در این گزارش با دانشجویان گفتوگو کردیم تا از تجربیات، چالشها و لحظات شیرین زندگی خوابگاهی آنها آگاه شویم. این مصاحبهها نهتنها تصویری واقعی از زندگی در خوابگاه ارائه میدهند، بلکه نشان میدهند که چگونه این محیط میتواند بر رشد فردی و اجتماعی افراد تأثیر بگذارد. در ادامه، مروری بر دیدگاهها و روایتهای این دانشجویان خواهیم داشت تا بهتر با چالشها و فرصتهای زندگی خوابگاهی آشنا شویم.
زندگی خوابگاهی تمرینی برای مستقل شدن
علی فروتن، دانشجوی رشته فقه و مبانی حقوق اسلامی از اهواز، در گفتوگو با ایسنا به بیان چالشها و مزایای زندگی خوابگاهی پرداخت و با اشاره به مشکلات انتخاب هماتاقیها، تاکید کرد: هماتاقیها باید ویژگیهای خاصی داشته باشند و به نوعی با خود فرد به لحاظ روحیه همخوانی داشته باشند.
فروتن در ادامه به کمبود امکانات در خوابگاهها اشاره کرد و گفت: با وجود سه سال پیگیری برای فراهم کردن ماشین لباسشویی، هنوز هم این امکانات در خوابگاه موجود نیست و دانشجویان با چالشهایی در شستن لباسهای خود مواجه هستند.
وی همچنین از تغییرات مثبت در خوابگاه دانشگاه قم با تغییر مدیریت خبر داد و افزود: امکاناتی مانند بازیهای ایرهاکی، فوتبال دستی، پینگپنگ، زمین بدمینتون، روشنایی خوابگاه و باشگاه بدنسازی به مجموعه امکانات خوابگاه اضافه شده است.
فروتن به تفاوتهای زندگی دانشجویان خوابگاهی و بومی اشاره کرد و گفت: میزان تعاملات و صمیمیت در میان دانشجویان خوابگاهی بسیار بالاست. آنها به همدیگر در زندگی روزمره کمک میکنند، و همین صمیمیت و تعامل است که سبب میشود دلتنگی و سختی دوری از خانواده راحتتر تحمل شود.
این دانشجوی خوابگاهی همچنین به استقلالی که زندگی خوابگاهی به افراد میدهد، اشاره کرد و افزود: زندگی خوابگاهی تمرینی برای مستقل شدن است. بسیاری از دوستان من مهارتهای زیادی دارند، اما در کارهای روزمره دچار ضعف هستند. زندگی خوابگاهی به آنها کمک میکند که روی پای خود بایستند.
فروتن در پایان به یکی از نقاط ضعف دانشجویان خوابگاهی اشاره کرد و گفت: عدم نظم از جمله مشکلاتی است که بسیاری از دانشجویان با آن مواجه هستند. وقتی از خانه دور میشوند، کمتر به نظم اهمیت میدهند.
وی تاکید کرد: دانشجویان خوابگاهی به فضایی نیاز دارند که بتوانند انرژی خود را تخلیه کنند و سرگرمی برای خود داشته باشند. مسئولان باید به فکر دانشجویان باشند و با تشکیل گروههایی متعدد از دانشجویان حوزه های مختلف ورزشی، هنری، علمی و فرهنگی برنامههایی برای سرگرمی و اوقات فراغت آنان در نظر بگیرند.
امکانات فعلی خوابگاه برای زندگی دانشجویان کافی نیست
در ادامه، محمدامین خرمیان فر، دانشجوی زیستشناسی از دزفول، در گفتوگو با ایسنا، به چالشهای موجود در زندگی خوابگاهی پرداخت و اظهار کرد: بیشترین چالش در این فضا، سطح پایین تفریح و تنوع است. به مرور زمان، زندگی دانشجویی به روزمرگی و سیکل تکراری تبدیل میشود.
خرمیان فر افزود: با وجود تلاش برای ایجاد تنوع در زندگی خوابگاهی از طریق امکانات رفاهی، اردوهای تفریحی و مسابقات، خوابگاه برای بسیاری از دانشجویان صرفاً محلی برای خواب است و این یکنواختی باید شکسته شود.
وی همچنین به کمبود امکانات در خوابگاهها اشاره کرد و گفت: امکانات فعلی دانشگاه تنها ۵۰ درصد از نیازهای ما را تأمین میکند. امکانات ابتدایی مانند لباسشویی و اتو در دسترس نیست و حتی دسترسی به تلویزیون نیز بسیار دشوار است. علاوه بر این، خوابگاهها باید دارای امکانات درمانی اولیه مناسبی باشند و ورود اورژانس به خوابگاهها نیز با مشکلاتی مواجه است.
این دانشجوی خوابگاهی با اشاره به تعامل میان دانشجویان گفت: تعامل بین دانشجویان خوب است، اما ارتباط میان دانشجویان و کادر دانشگاه نیاز به بهبود دارد. مسئولان باید بیشتر به دانشجویان سر بزنند و از دغدغههای آنها آگاه شوند، زیرا ملاقات سالیانه نمیتواند پاسخگوی نیازها باشد.
