دهه کرامت مزین به خاندان علی بن موسی الرضا(ع) است ابتدای این دهه مبارک با ولادت کریمه اهل بیت آغاز و پایان آن با ولادت خورشید هشتم ولایت همراه است و همه از پیر و جوان، مهمان سفره کرم آل الله هستند.
همزمان با طلوع خورشید هشتم، مشهدالرضا غرق در نور و سرور شد. خیابانهای منتهی به حرم مطهر رضوی، از ساعات اولیه صبح مملو از جمعیتی بود که از دور و نزدیک خود را به این شهر رسانده بودند تا در جشن میلاد امام مهربانیها، حضرت علی بن موسی الرضا (ع) سهیم باشند.
در شب و روز ولادت حضرت رضا(ع)، شور و شوق جشن بزرگ امام رضاییها در شهر متجلی است. در آستانه ولادت حضرت ضامن ، سراسر خیابان امام رضا (ع) با برپایی غرفههای مختلف پذیرای زائرانی است که از سراسر ایران برای این شب خود را به مشهد رسانده تا خاص ترین روز و شبهای مشهد را شاهد باشند.
از هر سو که مینگری، رنگ و بوی عشق به اهل بیت (ع) به چشم میخورد؛ دستههای سرود خوان با نوای دلنشین مدیحهسرایی، دلها را روانه بارگاه ملکوتی امام رئوف میکردند. ایستگاههای صلواتی با شربت و شیرینی از زائران پذیرایی میکردند و عطر گلاب و اسپند، فضا را آکنده از معنویت کرده بود.
در میان خیل عظیم زائران از تمام قشرها پیر و جوان، زن و مرد و کودک به چشم میآیند هر یک به امیدی به سوی حرم قدم برمیداشت. مادری با کودکی در آغوش، زیر لب دعایی زمزمه میکرد. جوانی با پرچم سبز «یا رضا»، شور و حرارت خاصی به مراسم بخشیده بود. گویی همه آمده بودند تا در این روز فرخنده، از کرامات امام هشتم (ع) بهرهمند شوند.عدهای مشغول ثبت خاطرات این شب و روزهای بیاد ماندنی و عدهای با عزیزان خود این لحظات زیبا و معنوی را به اشتراک میگذاشتند.
برق نگاه زائران با نگاه به گنبد طلایی حریم رضوی مشهود است و این نگاه مسیر تشرف به حرم را کوتاهتر جلوه میکند در طول مسیر هر زائر زمزمه خود را زیر لب دارد یکی با ذکر، یکی با دعا آن یکی با درد و دل و دیگری با گلایه دو دلتنگی امام رئوف را خطاب میکند.
یک ایران، امام رضا(ع)
جشن میلاد امام رضا(ع) نه تنها یک مراسم مذهبی بلکه نمایشی از وحدت و همدلی ایرانیان است؛ همه مردم از هر قوم و مذهبی در کنار یکدیگر این روز بزرگ را جشن میگیرند و با دلی سرشار از امید و ایمان حضرت ضامن را به درگاه خداوند لم یزلی واسطه میشوند باشد که الله گوشه چشمی کند.
از شهر و اطراف حرم که بگذریم در داخل حرم مطهر حال و هوایی وصفناپذیر حکمفرما است خادمان بارگاه منور رضوی در پی میزبانی شایسته زائران حضرت هستند و زائران با سلام، اذن دخول و دست ادب بر سینه وارد حریم میشوند، گام به گام پیش میروند و به پنجره فولاد و ضریح نزدیک میشوند با چشمانی اشکبار از شوق زیارت ضریح مطهر امام رضا(ع) را در آغوش میگیرند و حاجتهای خود را با حضرت رئوف در میان میگذارند. هر کس به تمنایی در این بارگاه شرف حضور یافته و خوشا به حال آنان که به تمنای حضرت حق میآیند و با دلی سرشار از حقیقت معرفت بازمیگردند.
از هر زائری که درباره احساسش بپرسی شکر ایزد را برای حضور در این شب و روز مبارک به زبان میآورد و برای همه آرزومندان این حضور را از خدا میطلبد. آنچه از امام رضا(ع) میخواهد را برای همه حاجت مندان و طلبکنندگان درخواست میکند تا بلکه ذرهای از شکر نعمت حضور در حریم شریف رضوی را با دعا برای همنوعان خود به جای آورد.
از بین زائران آنان که برای اولین بار در چنین شبی اولین زیارت نصیب و روزیشان شده حال و هوای دیگری دارند هر کسی که زائر اولیها را میبیند طلب دعای ویژه میکند؛ چراکه زائر اولیها مورد عنایت ویژه حضرت هستند.
در آستانه اذان شام ولادت حضرت رضا(ع) دربهای ورودی به سمت صحنهای پر تردد بسته میشود، نماز جماعت با شکوه هرچه تمامتر برگزار و پس از اقامه نماز نوای دلنشین قرآن و دعا فضا را معطر میکند.
با فرارسیدن شب در ساعت ۸ به نیت امام هشتم نورافشانی باشکوهی در آسمان مشهد متجلی و آسمان شهر رنگینکمانی از نور و شادی شد؛ زائران با دلی آرام و امیدوار به خانههای خود بازمیگردند در حالی که عطر رضوی در جانشان نشسته است.
جشن میلاد امام رضا(ع) در مشهد، نشان از عشق به اهل بیت(ع) و ریشه این عشق در دلهای ایرانیان دارد و این عشق، همواره چراغ راه آنان در مسیر سعادت و سربلندی خواهد بود.
انتهای پیام
نظرات