از تولیدکنندگان اظهار می‌کند: صنعت پوشاک ایران در مسیر رشد و بهبود قرار گرفته، اما همچنان با چالش‌های بسیاری روبه‌رو است. حال برای پایداری این صنعت باید از تولیدکننده حمایت، تبلیغات تقویت و قیمت‌ها برای مردم معقول‌تر شود.
گوهریان در پاسخ به این سوال که آیا سیاست یا برنامه‌ای برای حمایت از کارگاه‌های تولیدی خرد و متوسط در نظر گرفته شده است، می‌گوید: با توجه به آنکه چند سالی است، شعار سال در زمینه حمایت از تولید نام‌گذاری می‌شود، به‌ویژه ۱۴۰۴ که سال «سرمایه‌گذاری در تولید» نام‌گذاری شده، اما حمایت شفاف و واقعی از تولید ایرانی تا به حال صورت نگرفته است، در صورتیکه در شعار بسیار درباره آن صحبت می‌شود، اما در عمل بسته‌های حمایتی که به کمیته امداد، بهزیستی و سایر ارگان‌ها داده می‌شود، به تولیدکننده‌ای که اشتغال استان و کشور را به وجود آورده و موجب فقرزدایی شده تعلق نمی‌گیرد.
وی با اشاره به این موضوع که بسته‌های حمایتی در این حوزه در نظر گرفته نشده است، می‌افزاید: از دولت می‌خواهیم بسته‌های حمایتی ویژه‌ای شامل وام کم‌بهره، معافیت مالیاتی، کمک‌هزینه بیمه و مواردی از این دست برای تولیدکنندگان طراحی و اجراسازی کند؛ چراکه برای صنایع بزرگ، همیشه وام‌های قابل توجه و معافیت‌های ویژه‌ای وجود دارد، اما تولیدکنندگان پوشاک همواره مظلوم واقع شده‌اند و نه‌تنها هیچ وام کم‌بهره‌ای به آن‌ها تعلق نگرفته، بلکه هزینه بیمه کارگران نیز برای آن‌ها بسیار سنگین و هیچ‌گونه معافیت مالیاتی نیز در نظر گرفته نشده است.
رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و توزیع‌کنندگان پوشاک اصفهان از اجرای طرحی حمایتی برای تولید کنندگان این حوزه خبر می‌دهد و اظهار می‌کند: کلنگ‌زنی شهرک پوشاک با حمایت استاندار اقدام مؤثر استان اصفهان در حمایت از تولیدکنندگان بوده است، این شهرک با هدف تکمیل زنجیره نساجی و حمایت از تولیدکنندگان صنفی طراحی شده، امیدواریم این اقدام حمایتی، گام مؤثری در بهبود وضعیت این صنعت در استان باشد و حمایت از تولیدکنندگان خرد در اولویت قرار گیرد.
گوهریان ادامه می‌دهد: امیدواریم این شهرک در اختیار شرکت‌های بزرگ صنعتی که خود توانایی و قدرت خرید بالا برای زمین در هر نقطه‌ای از کشور را دارند، قرار نگیرد، چراکه این شهرک باید برای گروه‌های صنفی و تولیدکنندگان خرد در نظر گرفته شود تا بتوانند در فضایی مشخص به فعالیت تولیدی بپردازند و از آن برای صادرات و ایجاد دفاتر فروش بازرگانان بهره ببرند.
به گزارش ایسنا، صنعت پوشاک اصفهان که زمانی مهد تولیدات فاخر ایرانی بود، امروز در میانه میدان جنگی نابرابر میان تولیدکننده داخلی و چالش‌های پیچیده اقتصادی و مدیریتی گرفتار شده است. رکود بازار، رشد بی‌رویه قاچاق، تورم افسارگسیخته مواد اولیه، ناترازی انرژی، ضعف در سیاست‌گذاری حمایتی و ورود بی‌ضابطه پوشاک استوک شریان‌های حیاتی تولید را تحت فشار قرار داده است، حال در چنین شرایطی تولیدکننده‌ای که باید ستون اصلی اشتغال و اقتصاد باشد، به حاشیه رانده شده و سود چرخه اقتصادی به‌جای بازوی تولید به دستان واسطه‌گران و واردکنندگان غیررسمی می‌رسد.
با این حال، جرقه‌های امید همچون افزایش آگاهی عمومی نسبت به حمایت از کالای ایرانی، رشد برندهای بومی در فضای مجازی، بهبود طراحی، کیفیت محصولات و طرح‌هایی نظیر ایجاد شهرک پوشاک که نویدبخش بازگشت دوباره اصفهان به نقش محوری‌اش در صنعت پوشاک ایران روشن است، اما این جرقه‌ها زمانی شعله‌ور خواهند شد که دولت از شعار فاصله گرفته و به سمت اجرای واقعی بسته‌های حمایتی حرکت کند؛ حمایتی که شامل وام‌های کم‌بهره، معافیت مالیاتی، حمایت بیمه‌ای و فراهم‌سازی زیرساخت برای تولیدکنندگان کوچک باشد. احیای صنعت پوشاک اصفهان تنها یک خواسته اقتصادی نیست، بلکه ضرورتی فرهنگی، اجتماعی و ملی است، چراکه پوشاک نه فقط کالایی مصرفی بلکه نماد هویت، هنر و اقتصاد یک ملت است.
انتهای پیام
نظرات