خرمیان فر همچنین به یکی از مهمترین چالشهای خوابگاهها اشاره کرد و گفت: تأمین غذا در روزهای پنجشنبه و جمعه یکی از مشکلات اصلی ماست. دانشگاه برنامهای برای این دو روز ندارد و در این زمینه کمکی به دانشجویان نمیکند. مشکلات مربوط به طبخ غذا و خرید مواد اولیه نیز از بدو ورود به خوابگاه ادامه دارد.
وی در پایان افزود: زندگی خوابگاهی فرصتی برای ارتقای شخصیت اجتماعی دانشجویان است، زیرا افراد با فرهنگهای مختلف در کنار هم زندگی میکنند، اما چالشهای زیادی نیز وجود دارد که باید به آنها توجه شود.
گسترش تکنولوژی عاملی برای کمرنگ شدن تعاملات چهرهبهچهره دانشجویان
متین داروئی، دانشجوی زبان و ادبیات عربی از اصفهان در گفتوگو با ایسنا با اشاره به مهمترین دغدغه دانشجویان خوابگاهی، گفت: رعایت بهداشت فردی در تمام بخشهای خوابگاه، از اتاقهای شخصی تا سرویسهای مشترک، از ملحفه و تشک تا روشوییهای عمومی، حائز اهمیت است؛ خوشبختانه اکثر دانشجویان به این مسئله توجه میکنند.
وی با بیان بهبودهای اخیر در خوابگاهها افزود: طی دو ترم گذشته، با تغییر سیاستهای معاونت دانشجویی و تغییر سرپرست خوابگاه، تحولات چشمگیری در خوابگاههای خواهران و برادران ایجاد شده است؛ از زیباسازی فضاها تا نصب آسانسورهای مدرن و باکیفیت. به نظر من، امکانات خوابگاهی در وضعیت مطلوبی قرار دارد و با تلاش اداره خوابگاهها در حال ارتقا است.
داروئی درباره روابط بین دانشجویان اظهار کرد: متأسفانه با گسترش تکنولوژی، تعاملات چهرهبهچهره کاهش یافته و بسیاری از دانشجویان حتی با هماتاقیهای خود ارتباط چندانی ندارند؛ گاهی این مسئله باعث از بین رفتن فضای گرم و صمیمی در اتاق میشود و به تبع مشکلات روحی و دلتنگی برای خانواده را برای ما دانشجویان خوابگاهی تشدید میکند.
وی به اقدامات مثبت معاونت دانشجویی اشاره کرد و گفت: احداث دو سالن ورزشی و ایجاد فضای بازی «شهید ابراهیم هادی» گامهای مؤثری برای افزایش تعاملات و تقویت روابط دوستانه بوده است.
این دانشجوی ادبیات عربی، زندگی خوابگاهی را سرشار از فرصتهای رشد دانست و ادامه داد: زندگی در خوابگاه مهارتهایی مانند تعامل با دیگران، مدارا، کنترل خشم، نظم فردی و مطالبهگری را تقویت میکند؛ همچنین، بودن در کنار دوستان، دورهمیهای شبانه، بازیهای گروهی و لحظات شاد از مزایای این سبک زندگی است.
داروئی خطاب به دانشجویان تأکید کرد: فعالیت بدنی و ورزش گروهی در میان خوابگاهیان مغفول مانده است، متأسفانه بسیاری از ما زمانی ارزش تحرک را درک میکنیم که از جوانی گذشته و به میانسالی رسیدهایم.
وی با انتقاد از نقش کمرنگ نهادهای فرهنگی در خوابگاهها بیان کرد: برنامههای فرهنگی و تفریحی که باید توسط معاونت فرهنگی و کمیته فرهنگ خوابگاهی اجرا شود، در دو ترم گذشته بسیار ضعیف بوده است.
این دانشجوی خوابگاهی افزود: عدم حضور فعال این نهادها منجر به بروز چالشهای فرهنگی مانند مصرف دخانیات، نوشیدنیهای الکلی و دوری از ارزشهای دینی شده است؛ این موارد بهراحتی میتوانند در بین دانشجویان گسترش یابند و به یک معضل جدی تبدیل شوند.
داروئی در پایان تصریح کرد: زندگی خوابگاهی با تمام چالشهایش، فرصتی استثنایی برای رشد فردی و اجتماعی است، اما بدون حمایت نهادهای مسئول و مشارکت خود دانشجویان، برخی از این چالشها میتوانند به مشکلات بزرگتری تبدیل شوند.
لزوم استاندار سازی فضای کتابخانه خوابگاه
همچنین، راضیه اکبری، دانشجوی رشته قرآن و حدیث، در گفتوگو با ایسنا به بیان مشکلات خوابگاههای دانشجویی پرداخت و گفت: دغدغه اصلی هر دانشجو در وهله اول درس و تحصیل است، اما یکی از معضلات اصلی ما، کتابخانه نامناسب خوابگاه است که از نظر روشنایی و صندلیها محیطی غیر استاندارد دارد.
