علیرضا کوچکی در گفت‌وگو با ایسنا ضمن تبریک هفته معلم اظهار کرد: «درس معلم ار بود زمزمه محبتی، جمعه به مکتب آورد طفل گریز پای را». روز معلم روزی است که تلاش به دانایی و توانایی می‌شود، این روز به فرد نیست، موضوع اصلی آن به محتوای معلمی است. از نظر بنده این روز باید خیلی گرامی داشته شود چرا که اگر نگاهی به اطراف کنیم، همه کسانی که اکنون به نحوی در مدیریت کشور قرار دارند، افرادی هستند که یک معلم به آنها مطالبی را آموخته و از بین همه این موارد و آموزش‌های انجام گرفته، یک قدرت تشکیل شده است.

این استاد دانشگاه فردوسی مشهد با اشاره به اینکه ایران کشوری در حال توسعه است، تصریح کرد: ما نیاز به توانا و دانا شدن بیشتر از کشورهای دیگر داریم چرا که کشورهای پیشرفته از این مراحل گذر کرده که اکنون به شکل مجازی و هوش مصنوعی تدریس دارند که این امر نیز پایه معلمی دارد، اما ما در ابتدا راه هستیم و با این کشورها فاصله داریم و هنوز معلم است که نقش اساسی در آموزش جدید دارد و فعلا هوش مصنوعی جایگاه خاصی در آموزش ما ندارد.

کوچکی ادامه داد: بنده در روستای کوچکی بودم که تنها یک معلم در اتاق کوچک، گاهی اوقات سه کلاس متفاوت برگزار و تمامی پایه‌ها را تدریس می‌کرد، اما واقعا با تمام وجود به دانش‌آموزان خود آموزش می‌داد. این درس هم از بُعد محتوایی و هم از بُعد ساختاری بود؛ نظم، ادب، اعتماد به‌ نفس و تمام خصوصیاتی که باید از ابتدا در یک انسان شکل گیرد تا زمانی که در انتها بتواند از آن استفاده کند را این معلم به ما آموزش داد.

این استاد دانشگاه فردوسی مشهد خاطرنشان کرد: در دانشگاه جندی‌شاپور در سال ۱۳۴۵ استادانی داشتیم که بسیار سخت‌گیر بودند و بسیار این سخت‌گیری افراد در امر آموزش به ما کمک کرد. آقای سلمان‌زاده یکی از اساتید بنده که در قید حیات هستند و همیشه به ایشان افتخار کرده و معتقدم ما میوه فعالیت‌های ایشان هستیم.

کوچکی با اشاره به بورسیه تحصیلی خود گفت: بعد از دوران لیسانس، برای ادامه تحصیل با استفاده از بورس دولتی به انگلستان رفتم که در آنجا استاد راهنمای بنده به کمال خیلی اهمیت می‌داد، کمال به معنی جامعیت از همه حیث. بنده خوش‌شانس بودم که چنین استاد راهنمایی را پیدا کردم که همه چیز را کامل می‌خواست، گرچه که در دنیا چیزی نیست که کامل باشد و نباید به موضوعی مطلق نگاه کنیم چرا که هر چیزی در حال تحول و دگرگونی است، اگر تغییری انجام نشود هیچ پیشرفتی نیز حاصل نمی‌شود.

وی با بیان اینکه اگر تغییر را نپذیری، تبعات تغییر تو را دامن‌گیر خواهد کرد، ادامه داد: باید از حالت عادی که هستیم انحرافی ایجاد کنیم تا توسعه معنی پیدا کند، همه امور در حال دگرگونی است. ضمن اینکه استاد راهنمای بنده فلسفه کمال داشت، درک ارزشمندی زمان برای آن از اولویت مهمی برخوردار بود، زمان با سرعت در حال گذر است و باید آن را قدر دانست.
 

این استاد دانشگاه ادامه داد: یکی از مشکلات ما در جهان سوم همین امر است که وقت‌نشناسی یک ارزش شده که رؤسای ما اگر دیر در مکان مدنظر حضور پیدا کنند، برای آن‌ها یک ارزش حساب می‌شود. یک ارزش مجازی ناحقی دامن ما را گرفته و ما وقت‌نشناس شده‌ایم و چقدر این وقت‌نشناسی باعث مشکلات زیادی در مملکت ما شده است.

کوچکی گفت: برای من همیشه اولین چیزی که طی سال‌های تحصیل مهم بوده است، وقت‌شناسی بود. همه دانشجویان بنده این موضوع را می‌دانستند که کلاس هشت صبح من، راس همان ساعت تشکیل می‌شد. اگر شما می‌خواهی فردی را توانمند کرده و به آن دانایی دهی، باید این امر بر یک نظمی استوار باشد که نظم اولیه آن وقت‌شناسی است؛ یعنی آغاز کار با چرخش طبیعت متناسب باشد. چرخش طبیعت اگر یک ثانیه بالا و پایین شود همه چیز بهم خواهد ریخت و این ارزش نظم را نشان خواهد داد.

این استاد دانشگاه با بیان اینکه علم یعنی نظم، تصریح کرد: دانایی یعنی نظم، فردی دانا است که به طور کلی دارای نظم باشد و به آن جامعیت ببخشد. شاید به همین دلیل است که در جهان سوم انسان خردمند کم داریم، ممکن است که دانشمند داشته باشیم اما خردمند نداریم، افراد خردمند هادی و هدایت‌کننده اجتماع بودند؛ اما امروزه در تمام دنیا متاسفانه این افراد کم شده و به همین سبب معلمان نقش بسیار زیادی در نظم جهانی دارند.

کوچکی بیان کرد: نظم جهانی همه چیز دارد مانند علم اولیه، اجتماعی، ثانویه که شامل همه چیز می‌شود و من نیز به‌عنوان یک معلم این روز را به همه معلمان  در سطوح مختلف تبریک می‌گویم و آرزومندم ما نیز روزی بتوانیم مطابق با انچه که قدرت علمی است رفتار خود را تنظیم کرده و به بهانه‌های مختلف سعی نکنیم مخالف آنچه که طبیعت برای ما تنظیم کرده، رفتار کنیم.

انتهای پیام