وی افزود: مشکلات درمانی نیز از جمله چالشهای دیگر خوابگاههاست. به عنوان مثال، نبود یک درمانگاه یا داروخانه کوچک در نزدیکی خوابگاه، دغدغهساز است. همچنین، برخی خوابگاهها مانند خوابگاه ما فاقد فضای سبز هستند که این امر میتواند منجر به افسردگی دانشجویان شود، چرا که مکانی برای تنفس و استراحت ندارند.
اکبری در ادامه به مشکلات زیرساختی خوابگاه اشاره کرد و گفت: قطعی آب و برق و سرد بودن آب و ظرفیت کم خوابگاه از بزرگترین چالش ما است؛ در حالی که در دانشگاههای دیگر، خوابگاهها در مقطع ارشد برای دو نفر طراحی شدهاند، خوابگاه ما ۶ نفره است.
این دانشجو همچنین به نوع برخورد مسئولان با دانشجویان اشاره کرد و گفت: طبیعی است که گاهی دانشجو به دلیل مشکلات راه و مسیر نیم ساعت دیر به خوابگاه برسد، اما در این مواقع برخورد مناسبی با او صورت نمیگیرد.
اکبری در پایان به پیشنهاداتی برای بهبود کیفیت زندگی خوابگاهیان اشاره کرد و گفت: تغییر زمان ورود و خروج، نوع برخورد مسئولان، کاهش تعداد دانشجویان در اتاقها، ارتقای کیفیت غذاهای خوابگاه، برگزاری تورهای طبیعتگردی برای تقویت روحیه دانشجویان و بهروزرسانی فضای نمازخانه میتواند به بهبود وضعیت خوابگاهها کمک کند.
وی همچنین به چالشهای فرهنگی در دانشگاه اشاره کرد و گفت: برنامههای فرهنگی بسیاری در دانشگاه برگزار میشود، اما نحوه ایاب و ذهاب و زمان حرکت مناسب نیست و بسیاری از دانشجویان تمایلی به شرکت در اردوهای دانشگاه ندارند. بهتر است این اردوها در روزهای پنجشنبه و جمعه برگزار شود.
اکبری در پایان بیان کرد: مهمترین چالش ما غذاهای خوابگاه است که روزانه با آن سر و کار داریم. همچنین، اختصاص محیط مناسب برای مطالعه در ایام امتحانات میتواند برای دانشجویان خوابگاهی بسیار کمککننده باشد.
رشد فردی و اجتماعی؛ دستاورد زندگی خوابگاهی
معصومه امامی، دانشجوی مهندسی پزشکی در گفتوگو با ایسنا با اشاره به یکی از اصلیترین دغدغههای دانشجویان خوابگاهی عنوان کرد: فضای خوابگاه با تمام ویژگیهای مثبت آن، گاهی برای مطالعه مناسب نیست؛ سروصدای بیموقع، بهویژه در ساعات شب که زمان استراحت و تمرکز است، واقعاً آزاردهنده میشود. پس از یک روز طولانی کلاسی، انتظار داریم حداقل در ساعات مشخصی آرامش داشته باشیم تا هم استراحت کنیم و هم به درس خواندن بپردازیم.
وی به وضعیت نمازخانههای خوابگاه اشاره کرد و افزود: نمازخانه به عنوان فضایی معنوی باید آرامشبخش و مرتب باشد، اما کهنگی و کمتوجهی به امکانات آن، این فضا را دلگیر کرده است. بهویژه در ماه مبارک رمضان که استفاده از نمازخانه بیشتر میشود، نبود قرآنهای مناسب یا امکانات کافی، حس خوبی به دانشجویان منتقل نمیکند.
این دانشجوی مهندسی پزشکی زندگی خوابگاهی را فرصتی برای رشد دانست و ادامه داد: دوری از خانواده سخت است، اما همین شرایط به ما میآموزد چگونه مستقل باشیم، مسئولیتپذیر شویم و با افراد مختلف با فرهنگها و سلیقههای گوناگون تعامل داشته باشیم. خوابگاه مانند یک دوره عملی قبل از ورود به زندگی مستقل است.
امامی با تقدیر از برنامهریزیهای فرهنگی خوابگاه بیان کرد: برنامههای متنوع و جذابی که توسط مسئولان فرهنگی ترتیب داده میشود، فضای خوابگاه را شاداب نگه میدارد و به ایجاد روابط صمیمانهتر بین دانشجویان کمک میکند. گاهی آنقدر برنامهها جذاب هستند که فرصت شرکت در همه آنها را پیدا نمیکنیم.
وی در پایان با اشاره به راهکارهای بهبود شرایط ادامه داد: اگر مسئولان نظارت بیشتری بر اجرای قوانین، بهویژه ساعت خاموشی، داشته باشند و به نوسازی فضاهایی مانند کتابخانه و نمازخانه توجه کنند، کیفیت زندگی خوابگاهی بهطور چشمگیری افزایش خواهد یافت. خوابگاه با همه کاستیهایش، خانه دوم ما است و بهبود آن به همه ما کمک میکند این دوران را با خاطراتی بهتر سپری کنیم.
انتهای پیام
نظرات